تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,573 |
تعداد مقالات | 71,036 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,508,934 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,772,222 |
اثر چهار هفته بی تمرینی پس از تمرینات سرعتی شدید بر عوامل خطرزای آسیب های التهابی آتروژنز | ||
نشریه علوم زیستی ورزشی | ||
مقاله 1، دوره 3، شماره 9 - شماره پیاپی 715338، تیر 1390 اصل مقاله (299.39 K) | ||
نویسندگان | ||
مهدی مقرنسی1؛ عباسعلی گائینی2؛ محمدرضا کردی3؛ علی اصغر رواسی2؛ ابراهیم جوادی4؛ داریوش شیخ الاسلامی5 | ||
1استادیار دانشگاه سیستان و بلوچستان | ||
2استاد دانشگاه تهران | ||
3دانشیار دانشگاه تهران | ||
4دانشیار مرکز تحقیقات غدد بیمارستان شریعتی | ||
5استادیار دانشگاه کردستان | ||
چکیده | ||
هدف از این پژوهش، مطالعة اثر چهار هفته بی تمرینی پس از هشت هفته تمرین سرعتی شدید بر عوامل خطرزای آسیب های التهابی آتروژنز بود. به این منظور 42 سر موش نر 3 ماهة نژاد ویستار به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (24= تعداد با وزن 7 ±210 گرم) و کنترل (18= تعداد با وزن 3 ±211 گرم) قرار گرفتند. برنامة تمرینی ابتدا به مدت 12 هفته و هفته ای 3 جلسه، با مدت و شدت مشخص بین 85 تا 100 درصد و فراتر از 100 درصد VO2max) اجرا شد. پس از 24 جلسه تمرین، 6 سر موش از آزمودنی های این گروه، بی تمرینی را تجربه کردند تا آثار بی تمرینی بررسی شود. خونگیری پس از ناشتایی در مراحل مختلف تمرین با شرایط مشابه انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون های کولموگروف – اسمیرنوف، اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی LSD و آزمون t مستقل تحلیل شدند. نتایج نشان داد مقادیر متغیرهای گروه تمرینی در مراحل مختلف پژوهش افزایش یافته است که پس از 36 جلسه تمرین معنی دار بود sICAM-1 (004/0=P)، IL-1?(023/0=P)، TNF-a (040/0=P) . همچنین مشخص شد، پس از چهار هفته بی تمرینی، شاخص های التهابی کاهش غیرمعنی داری یافتند sICAM-1 (152/0=P)، IL-1?(063/0=P)، TNF-a (099/0=P)، اما آثار بی تمرینی در مقایسه با گروه تمرینی معنی دار بود sICAM-1 (024/0=P)، IL-1?(037/0=P)، TNF-a (018/0=P). به طور کلی، می توان گفت چهار هفته بی تمرینی به دلیل توقف تمرینات سرعتی شدید، ممکن است عوامل خطرزای آسیب های التهابی آتروژنز را کاهش دهد. | ||
کلیدواژهها | ||
آسیب های التهابی؛ بی تمرینی؛ تمرین سرعتی؛ مولکول چسبان بین سلولی؛ میانجی های التهابی. | ||
عنوان مقاله [English] | ||
The Effect of Four Weeks of Detraining after a Period of Intense Sprint Training on Risk Factors of Atherogenic Inflammatory Damages | ||
نویسندگان [English] | ||
Mehdi Mogharnasi1؛ Abbas Ali Gaeini2؛ Mohammad Reza Kordi3؛ Ali Asghar Ravasi2؛ Abraham Javadi4؛ Dariush Sheykholeslami5 | ||
چکیده [English] | ||
This study aimed to assess the effects of four weeks of detraining after eight weeks of intense sprint training on risk factors of atherogenic inflammatory damages. For this purpose, 42 male rats were divided randomly into two groups: sprint training group (experimental) (n=24 and weight 210±7) and control group (n=18 and weight 211±3). The training program was performed for 12 weeks, three sessions per week with definite duration and speed (between %80-%100 and above 100% VO2max). After 24 sessions, six trained rats experienced the detraining, so the effects of detraining could be studied. The blood samples were gathered after 14 hours of fasting in different phases of training. Data were analyzed by Kolmogorov-Smirnov, one-way ANOVA with repeated measures, LSD post hoc and independent t tests. The results indicated that after 36 sessions of training, sICAM-1 (P=0.004), IL-1? (P=0.023) and TNF-? (P=0.040) increased significantly. Also, following four weeks of detraining after eight weeks of intense sprint training, inflammatory biomarkers of sICAM-1 (P=0.152), IL- IL-1? (P=0.063) & TNF-a (P=0.099) insignificantly decreased, but they were significant compared with the training group sICAM-1 (P=0.024), IL-1? (P=0.037) and TNF-a (P=0.018). In general, it can be concluded that four weeks of detraining after an intense sprint training lead to a decline in risk factors of atherogenic inflammatory damages. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
detraining, Inflammatory Damages, Inflammatory Mediators., sICAM-1, sprint training | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,042 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,516 |