تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,533 |
تعداد مقالات | 70,504 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,124,611 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,233,214 |
مطالعه شکاف بهرهوری در تولید نباتات صنعتی استانهای مختلف ایران | ||
تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران | ||
مقاله 1، 2-41، شماره 1 - شماره پیاپی 320592، خرداد 1389 اصل مقاله (230.21 K) | ||
نویسندگان | ||
محمد بخشوده؛ مریم شکوهی | ||
چکیده | ||
موضوع همگرایی یا واگرایی بهرهوری از نظر سیاستگذاری به منظور کاهش فقر منطقهای و افزایش استاندارد زندگی اهمیت دارد. اگر بهرهوری بدون هیچ گونه دخالتی به یک سطح مشترکی همگرا باشد، نیاز کمی به سیاستهای مناسب برای جبران عقبماندگی و پیشرفت در مناطق عقب افتاده وجود دارد. اگر بهرهوری روند واگرایی را طی کند، در این صورت سیاستهای روشنی مورد نیاز است تا از عقبماندگی بیشتر بهرهوری کل عوامل تولید (TFP) و استاندارد زندگی جلوگیری شود. با توجه به اهمیت موضوع، این مقاله در پی یافتن پاسخ به این سؤال است که آیا استانهای مختلف کشور در تولید نباتات صنعتی (پنبه آبی، پنبه دیم و چغندرقند) بنحوی مدیریت میشوند تا شکاف بهرهوری خود را کمتر کنند؟ برای این منظور از شاخص مالمکوئیست و همگرایی بهرهوری استفاده شد. نتایج نشان داد که دامنه تغییرات متوسط رشد TFP پنبه آبی طی سالهای 82-1363، بین 3/0- درصد در استان سمنان و 2/8 درصد در استان فارس میباشد. همه استانهای تولیدکننده چغندرقند، به غیر از استان اردبیل، رشد بهرهوری مثبتی را نشان دادند. بگونهای که استان اصفهان از بالاترین نرخ رشد TFP در دو دهه گذشته برخوردار بوده است. همچنین دو استان مازندران و گلستان در تولید پنبه دیم به ترتیب رشد بهرهوری مثبت و منفی را تجربه کردهاند. نتایج آزمون همگرایی نشان داد که از میان 14 استان تحت بررسی، در تولید پنبه آبی تنها پنج استان اردبیل، کرمان، کرمانشاه، خراسان و یزد و در تولید چغندرقند چهار استان اصفهان، خراسان، اردبیل و همدان روند همگرایی را به سمت میانگین طی میکنند. بنابراین، این استانها بگونهای مدیریت شدهاند که استفاده بهتری از تکنولوژیهای جدید موجود داشته باشند. در مقابل، همگرایی را نمیتوان برای هیچ یک از استانهای تولیدکننده پنبهدیم پذیرفت. | ||
کلیدواژهها | ||
بهرهوری؛ پنبه؛ چغندرقند؛ شاخص مالم کوئیست؛ همگرایی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
An Investigation of Productivity Gaps of Industrial Crops in some Iranian Provinces | ||
نویسندگان [English] | ||
mohammad bakhshoudeh؛ maryam shokouhi | ||
چکیده [English] | ||
The issue of convergence or divergence of productivity has important policy for regional poverty reduction and increasing standards of living. If productivity converges to a common level without intervention, there will be little need for explicit policies in lagging regions to promote the catch up. On the other hand, if productivity undergoes a divergence trend, then explicit policies would be needed to prevent further lagging of TFP and standard of living. Considering the importance of this subject, this paper tries to find out whether the different provinces in Iran have been well managed in industrial crop production (irrigated cotton, dry-fed cotton as well as sugar beet) to narrow their productivity gaps? The results showed that average TFP growth of irrigated cotton lies between -0.3 percent in Semnan province and 8.2 percent in Fars province. All sugar beet producing provinces, except Ardebil, showed positive productivity changes, with Isfahan province exhibiting the highest TFP growth rates during the last two decades. Also, two provinces – Mazandaran and Golestan- experienced positive and negative growth rates in dry cotton production respectively. The results of convergence test indicated that, out of 14 provinces of under consideration only five, namely: Ardebil, Kerman, Kermanshah, Khorasan and Yazd converge to the mean of irrigated cotton production while four provinces of: Isfahan, Khorasan, Ardebil and Hamedan converged to the mean of sugar beet production. Therefore, these provinces have been managed in a was as to make better use of new available technologies, thus reaching far greater productivity levels than the others. On the opposite, convergence cannot be accepted for the dry-fed cotton producer provinces. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
convergence, Cotton, Malmquist Index, productivity, Sugar beet | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,465 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,931 |