پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,501 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,113,011 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,216,843 |
تعدیل تنش خشکی با کاربرد پکلوبوترازول در دو رقم زیتون (Olea europaea L.) بلیدی و میشن | ||
| مجله علوم کشاورزی ایران | ||
| مقاله 13، دوره 38، شماره 3 - شماره پیاپی 1790، آذر 1386 اصل مقاله (130.18 K) | ||
| نویسندگان | ||
| نوید یزدانی؛ کاظم ارزانی؛ عیسی ارجی* | ||
| چکیده | ||
| پکلوبوترازول یک کند کننده رشد تریازولی است که علاوه بر جلوگیری از سنتز جیبرلیک اسید، باعث محافظت گیاه در برابر مجموعهای از تنشهای محیطی میشود. هدف از این بررسی، کاربرد پکلوبوترازول به عنوان تعدیل کننده تنش خشکی برای زیتون ارقام بلیدی و میشن میباشد. تیمارهای مورد استفاده شامل دو سطح تنش خشکی به میزان 40% و 100% تبخیر و تعرق پتانسیل(ETp) و سه سطح پکلوبوترازول به میزان 0، 25/0 و 75/0 گرم ماده موثره به ازای هر گلدان بود. تیمار پکلوبوترازول با روش استفاده در خاک انجام شد. در این پژوهش از درختان سهساله زیتون استفاده شد. دو رقم زیتون در دو آزمایش فاکتوریل مجزا، در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که اعمال تنش خشکی باعث کاهش ارتفاع نهال، کاهش وزن تر و خشک شاخه، برگ و ریشه میشود. همچنین پکلوبوترازول نیز به عنوان یک کند کننده رشد موجب کاهش رشد اندامهای هوایی گردید ولی هیچگونه اثر معنیداری بر وزن تر و خشک ریشه نداشت. این موضوع میتواند کمک بزرگی به گیاهان در راستای یکی از مکانیسمهای عمومی مقاومت به خشکی شامل افزایش نسبت ریشه به اندامهای هوایی باشد. از طرفی تنش خشکی باعث افزایش تعداد روزنهها در میلیمتر مربع سطح برگ گردید. در صورتی که پکلوبوترازول اثر معنیداری در جلوگیری از افزایش تعداد روزنهها در واحد سطح برگ نداشت. اگرچه تنش خشکی باعث کاهش میزان نسبی آب برگ شد ولی پکلوبوترازول بهطور مشخصی باعث افزایش میزان نسبی آب برگ در هر دو رقم مورد بررسی گردید. تیمار تنش خشکی و تیمار پکلوبوترازول باعث افزایش دمای سطح برگ و دمای پشت برگ شدند. همچنین نتایج این بررسی مشخص کرد هر دو سطح پکلوبوترازول و تنش خشکی توانستند بر میزان پرولین برگ بیفزایند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| زیتون؛ تنش خشکی؛ پکلوبوترازول؛ میزان نسبی آب برگ؛ پرولین | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| - | ||
| چکیده [English] | ||
| Growth inhibitor Paclobutrazol (PBZ) is a triazol, reported to be of the potential to protect plants against several environmental stresses. This study was conducted to evaluate the alleviatory role of paclobutrazol under water stress conditions. Treatments were drought stress (100% and 40% of potential evapotranspiration) and through soil application PBZ (0, 0.25 and 0.75 gr a.i. pot-1) Three years old olive cultivars `Bladi’ and `Mission’ grown in 16 liter polyethylene pots in clay loam soil were employed. A factorial experimental design, based on randomized complete block design (RCBD) of four replications was applied. Measured growth parameters of root, shoot and leaf fresh & dry weight as well as height were found out to be reduced under water stress. Paclobutrazol reduced shoot and leaf fresh & dry weight but did not have any significant effect on root fresh & dry weight. This effect could be an important mechanism to assist plants to increase root to shoot ratio. The number of stomata per mm2 of leaf area was increased in water stress treatments’ but application did PBZ not have any significant effect. Although water stress caused a reduction in leaf relative water content but Paclobutrazol, in either cultivar, increased relative leaf water content. Both Paclobutrazol application and water stress increased temperature in either side of the leaves. Also, results indicated that both water stress and PBZ application increased proline content of the leaves. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Olive (Olea europaea L.), water stress, Paclobutrazol, relative water content, proline | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,527 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,870 |
||