پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 163 |
| تعداد شماره‌ها | 6,878 |
| تعداد مقالات | 74,135 |
| تعداد مشاهده مقاله | 137,878,821 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 107,237,589 |
رویکرد نورمن برایسون به نقاشی به مثابه پراتیک اجتماعی و نشانه فرهنگی (مطالعه موردی: ۵ نمونه از نقاشی های علی اکبر صادقی) | ||
| جامعه شناسی هنر و ادبیات | ||
| دوره 16، شماره 2، تیر 1404، صفحه 55-68 اصل مقاله (779.21 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jsal.2025.369540.666290 | ||
| نویسندگان | ||
| شیدا نصیری* 1؛ مرضیه پیراوی ونک2 | ||
| 1دانشجوی دکترای پژوهش هنر/ دانشگاه هنر اصفهان | ||
| 2دانشیار گروه پژوهش هنر/ دانشکده پژوهش های عالی هنر و کارآفرینی/ دانشگاه هنر اصفهان | ||
| چکیده | ||
| ویلیام نورمن برایسون از پژوهشگران مطالعات فرهنگ است که دغدغه بازنگری در مفهوم تاریخ هنر دارد. وی با تمرکز بر بحث تصویر و تحلیل آن ضمن نقد روش شناسی های جامعه شناختی و نشانه شناختی کلاسیک در نقد تصویر، نقاشی را به مثابه پراتیک اجتماعی و نشانه فرهنگی مطرح می کند. در نظر وی اگر روش تحلیل نقاشی مورد بازنگری قرار گیرد ابعاد وسیع تری از نقاشی گشوده می شود و ماهیت نقاشی به مثابه یک پراتیک اجتماعی یا نشانه فرهنگی روشن می گردد که حقیقتاً نقاشی را به جایگاه یک فرماسیون اجتماعی بر میکشد و از این رهگذر در ماهیت خود تاریخ هنر نیز بازنگری می شود. به باور برایسون فرآیند دلالتگری نقاشی نوعی تولید فعال است و از بطن تعاملات اجتماعی نمایان می شود و در عین حال تعارضات اجتماعی را نیز در خود مجسم می کند و نقاشی یک هستی فرهنگی است. پرسش اصلی مقاله پیش رو تبیین نظرگاه برایسون به نقاشی به مثابه پراتیک اجتماعی و نشانه فرهنگی است که با مطالعه موردی 5 نقاشی از علی اکبر صادقی همراه خواهد بود.. روش تحقیق این مقاله توصیفی-تحلیلی با رویکرد انتقادی است که ضمن توصیف نظرگاه برایسون، به ارائه تحلیل انتقادی وی از روش های تحلیل جامعه شناسانه و نشانه شناسانه کلاسیک به نقاشی به عنوان نتیجه به طرح نقاشی به مثابه پراتیک اجتماعی و نشانه فرهنگی می پردازد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| نورمن برایسون؛ علی اکبر صادقی؛ نقاشی؛ پراتیک اجتماعی؛ نشانه فرهنگی؛ روش تحلیل نشانه شناسی کلاسیک؛ روش تحلیل جامعه شناختی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Norman Bryson's approach to painting as social practic and cultural sign | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Sheyda Nasiri1؛ marziye Piravi vanak2 | ||
| 1PhD. student of Art research/ Art university of Isfahan | ||
| 2Art university of Isfahan | ||
| چکیده [English] | ||
| William Norman Bryson is one of the second-generation cultural studies researchers who is concerned with revising the concept of art history. Focusing on the discussion of the image and its analysis, while criticizing the classic sociological and semiotic methodologies in the criticism of the image, he presents painting as a social practice and a cultural sign. In his opinion, if the painting analysis method is revised, the dimensions A wider scope of painting is opened and the nature of painting is clarified as a social practice or a cultural sign, which really makes painting a social formation, and from this point of view, the nature of art history itself is also revised. According to Bryson, the denotation process of painting is a kind of active production, and it appears from the heart of social interactions, and at the same time, it embodies social conflicts, and painting is a cultural being. The main question of the upcoming article is to explain Bryson's point of view on painting as a social practice and a cultural sign. From this point of view, painting is understood as a work intertwined with social formation, which shows some agency on the part of the painter. The action painting has a sign and implication, which, along with its impact on social conditions, plays an active role in the way these conditions are expressed, and even actively enters into the change of cultural approaches. The research method of this article is descriptive-analytical with a critical approach, which while describing Bryson's point of view, presents his critical analysis of classic sociological and semiotic analysis methods to painting as a result, painting as a social practice and cultural sign. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Norman Bryson, Ali Akbar Sadeghi, painting, social practic, cultural sign, classical semiotic analysis method, sociological analysis method | ||
| مراجع | ||
|
برایسون، نورمن(۱۳۹۹). نگاه و نقاشی؛ منطق نگاه خیره ، ترجمه‌ی مهدی حبیب‌زاده، تهران: نشر حرفه نویسنده.
برتنز، یوهانس ویلم(۱۳۹۶). نظریه ادبی:مقدمات، ترجمه: فرزان سجودی، تهران: نشر علم.
پورزین، رضا(۱۳۹۲).مطالعه تطبیقی نشانه های بصری در آینه کاری ایرانی و نقاشی اُپ آرت، مجله نگره: شماره ۲۷، صص ۷۵-۸۸.
رز، ژیلیان(۱۳۹۷). روش و روش شناسی تحلیل تصویر، ترجمه سید جمال الدین اکبرزاده جهرمی، تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات/ مرکز پژوهش و سنجش افکار صدا و سیما.
صادقی، علی‌اکبر (۱۳۷۲). خاطره ها: نقاشی‌های آبرنگ، تهران: نشر گویا.
مجابی، جواد (۱۳۷۷). برگزیده آثار علی‌اکبر صادقی از ۱۳۵۶ تا ۱۳۷۶، به کوشش منیژه میرعمادی، تهران: نشر هنر ایران.
Bryson, Norman (1991). Semiotics and Art History. The Art Bulletin, Vol. 73, No. 2 (Jun., 1991), pp. 174-208Published by: College Art Association.
Bryson, Norman (2001). Text of still life, Critical Inquiry, Vol. 15, No. 2 (Winter, 1989), pp. 227-252Published by: The University of Chicago Press.
Bryson, Norman (1998). Intertextuality and visual poetics, Style, Vol 22, No.2, pp183-193. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 33 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 28 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب