پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,501 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,112,955 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,216,807 |
بررسی ژنتیکی مقاومت به سن (E.integriceps put.) | ||
| مجله علوم کشاورزی ایران | ||
| مقاله 8، دوره 3، شماره 0 - شماره پیاپی 1025، خرداد 1378 اصل مقاله (585.95 K) | ||
| نویسندگان | ||
| توحید نجفی میرک؛ عبدالهادی حسین زاده؛ محمدرضا قنادها* | ||
| چکیده | ||
| به منظور مطالعه ژنتیکی مقاومت به سن در گندم،6 رقم تجارتی با سطوح مختلف مقاومت در تمام ترکیبات ممکن(بدون تلاقی معکوس)تلاقی داده شد و در سال بعد نتاج حاصله و والدین آنها در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در کرج کشت و مقاومت آنها نسبت به سن مادر و پوره های سن مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه واریانس نشان داد که بین ژنوتیپ ها از نظر خسارت خوشه و درصد سن زدگی دانه تفاوت معنی داری وجود دارد لذا تجزیه دیالل برای این دو صفت به روش گریفینگ (روش 2 ومدل مخلوط B)وهیمن انجام گرفت. ترکیب پذیری عمومی و خصوصی برای خسارت خوشه معنی دار گردید و رقم فلات با کمترین اثر ترکیب پذیری عمومی (با اثر منفی)وترکیب بزوستایا×گلستان با کمترین اثر ترکیب پذیری خصوصی (بااثرمنفی)برای خسارت خوشه(تغذیه سن مادر)به ترتیب بعنوان بهترین والد ترکیب شونده و بهترین هیبرید برای افزایش مقاومت در این مرحله شناخته شدند. ترکیب پذیری عمومی برای مقاومت به سن زدگی دانه معنی دار نشد ولی ترکیب پذیری خصوصی برای آن معنی دار گردید و ترکیب گلستان× قفقاز با داشتن کمترین اثر ترکیب پذیری خصوصی (بااثرمنفی)برای سن زدگی دانه بعنوان بهترین هیبرید برای افزایش مقاومت در این مرحله شناخته شد.تجزیه هیمن نشان داد که اثر غیرافزایشی ژنی برای کنترل مقاومت در برابر خسارت خوشه بیشتراز اثر افزایشی ژنی بود درحالیکه برای کنترل مقاومت در برابر سن زدگی دانه اثر غیر افزایشی تفاوت چندانی با اثر افزایشی نداشت . اثر غیرافزایشی ژنی برای کنترل خسارت خوشه از نوع فوق غالبیت و برای کنترل سن زدگی دانه از نوع غالبیت کامل بود.وراثت پذیری عمومی وخصوصی برای مقاومت به سن در مرحله خوشه دهی به ترتیب 3/92 و4/44 درصد ودرمرحله رسیدن دانه 7/63 و23 درصد برآورد گردید. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| سن گندم؛ گندم؛ مقاومت؛ وراثت پذیری و آثار ژن | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| - | ||
| چکیده [English] | ||
| Response of six wheat varieties and their Fl progenies, produced through diallel crossing, to sunn pest were evaluated under field conditions in karaj using RCBD with three replications. Since analysis of variance indicated significant difference among genotypes, diallele analysis using Griffing and Hayman procedures I were performed. Combining ability analysis of variance indicated significant difference in ear damage for both general and specific combining ability effects. Falat and Bezostayax Golestan (with lowest GCA and SCA effects) were the best cultivar and hybrid for increasing resistance to ear damage, respectively. For grain injury, only SCA effects were significant and GolestanxGafgaz cross with lowest SCA effect was observed as the best hybrid for increasing resistance to grain injury. Hayman's diallel analysis indicated that non-additive gene effects were higher than the additive part for resistance to ear damage while for resistance to grain injury, additive and non-additive effects were equal. Non-additive gene effect for ear damage and grain injury were of over-dominance and complete dominance type, respectively. Broad and narrow sense heritability estimated for resistance to ear damage were 92.3 and 44.4 percent, and these for grain injury were 63.7 and 23 percent respectively. Grain injury was not significantly correlated to biochemical and morphological factors measured in non-affected grain. Qualitative traits such as gluten quality were adversly and significantly affected by nymphs feeding. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Eurygaster integriceps, heritability & gene effects, Resistance, Wheat | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,838 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 836 |
||