تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,504 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,124,253 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,232,665 |
درباره نسی | ||
مقالات و بررسیها(منتشر نمی شود) | ||
مقاله 5، دوره 38، شماره 1 - شماره پیاپی 636، اردیبهشت 1384 اصل مقاله (854.04 K) | ||
نویسنده | ||
محمدحسین میرصادقی* | ||
چکیده | ||
با رونق گرفتن شهرنشینی رویکرد انسان به شناخت زمان بیشتر شد زیرا او خود را نیازمند می دید که پیرامون پیدایش پدیده ها و دیرینگی آنها سنجش دو رویداد با هم و پیوند گذشته با آینده به بررسی بپردازد. ساختن دستگاه های زمان سنجی اغازین و ابزارهای پیشرفته رصد و اصطرلاب و سپس پدید آوردن گاهنامه نشان همان نیازبینی است. گرچه همه ملت ها در گاهنامه خود 12 ماه را یک سال به شمار می آوردند. ولی سالشماری در نزد برخی از آنها خورشدی یو در نزد برخی دیگر ماهی بود. کمتر بودن شمار روزهای سال ماهی از سال خورشیدی ناهمگونی گردش آن دو را در پی داشت و محاسبه ها را نابسمان و دشوار نموده بود. برای پایان دادن به این نابسامانی بابلیان کبیسه را پدید آوردند تا به کمک آن شمار روزهای هر دو سال خورشیدی و ماهی را یک دست و گردش آن دو را هم عنان سازند. این شیوه از سوی دیگر ملت ها و از جمله تازیان پذیرفته شد. تازیان برای یک دست نمودن سال ماهی خود با سال خورشیدی کشورهای همسایه هر سه سال یک ماه بی نام به پایان سال افزوده آن را 13 ماهه می ساختند و چون باا ین کار آغاز سال نو به تاخیر می افتاد نام نسی (به تاخیر انداختن) را بر آن نهادند. نسی گیری ماه های قمری را به گونه ای جا به جای می کرد که هر کدام از ماههای قمری در طول 36 سال فقط 3 سال در جایگاه واقعی خود می بود. از آنجا که شماری از حکم های دینی مانند حج – روزه – پیکار و... با ماه های ویژه ای پیوند داشت . این جا به جائی مایه پایمال شدن آن حکم ها می شد. از همین رو ود که پیامبر خدا(ص) در سال دهم به کار بستن نسی را برای همیشه حرام کرد. این گفتار برانست که به معنی درست نسی دست یابد. در آغاز گفتار پیرامون پیدایش گاهنامه در چند کشو جهان و چگونگی آن سخن خواهیم گفت تا از پیشینه نسی آگاه شویم. سپس درباره جایگاه آن در میان تازیان و پیامدهای نادرستی که داشت به بررسی خواهیم پرداخت. | ||
کلیدواژهها | ||
اندرگاه؛ بهزیجوج؛ بهیزک؛ پنجه دزیده؛ خمسه مسترقه؛ عبور؛ کبیسه؛ گاهشماری؛ گاهشناسی؛ گاهنامه؛ نسی؛ و هیجک؛ وهیژک | ||
عنوان مقاله [English] | ||
- | ||
چکیده [English] | ||
By rising the urbanization, human approach to time - acquainting was increased, because he needed to study about the origin of phenomena and their inveteracy, and assess two events with each other and relations of past with future. Making the early chronometer sets and advanced tools of sight and astrolabe and then creating chronology demonstrates the same needs. Although all nations considers 12 month in a year in their calendar, to some of them counting years was solar and to the other was lunar. The less number of the lunar year from solar year leads to dissimilation in the circulation of the both and made the estimates messy and difficult. To end these disorders Babelians made leap year to unify the number of both lunar and solar year and to accompany the circulation of the both .This way was accepted by the other nations including Arabs. To make identical their lunar year with solar year of the neighboring countries they added one month (without any name) to the end of each year, after three years and this made it 13 months. Since to begin the New year would be delayed by this modification, they named it Nasi (means to postpone) i.e. postponing to displace the lunar months because every month in 3 years from 36 years would not settle in its place. Since a number of religious awards such as Haj, Feast, holly war were integrated with certain months, this replacement caused to frustrate them .Therefore the prophet (PBUH) in the tenth year prohibited the use of Nasi for ever. This writing tries to attain the real meaning of the Nasi. First we deal with the origin of chronology and their characteristics in some countries in the world to be aware of its background. Then we study its place among Arabs and its unfair outcomes | ||
کلیدواژهها [English] | ||
calendar, Chronology, leap year, Nasi verse | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,693 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,145 |