تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,098,302 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,205,966 |
بررسی تنوع ژنتیکی در جمعیت های بومی گلرنگ ایران | ||
مجله علوم کشاورزی ایران | ||
مقاله 18، دوره 32، شماره 2 - شماره پیاپی 1004، اردیبهشت 1380 اصل مقاله (600.24 K) | ||
نویسندگان | ||
احد باقری؛ بهمن یزدی صمدی؛ محمد تائب؛ محمدرضا احمدی* | ||
چکیده | ||
به منظور بررسی تنوع ژنتیکی برای عملکرد و اجزای آن و برخی از صفات فنولوژیکی، ارزش غذایی و نیز برخی صفات کیفی در جمعیتهای بومی گلرنگ ایران، آزمایشی با 121 ژنوتیپ در سال 1376 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران واقع در کرج در قالب طرح لاتیس ساده اجرا شد. 12 رقم خارجی نیز جهت مقایسه با ژرم پلاسم داخلی در آزمایش گنجانده شد. در این طرح، 14 صفت کمّی و 6 صفت کیفی ارزیابی شد. تجزیه واریانس داده ها حاکی از اختلافات فراوان بین تیمارها در سطوح 1/0% و 1% در کلیه صفات کمّی بود. داده ها بر اساس متغیر عملکرد تک بوته مورد تجزیه واریانس قرار گرفتند و با روش دانکن مقایسه میانگینها انجام گرفت. آماره های توصیفی از قبیل انحراف معیار و ضریب تنوع برای صفات کمّی استخراج گردید. در تمامی صفات یاد شده به جز محتوای روغن، ژنوتیپهای ایرانی واجد حداکثر مقادیر بودند. بیشترین درصد روغن را رقم Tomejic دارا بود (4 0/37%) کمترین ارتفاع را ژنوتیپی از دشتستان دارا بود (4/40 سانتی متر) و کمترین تعداد روز تا رسیدگی مربوط به توده ای از مهریز بود (2/98) در مورد عملکرد تک بوته نیز توده ای از تبریز واجد حداکثر مقدار بود (6/29 گرم) بیشترین ضریب تنوع مربوط به صفت تعداد دانه در غوزه (2 0 /22 درصد) و کمترین مقدار آن برای صفت محتوای پروتئین دانه (95/3 درصد) محاسبه شد. تجزیه کلاستر به روش وارد و با استفاده از فواصل اقلیدسی اجرا گردید و بر اساس آن، 121 ژنوتیپ مورد بررسی در قالب نه کلاستر گروه بندی شدند و تصاویر مقاطع گروهی ترسیم شدند. واقع شدن برخی ارقام خارجی در کلاسترهای مربوط به توده های بومی ایران نشانگر وجود منشاء یکسان در آنهاست و حاکی از ان است که مبداء اولیه آن ارقام، کشور ایران می باشد. | ||
کلیدواژهها | ||
تجزیه کلاستر؛ تنوع ژنتیکی؛ گلرنگ | ||
عنوان مقاله [English] | ||
- | ||
چکیده [English] | ||
An experiment was performed using 121 genotypes to study genetic diversity in yield and its components, oil and protein_content and some phonological and qualitative traits among Iranian landrace populations of safflower (Carthamus tinctorius L.). The study was carried out in 1996 at the Research Station of Agricultural College of Tehran University in Karaj using a simple lattice design. This experiment contained 12 foreign cultivars to be compared with Iranian gennplasm. Fourteen quantitative and six qualitative traits were recorded for all genotypes. Analysis of variance showed significant differences in all quantitative traits among treatments. Treatn1ent means for yield per plant were compared using Duncan's test. Descriptive statistics such as standard deviation and coefficient of variation were found for all traits. Iranian population had maximum values for all traits except for seed oil content. Tomejic had maximum oil content in seed (37.40/0). A genotype from Dashtestan exhibited the minimum plant height (40.4 cm) and another one from Mehriz was of the minimum days to physiological maturity (98.2). A genotype from Tabriz was of the maximum yield per plant (29.6 g) The maximum coefficient of variation (CV) was obtained for number of seeds per plant, and minimum CV was for seed protein content (22.20/0 and 3.950/0 respectively). All 121 genotypes were grouped into nine clusters according to cluster analysis using Ward's rnethod and Euclidian distances, and then cluster profiles were extracted. Ranging of some foreign cultivars with clusters related to Iranian landraces showes that they are of the same origin and the clear fact that these foreign cultivars must have originated from Iran. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Cluster Analysis, Genetic diversity, Safflower | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,926 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,058 |