تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,572 |
تعداد مقالات | 71,031 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,501,295 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,764,684 |
اثر رقم و سایه اندازی طبق و برگهای نزدیک آن بر عملکرد دانه گلرنگ و اجزای آن در اصفهان | ||
مجله علوم کشاورزی ایران | ||
مقاله 17، 1-37، شماره 2 - شماره پیاپی 1496، فروردین 1385 اصل مقاله (183.34 K) | ||
نویسندگان | ||
رویا محمودیه چمپیری؛ پرویز احسانزاده؛ قدرتاله سعیدی* | ||
چکیده | ||
مقصدهای فیزیولوژیک، به طور یکسان به وسیله تمام اندامهای سبز و برگهای گیاه تغذیه نمیشوند و هر یک از مبادی اخیر, مواد مورد نیاز مقصد خاص را تامین می کنند. فاصله مبدا تا مقصد عامل مهمی است و معمولاً مواد پرورده مورد نیاز برای پر شدن دانه از نزدیکترین بافتهای سبز به دانهها (گلآذین و برگهای نزدیک به آن) تامین میشود. به منظور ارزیابی اثر سایهاندازی طبق و دو برگ نزدیک به طبق در عملکرد دانه چهار رقم گلرنگ در منطقه اصفهان، و مقایسه عملکرد دانه این ارقام، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان واقع در لورک نجفآباد، به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در تابستان سال زراعی1381 به اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایشی شامل چهار رقم گلرنگ (اراک2811، نبراسکا10، توده محلی کوسه و ای.سی- استرلینگ) و سه سطح سایهاندازی پس از گردهافشانی (طبق، طبق و دو برگ نزدیک آن و شاهد) بودند. نتایج بدست آمده حاکی از تفاوت معنیدار بین رقمها در رسیدن به مراحل مختلف نموی بود، و در این رابطه توده محلی کوسه و ای.سی- استرلینگ به ترتیب دیررسترین( 122 روز) و زودرسترین (108) روز ارقام بودند. بیشترین ارتفاع مربوط به توده محلی کوسه 122 سانتیمتر( و کمترین آن مربوط به رقم ای.سی- استرلینگ 60) سابتیمتر( بود. شمار طبق در بوته تحت تاثیر رقم و سایهاندازی قرار نگرفت اما شمار دانه در طبق، وزن هزار دانه، وزن دانه در طبق، عملکرد دانه در بوته و شاخص برداشت تحت تاثیر رقم و سایهاندازی واقع شدند، به طوری که تیمار سایهاندازی باعث کاهش این صفات گردید. بطور کلی سایه اندازی طبق و طبق و دو برگ فوقانی به ترتیب سبب کاهش 12/4 و 14/2 درصدی در عملکرد دانه شد. با توجه به این که ارقام اراک2811، نبراسکا10 و توده محلی کوسه عملکرد بالایی تولید کردند، استفاده از این ارقام در کشت دوم در شرایطی نظیر آزمایش حاضر در اصفهان قابل توصیه میباشد. | ||
عنوان مقاله [English] | ||
- | ||
چکیده [English] | ||
The relative magnitude of contribution of a photosynthetic source, to fulfill sink demands depends, at least in part, on the relative distance between the sources and sinks. For crop plants, in general, a major source for a reproductive sink is the closest one, i.e. inflorescence as well as the adjacent leaves. In order to evaluate the contribution of photosynthetates of inflorescence and the adjacent leaves to grain filling and yield in four safflower genotypes, planted in summer as a second crop, a 4-replicate RCBD field experiment was conducted in Isfahan in 2002. Treatments included three shading levels after pollination (control, head only, and head along with the two upper leaves), and four genotypes (Arak2811, Kouseh, Nebraska10 and AC-sterling). Based on phenological studies, Kouseh and AC-sterling were the latest and earliest in terms of maturity and the tallest and the shortest genotypes, respectively amongst genotypes studied in the experiment. While number of heads per plant was not significantly affected, number of seeds per head, 1000-seed weight and grain yield per plant were significantly decreased due to shade in the shading treatment. No significant difference was detected between the two shading levels, with respect to traits, except 1000-seed weight. With the environmental conditions encountered in this experiment and the method used, the contribution of photosynthetic surfaces of inflorescence, as well as the two adjacent leaves to safflower grain production was estimated to be relatively low, i.e. 12.4 to 14.2 percent. Among genotypes studied, Arak2811, Nebraska10 and Kouseh outperformed AC-sterling, thus the frist three genotypes could be recommended for planting in summer as a second crop in Isfahan. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Grain yield, Safflower, Shading | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,750 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,201 |