سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات161
تعداد شماره‌ها6,573
تعداد مقالات71,037
تعداد مشاهده مقاله125,512,258
تعداد دریافت فایل اصل مقاله98,774,576
کرمانی, دکتر فرهاد ناظرزاده. (1382). نمایشگری های کاروانی در ایران : پژوهشی نظریه پردازانه. , 13(13), -.
دکتر فرهاد ناظرزاده کرمانی. "نمایشگری های کاروانی در ایران : پژوهشی نظریه پردازانه". , 13, 13, 1382, -.
کرمانی, دکتر فرهاد ناظرزاده. (1382). 'نمایشگری های کاروانی در ایران : پژوهشی نظریه پردازانه', , 13(13), pp. -.
کرمانی, دکتر فرهاد ناظرزاده. نمایشگری های کاروانی در ایران : پژوهشی نظریه پردازانه. , 1382; 13(13): -.

نمایشگری های کاروانی در ایران : پژوهشی نظریه پردازانه

هنرهای زیبا
مقاله 8، دوره 13، شماره 13 - شماره پیاپی 461، فروردین 1382    اصل مقاله (672.74 K)
نویسنده
دکتر فرهاد ناظرزاده کرمانی*
چکیده
پویشها - کارکنشها (فعالیتها) و پدیده های تماشاگانی (فنونهای تئاتری) در ایران را به پژوهش و نظر این پژوهشگر می توان در نه ریختار (فرم گونه) گنجاند : 1) نمایشگری آیینی (RITUALSTIC PERFORMANCE) 2) نمایشگری کاروانی (PROCESSIONAL PERFORMANCE) 3) داستانگویی نمایشگرانه (DRAMATIC STORYTELLING) 4) نمایشگری گذرگاهی (STREET AND OUTDOOR PERFORMANCE) 5) نمایش عروسکی )PUPPET THEATRE) 6) نمایش خندستانی (FARCICAL PLAY) . نمایش سوگرنجهای دین سروران (PASSION PLAY) تماشاگان باختریسان (تئاتر به سبک غرب) (WESTERNINFLUENCED THEARE) تماشاگان گزینشدر آمیزی (تئاتر التقاطی تئاتر اکلکتیک) (ECLETIC THEATRE)
در پژوهش حاضر ریختار شماره دو نمایشگری کاروانی در کانون نقد و نظریه پردازی قرار گرفته و چنین نتیجه گرفته شده که این ریختار تماشاگی (فرم تئاتری) خود بر بنیاد در و نمایه به سه گونه شاخه ای بخش پذیر است (1) نمایشگریهای سورکاروانی (مانند میرنوروزی) (2) نمایشگریهای سوگکاروانی (مانند نمایش قالی شویان در مشهد اردهال کاشان) و (3) نمایشگریهای آیفتمندی) (مانند نمایشواره های تمنای باران) از میان این گونه شاخه ای ریختار نمایشگری کاروانی گونه های نمایشگریهای سورکاروانی از میان رفته اند. نمایشگریهای سوگکاروانی که در دوران پیش از اسلام در ایران رواج داشته اند - و سوگ سیاوش نمونه ی برجسته ی آن بوده است - نیز از میان رفته اند - لیکن نمونه هایی که وابسته به مذهب تشیع می باشند همه ساله برگزار می گردند. نمایشگریهای آیفتمندی که نمونه ی کلان آن نمایشهای تمنای باران بوده است به تدریج جنبه های نمایشی خود را از دست داده اند و جنبه های نیایشی به خود گرفته اند.
کلیدواژه‌ها
بخشرویداد (اپیزود)؛ رقص جانور سیماچه ای؛ سان تماشا (دفیله)؛ شگفتکاری (گروتسک)؛ شورگانی (ملودراماتیک)؛ شیوه پالوده (استیلیزه)؛ نمایشگری آیفتکاروانی؛ نمایشگری سورکاروانی؛ نمایشگری سوگکاروانی؛ نمایشگری گردشکاری؛ نمایشواره ای؛ همبازیگر
عنوان مقاله [English]
-
چکیده [English]
The critical inquiry and examination aimed at the underestanding and critical interpretation of Iranian theatre
activities, developments and phenomenaon have provided resources to expose and promote the formulation
of nine forms(categories) of Iranian theatre by the author. The proposed Iranian theatre forms art given below:
