![سامانه نشر مجلات علمی دانشگاه تهران](./data/logo.png)
تعداد نشریات | 162 |
تعداد شمارهها | 6,578 |
تعداد مقالات | 71,072 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,695,928 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,925,405 |
The Relationship among Functional and Anatomical Injuries of Upper Extremity in Elite Volleyball Players | ||
Sport Sciences and Health Research | ||
مقاله 5، دوره 1، شماره 3، دی 2011، صفحه 71-81 اصل مقاله (128.94 K) | ||
نویسندگان | ||
hidar sadeghi؛ minoosh malekmohammadi | ||
چکیده | ||
با شناخت نوع آسیب در هر رشته ورزشی می توان زمینة لازم برای ارائة پیشنهادات مؤثر به مربیان و ورزشکاران جهت اصلاح تکنیک های آسیب رسان و مضر، رعایت اصول علمی تمرینات و درمان مناسب را فراهم نمود. هدف از انجام این تحقیق، ارتباط آسیب های عملکردی با ساختار اندام فوقانی در والیبالیست های سوپر لیگ کشور با تاکید بر طبقه بندی، نوع، درجه و پتانسیل بروز آسیب های عملکردی اندام فوقانی بود. 107 ورزشکار لیگ برتر والیبال (47 زن، 60 مرد) به عنوان آزمودنی در این تحقیق شرکت کردند. پرسشنامة اطلاعات فردی، پرسشنامه بومی سازی شده و طبقه بندی شده DASH و پرسشنامة شناسایی آسیب ساختاری اندام فوقانی به عنوان ابزار اندازه گیری تحقیق، مورد استفاده قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری تی تست مستقل (برای مقایسة آسیب های عملکردی والیبالیست ها ی مرد و زن) و ضریب همبستگی پیرسون (برای تعیین ارتباط بین آسیب های عملکردی و ساختاری) در سطح معناداری 05/0 استفاده شد. نوع آسیب های عملکردی اندام فوقانی والیبالیست های نخبه، (I) ، محدودیت حرکتی (A ، محدودیت در زندگی روزمره (P) ، محدودیت حرکتی و محدودیت در زندگی روزمره (AP) طبقه بندی شد. درجه آسیب های عملکردی AP ، P، I و A در والیبالیست ها به ترتیب 7/47 ، 7/19، 8/24، 8/17 درصد و پتانسیل بروز آسیب های عملکردی AP، P، I و A در والیبالیست ها به ترتیب 6/36 ، 9/26 ، 5/20 و 9/29 درصد بود. بین آسیب های عملکردی AP، P، I و A در مردان و زنان تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0 P>). درحالی که با افزایش بروز آسیب های مفصلی، آسیب های عملکردی AP، P، I و A در والیبالیست های مرد بیشتر بروز یافت (05/0 P?). ضمن اینکه بین آسیب های تاندونی و آسیب های عملکردی AP، P، I و A در والیبالیست ها رابطه معنی داری مشاهده نشد (05/0 P>) با افزایش بروز آسیب های استخوانی، آسیب های عملکردی AP و A در والیبالیست های مرد و زن بیشتر بروز یافت (05/0 P?). با توجه به یافته های تحقیق آسیب های عملکردی اندام فوقانی به چهار گروه AP، P، I و A طبقه بندی شد، بیشترین نوع آسیب عملکردی و پتانسیل بروز آسیب عملکردی در والیبالیست ها آسیب عملکردی AP بود. با افزایش بروز آسیب مفصلی، آسیب های عملکردی AP، P، I و A در مردان والیبالیست و با افزایش آسیب های استخوانی آسیب های عملکردی AP و A در والیبالیست های مرد وزن بیشتر بروز پیدا کرد. | ||
کلیدواژهها | ||
Activity Limitation؛ Anatomical Injuries؛ Functional Injuries؛ Impairment؛ Participation restriction. | ||
عنوان مقاله [English] | ||
رابطه آسیب های عملکردی با ساختار اندام فوقانی در والیبالیست های سوپر لیگ کشور | ||
نویسندگان [English] | ||
حیدر صادقی؛ مینوش ملک محمدی | ||
چکیده [English] | ||
Through careful examination and identification of types of injuries in any sport field, helpful influential recommendations can be provided for athletes and coaches to correct defective and harmful techniques, and to observe suitable scientific principles of exercise and treatment. The purpose of this study was to determine the relationship among functional and anatomical injuries of upper extremity in elite volleyball players with an emphasis on classification, type, degree and potential of functional injuries of upper extremity. 107 volleyball super league players (47 women and 60 men) participated in this study. The questionnaire of personal characteristics, classified and domestic DASH (disability of arm, hand, shoulder) questionnaire and an upper extremity injuries recognition questionnaire were applied. The independent t-test and Pearson correlation coefficient were used to analyze the data. Injuries were classified into four groups (A: activity limitation, I: impairment, P: participation restriction, AP: activity limitation and participation restriction). The degree of functional injuries of A, I, P, PA in volleyball players was %17.8, %24.8, %19.7, %47.7 respectively while the potential for incidence of functional injuries of A, I, P, PA in volleyball players respectively was reported %29.9, %20.5, %26.9, %36.6. There was no significant difference in A, I, P, PA between men and women (P>0.05) while the increased incidence of joint injuries resulted in the increased incidence of A, I, P, PA in male players (P?0.05). Also, there was no significant relationship between tendon injuries and A, I, P, PA (P>0.05). The increased incidence of bone injuries resulted in the increased incidence of A, I, P, PA (P?0.05). It can be concluded that the most functional injury and the potential for the incidence of functional injuries was AP injury. The increased incidence of joint injuries resulted in increased incidence of A, I, P, AP in men while the increased incidence of bone injuries resulted in increased incidence of A, AP. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
آسیب ساختاری, آسیب عملکردی, محدودیت حرکتی, محدودیت در زندگی روزمره, ناتوانی | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,469 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,985 |