پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شمارهها | 6,563 |
| تعداد مقالات | 70,847 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,967,454 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,192,809 |
بررسی ژنتیکی درصد پروتئین دانه در تلاقیهای بین گونه ای یولاف ژ(Avena spp.) | ||
| مجله علوم کشاورزی ایران | ||
| مقاله 8، 1و2، شماره 0 - شماره پیاپی 1256، اردیبهشت 1369 اصل مقاله (523.44 K) | ||
| نویسنده | ||
| عبدالمجید رضائی* | ||
| چکیده | ||
| ده جفت جامعه که اعضاء هر جفت تنها از نظر سیتوپلاسم متفاوت بودند. هر یک متشکل از 20 لاین F4 در نسلهای BC0 و BC2 ‘ با انجام تمام تلاقیهای ممکن بین 5 نمونه یولاف وحشی با دو رقم زراعی از نقطه نظر تأثیر سیتوپلاسم بر درصد پروتیین دانه وماهیت کنترل ژنتیکی آن مورد ارزیابی قرار گرفتند. سیتوپلاسم هیچگونه اثر مستقیمی بر درصد پروتئین دانه و برآورد پارامترهای ژنتیکی نظیر اجزاء واریانس GCA و SCA ‘ واریانس ژنتیکی افزایشی و وارثت پذیری نداشت. بهرحال ‘ متوسط درصد پروتئین دانه ‘ لاقیهایی از رقم 9170CI که سیتوپلاسم یولاف وحشی را داشتند بالاتر بود. همچنین اثرات متقابلی بین هسته و سیتوپلاسم آشکا ر گردید. در تلاقیهائی که تفاوت معنی داری بین جوامع مشابه ولی با سیتوپلاسمهای مختلف مشهود بود. معمولا برتری مشاهده شده به سیتوپلاسم یولاف وحشی تعلق داشت. با این حال هیچگونه اثر ثابت و جهت داری از سیتوپلاسم درتمام تلاقیها مشاهده نگردید. این نتایج نشان داد که امکان بهبود درصد پروتئین دانه یولاف زراعی با استفاده از سیتوپلاسم خاصی از یولاف وحشی وجود دارد واحتمالا متخصصین اصلاح نبات می توانند با استفاده از سیتوپلاسم های مختلف و بهره گیری از اثرات متقابل خاص ومطلوبی که بین سیتوپلاسم وهسته وجود دارد‘ برای بهبود خصوصیات گیاهان زراعی استفاده نمایند. نتایج حاصل حاکی از آن بود که قابلیت ترکیب پذیری عمومی عمده ترین منبع تنوع ژنتیکی است. همچنین واریانس افزایشی بخش مهمی از واریانس ژنتیکی را تشکیل می داد. بر آوردهای وراثت پذیری خصوصی بسیار بالا بودند. بنابراین درصد پروتئین دانه توسط اثرات افزایشی ژنها کنترل می گردد. ومی توان از روشهای موثر انتخاب نظیر تلاقی برگشتی در افزایش آن استفاده نمود. | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| - | ||
| چکیده [English] | ||
| Ten pairs of isopopulations, 20 F4—lines each, representing reciprocal crosses of BC0 an1 BC2 of all possible matings among five wild oat (Avena sterilis L.) accessions ana two cultivars (Avena sativa L.), were evaluated to determine whether groat—protein content and its genetical control was influenced by cytoplasmic inheritance. No direct effect on protein content and the estimates of its genetical parameters; such as GCA and SCA variance components and effects, additive genetic variance, and heritability, was attributed to different cjtoplasms. However, A. sterilis cytopla3ms had higher average values for protein percentage for matings of C19170. Also, the phenomena of nuclear-cytoplasmic interaction effects were revealed. In matings where significant differences were present between cytopla3mic isopopolations, those. with A. sterilis cytoplasm usually were superior, but no consistent cytoplasmic effect across all matings was exhibited. These results suggest that the potential exists for improving groat protein content of cultivated oats by specific cytoplasms from A.Sterilis, and breeders may be able to improve the productivity of their crops by using diverse cytoplasms, and taking advantage of some nick nucleo-cytoplasmic interactions. • According to the results obtained, general combing ability was the major source of genetic variability. Additive variance appeared to account for the largest proportion of the total genetic variance. Also narrow—sence heritability estimates were high. Hence, gene action involved in the inheritance was largely additive, and effective selection programmes such as backcrossing could be performed to improve groat protein percentage. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,790 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 913 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب