تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,502 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,117,903 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,223,636 |
تعیین ضریب حساسیت گندم به تنش رطوبتی در مراحل مختلف رویش در منطقة کرج | ||
مجله علوم کشاورزی ایران | ||
مقاله 8، دوره 34، شماره 3 - شماره پیاپی 1458، خرداد 1382 اصل مقاله (225.56 K) | ||
نویسندگان | ||
حسین اسدی؛ محمدرضا نیشابوری؛ حمید سیادت* | ||
چکیده | ||
جهت تعیین ضریب حساسیت گندم (Ky) پائیزه (رقم مهدوی) به تنش رطوبتی در مراحل مختلف رشد در ایستگاه تحقیقات خاک و آب کرج، آزمایشی بر اساس طرح بلوکهای کامل تصادفی با نه تیمار و چهار تکرار در خاکی با بافت لوم رسی در سال زراعی 78-1377 انجام شد. تیمارهای آبیاری عبارت بودند از: بدون آبیاری یا تیمار دیم (T1)، آبیاری کامل در تمام مراحل رشد یا تیمار شاهد (T2)، آبیاری تا انتهای مرحله پنجهزنی و سپس قطع آب تا آخر دوره رشد (T3 )، آبیاری تا انتهای مرحله ساقه رفتن و سپس قطع آب تا آخر دوره رشد (T4)، آبیاری تا انتهای مرحله گردهافشانی کامل و سپس قطع آب (T5)، بدون آبیاری تا شروع مرحله ساقه رفتن و سپس آبیاری کامل تا آخر دوره رشد (T6)، بدون آبیاری تا شروع خوشه رفتن و سپس آبیاری کامل تا آخر دوره رشد (T7)، بدون آبیاری تا شیری شدن و سپس آبیاری کامل تا آخر دوره رشد (T8)، آبیاری فقط در مراحل خوشه رفتن، گلدهی و گردهافشانی (T9). تبخیر و تعرق در هر تیمار و برای مراحل مختلف رشد از روش بیلان رطوبت خاک با استفاده از دستگاه TDR برای تعیین رطوبت خاک، محاسبه گردید. پس از برداشت و تعیین عملکرد دانه، ضریب حساسیت این رقم به تنش رطوبتی(Ky) با استفاده از رابطة فائو محاسبه گردید. حداکثر عملکرد دانه مربوط به تیمار شاهد با آبیاری کامل و برابر 4565 کیلو گرم در هکتار و حداقل آن برابر 571 کیلو گرم در هکتار مربوط به تیمار دیم بود. حداکثر تبخیر و تعرق فصلی 337 میلیمتر و حداقل آن 4/63 میلیمتر به ترتیب مربوط به تیمار شاهد (T2) و تیمار دیم (T1) بود. مقادیر Ky بر اساس رابطة بین کاهش نسبی تبخیر و تعرق و کاهش نسبی عملکرد برای کل دوره رشد 08/1، برای مرحلة پنجهزنی 45/0، برای ساقه رفتن 56/0 و برای مرحله تکامل دانه 48/0 به دست آمد. بیشترین Ky برابر 1/1 و مربوط به مراحل “پنجه زنی و ساقه رفتن + خوشه رفتن و گلدهی” بود. | ||
کلیدواژهها | ||
تبخیر و تعرق؛ تنش رطوبتی؛ ضریب حساسیت؛ عملکرد دانه؛ گندم پائیزه | ||
عنوان مقاله [English] | ||
- | ||
چکیده [English] | ||
Water is a primary limiting factor in winter wheat production as well as yield in its most parts of Iran, with quite variable rainfall throughout the growing season and among years. With increasing demands for the limited water, improving the efficiency of irrigation is essential. One technique is to irrigate during responsive stages of crop development, but few studies have been carried out to examine this approach. This study, on a loam clay soil ( fine loamy over fragmental, mixed, thermic, shallow, Xeric Toriortent), was conducted to examine the effects of irrigation, based on stage of crop development, on winter wheat (Mahdavi cv.) yield. A completely randomized block design with four replicates was used to compare the effects in nine irrigation treatments. The treatments were: non-irrigated (T1); through irrigation (T2); irrigated from planting date to the end of the tillering, stem elongation and flowering stages (T3) , (T4) and (T5) respectively; irrigation starting with stem elongation, booting and caryopsis development stages, respectively, up to the end of the growth period (T6), (T7) and (T8); and finally irrigation in the booting and flowering stages (T9). Plots were 2.5 by 4 m with 16.6 cm row spacings. Irrigation was done with the depletion of available soil water. Evapotranspiration; seasonal evapotranspiration from 24 February to harvest time (10 June); were determined according to soil water balance in root zone using TDR, total precipitation was 32.5 mm during this period. After maturity, grain yield as well as above ground dry matter were measured, with yield response factor (Ky) being calculated for each growth stage, and according to FAO paper. Irrigation at each stage significantly increased grain yield as well as above ground dry matter. Results show that, grain yield and seasonal evapotranspiration were highest, 4565.5 kg ha-1and 337 mm Respectively, in T2 (complete or through irrigation), and lowest, 571.5 kg ha-1 and 64 mm Respectively, in T1. Yield response factor (Ky) was 1.08 for the total growth period. Maximum Ky (1.1) was related to "vegetative growth + booting and flowering stages”, with tillering stage having the minimum Ky. Results showed that tillering (Ky=0.45), stem elongation (Ky=0.56) and caryopsis development (Ky=0.48) stages were lowly sensitive to ET-deficit, while booting and flowering stages indicated the highest sensitivity. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
evapotranspiration, Grain yield, Moisture stress, Winter wheat, Yield response factor | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,052 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 3,059 |