1) THE RITUALISTIC PERFORMANCES (EXAMPLE: THE SHAMANISTIC RITUALS OF ZAR STILL PERFORMED IN SOME SOUTHERN SECTIONS OF IRAN)
2) THE PROCESSIONAL PERFORMANCES (EXAMPLE: MUHARRAM MOURNING PROCESSIONS).
3) STREET AND OUTDOOR PERFORMANCES (EXAMPLE: MA’REKE GIRL SHOWS OF MOUNTEBANK).
4) DRAMATIC STORYTELLING (EXAMPLE: SHAMAYEL GARDANI: EXHIBITION OF HOLY ICONS AND PICTURES).
5) THE PUPPET THEATRE (EXAMPLE: KHEYMEH SHABBAZI: TRADITIONAL IRANIAN MARRIONETTE THRATRE).
6) THE TRADITIONAL FARCICAL PLAY-TAQLID OR RUHOZI (EXAMPLE: SIYAH BAZI: THE PLAY OF THE BLACK-MAN).
7) THE PASSION PLAY-TH’ZIYELI (EXAMPLE: THE COMMUNAL DRAMA OF TA’ZIYEH; COMMEMORATING THE MARTYRDOM OF IMAM HUSSEIN).
8) WESTERN INFLUENCED THEATRE (EXAMPLE: PLAYS TRANSLATED FROM EUROPEAN LANGUUAGS INTO FARSI AND PERFOMED BASED ON WESTERN THEATRE AESTHTICS AND STAGING DEVICES AND TECHNICUES).
9) THE ECLECTIC THEATRE (EXAMPLE: PLAYS OR PERFORMANCES MADE FROM THE ELEMENTS OF THE AFOREMENTIONED FORMS, SPECIALLY COMBINIG THE ELEMENTS OF IRANIAN TRADITIONAL FORMS WITH THOSE OF THE WESTERN THEATRE FORMS, THEREBY CREATING AN ECLECTIC THEATRE FORM).
The present research has probed into and shed light on the third category, or form of Iranian theatre, coined “THE
PROCESSIONAL PERFORMANCES”.
This theoretical quest has proponded that the Iranian processional performances can further be devided into three
discreet subdivisions:
(1) FESTIVE/MERRYING/PROCESSIONAL PERFORMANCES EXEMPLIFIED IN GROTESQUE DRAMATIC PROCESSION OF BARNESHASTAN-E KUSEH (THE RIDE OF BEARDLESS MAN).
(2) MOURNING/LAMENTING/PROCESSIONAL PERFORMANCES ILLUSTRATED IN COMMUNAL MOURNING PROCESSIONAL PERFORMANCES OF MUHARRAM FOR THE MARTYRDOM OF IMAM HUSSEIN.
(3) SUPPLICATORY PROCESSIONAL PERFORMANCES SYMBOLIZED IN IRAN INVOCATIONAL STYLISTIC MOVEMENTS.
In order to gain a broader prespective and insight into ISranian processional performances most notably Iranian merrying processional performances, MICHAIL BAKHTIN’S (1895-1975) workes have been founed as a valuable supplementary resource.
The current findings have pointed out that much of THE MERRYING OR FESTIVE IRANIAN PROCESSIONAL PERFORMANCES has faded a way with time; but, THE IRANIAN LAMENTING OR MOURNING PROCESSIONAL PERFORMANCES have flourished and are annually celebrated with vigor. IRANIAN SUPPLICATORY PROCESSIONAL PERFORMANCES have lost its considerable theatrical aspects in recent times, given way to a different form of praying for divine sympathetic appeal.
کلیدواژه‌ها [English]
AMBULATORY-MOVING- PERFORMANCE, EPISODE, FESTIVE-MERRYING-PROCESSIONAL ERFORMANCE, Grotesque, MELODRAMATIC, MOURNING-LAMENTING-PROCESSIONAL PERFORMANCE, PARADE, PARTICIPATOR, QUASI-THEATRICAL, STYLIZED, SUPPLICATORY PERFORMANCE, ZOOMORPHIC MASKED DANCE
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 2,163
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,351





سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب