پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 162 |
| تعداد شماره‌ها | 6,623 |
| تعداد مقالات | 71,544 |
| تعداد مشاهده مقاله | 126,886,772 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 99,930,009 |
ارزیابی مقایسه ای میکوریزای آربوسکولار در هالوفیت ها و گلیکوفیت های جزایر حفاظت شدة پارک ملی دریاچة ارومیه و سواحل این دریاچه | ||
| مجله علوم دانشگاه تهران (منتشر نمی شود) | ||
| مقاله 6، دوره 3، شماره 0 - شماره پیاپی 1335، بهمن 1383 اصل مقاله (261.17 K) | ||
| نویسندگان | ||
| جلیل خار؛ حسن زارع مایوان* | ||
| چکیده | ||
| در این مطالعه وجود همزیستی میکوریزای آربوسکولار در هالوفیتهای جزایر حفاظت شدة پارک ملی دریاچة ارومیه مورد بررسی و از نظر کمی و کیفی با گلیکوفیتهای این نواحی و با گیاهان سواحل غربی دریاچه مورد مقایسه قرار گرفته است. از ریشه گیاهان و خاک ریزوسفری و غیر ریزوسفری این مناطق نمونه‌برداری شد. اسپورهای قارچهای میکوریز آربوسکولار درخاک شمارش شدند و وجود اندامهای قارچی در ریشة گیاهان بررسی و درصد همزیستی تعیین شد. همچنین هدایت الکتریکی (EC) محلول خاک بعنوان معیاری از شوری درنمونه‌های خاک اندازه‌گیری شد. اسپورهای قارچهای جنس Glomus در خاک مشاهده شد. مقدار آنها در خاک ریزوسفری هر دو ناحیه بیشتر از خاک غیر ریزوسفری بود. اما از نظر کمی بالاترین مقدار متعلق به خاک ریزوسفری گلیکوفیتهای جزایر بود. همزیستی میکوریزایی در گلیکوفیت های جزایر شامل Bromus scoparius و Astragalus sp. در حد بالا، در Stipa barbata ، Senecio vernalis ،Silene conoidea ،Artemisia fragrans ، Dipsacus sp. و Echinops orientalis در حد متوسط و در Alyssum linifolium و Descurainia sophia در حد بسیار اندک و غیر قابل شمارش بود. همچنین در سواحل، در Salsola kali و در جزایر در Salicornia europaea و Suaeda crassifolia مقدار کمی همزیستی مشاهده شد. در بین هالوفیت‌ها، Aeluropus littoralis مربوط به جزایر بیشترین درصد همزیستی را نشان داد. همچنین، در هیچیک از نمونه‌های Halimione verruciferum همزیستی مشاهده نشد. بررسی آماری داده های شوری خاک در مقایسه با درصد همزیستی نشان می دهد که عدم همزیستی در برخی گونه ها احتمالاً ارتباط چندانی با شوری خاک نداشته باشد. این بررسی نشان می‌دهد که در جزایر پارک ملی، هالوفیتهای فوق قابلیت تشکیل همزیستی با قارچهای میکوریز آربوسکولار را دارا هستند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| جزایر حفاظت شده؛ دریاچة ارومیه؛ گلیکوفیت؛ میکوریزای آربوسکولار؛ هالوفیت | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| - | ||
| چکیده [English] | ||
| Arbuscular mycorrhizal colonization in halophytes of conserved islands of the Lake Urmia (NW Iran) has been compared with those of glycophytes of these areas and those of plants in western coasts of the Lake. Root, rhizosphere and non-rhizosphere soil samples were collected. Spores were counted and the presence of fungal structures in root samples was investigated. Electric conductivities (EC) of soil samples are measured as a salinity indicator. We found only Glomus sp. spores in the soil samples. Rhizospheric soil contains more spores than nonrhizospheric samples. The differences were more obvious in rhizospheric and non-rhizospheric soils of glycophytes in islands. Mycorrhizal colonization in glycophytes (Bromus scoparius and Astragalus sp.) of the islands was higher, a moderate colonization was observed in the roots of Stipa barbata, Senecio vernalis, Silene conoidea, Artemisia fragrans, Dipsacus sp., and Echinops orientalis and no detectable colonization was observed in Alyssum linifolium , Descurainia sophia and Halimione verrucifeum. Furthermore, a trace level of colonization was observed in Salsola kali, Salicornia europaea and Suaeda crassifolia. Among halophytes, Aeluropus littoralis showed the highest percentage of colonization in islands. Statistical analysis on EC data does not show a significant correlation between salinity and root length colonization. This study shows that above-mentioned halophytes have some capability to colonize with arbuscular mycorrhizal fungi in islands of the Lake Urmia. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Arbuscular mycorrhiza, Conserved islands, Glycophytes, Halophytes, Lake Urmia | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,768 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 883 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب