تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,504 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,122,789 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,231,010 |
The Effect of the Fatigue in Lower Extremity Proximal and Distal Muscles on Dynamic Balance in Male Soccer Players | ||
Sport Sciences and Health Research | ||
مقاله 8، دوره 2، شماره 2، فروردین 2011، صفحه 65-80 اصل مقاله (345.69 K) | ||
نویسندگان | ||
Sadredin Shojadin؛ kamran johari؛ heidar Sadaghi | ||
چکیده | ||
Regarding the relationship between muscle fatigue resulted from sport activities and dynamic balance, the purpose of this study was to examine the effect of proximal and distal muscle fatigue of lower extremity on dynamic balance of male soccer players. 20 male physical education students (the mean and standard deviation of age: 20.24?0.73 yrs, height 170.27?4.28 cm, weight 67.38?9.24 kg and body mass index (BMI) 23.22?2.02 kg/m2, without any lower extremity injury or orthopedic problem) from Tehran Tarbiat Moallem University who participated three times per week in the exercise program of the university soccer team voluntarily participated in this study. In order to estimate the participants’ dynamic balance, after a short warm-up (5-10 minutes of stretching and slow running), (SEBT) balance test was applied. Dynamometer Isokinetic Biodex System was used to execute proximal and distal muscle fatigue in lower extremity. Each subject participated in four muscle fatigue sessions. The fatigue program was randomly executed with respect to location and plane motion to one of the muscle groups of plantar/dorsiflexors and evertor/inventors of ankle joint and flexor/extensors and abductor/adductors of hip joint. Repeated contractions until reaching 50% of primary maximum torque with an interval of 72 hours and in the same situation as far as possible were performed. After fatigue program, SEBT posttest was applied. Descriptive statistics, correlated t test and analysis of variance (repeated measures) were used for statistical analysis (P?0.05). The results showed that the isokinetic fatigue of proximal and distal muscles of lower extremity significantly decreased accessible distance in SEBT test. Furthermore, fatigue in the muscles of hip joints significantly decreased accessible distance compared to the muscles of ankle joints. It can be concluded that the fatigue of proximal muscles in lower extremity was more effective in the dynamic balance of soccer players compared to the distal muscles. | ||
کلیدواژهها | ||
Distal Muscles؛ Dynamic balance؛ fatigue؛ Lower Extremity؛ Proximal Muscles | ||
عنوان مقاله [English] | ||
اثر خستگی عضلات پروگزیمال و دیستال اندام تحتانی بر تعادل پویا در فوتبالیست های مرد | ||
نویسندگان [English] | ||
سیدصدرالدین شجاع الدین؛ کامران جوهری؛ حیدر صادقی | ||
چکیده [English] | ||
با توجه به رابطة بین خستگی عضلانی ناشی از فعالیت های ورزشی با تعادل پویا، هدف این پژوهش بررسی اثر خستگی عضلات پروگزیمال و دیستال اندام تحتانی بر تعادل پویا در فوتبالیست های مرد بود. به این منظور 20 نفر از دانشجویان مرد فوتبالیست رشتة تربیت بدنی که هفته ای 3 بار در تمرینات تیم فوتبال دانشگاه شرکت داشتند با میانگین و انحراف استاندارد سنی 73/0 ?24/20 سال، قد 28/4 ?27/170 سانتیمتر، وزن 24/9 ?38/67 کیلوگرم و شاخص تودة بدن 02/2 ?22/23 کیلوگرم بر مترمربع، بدن سابقة آسیب در اندام تحتانی، به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. برای برآورد تعادل پویای آزمودنی ها، پس از گرم کردن مختصر (10-5 دقیقه کشش و دو نرم)، از تست تعادل ستاره (SEBT) در هشت جهت استفاده شد. به منظور ایجاد خستگی در عضلات پروگزیمال و دیستال اندام تحتانی آزمودنی ها، از ایزوکینتیک بایودکس استفاده شد. تعداد جلسات آزمون چهار جلسه بود که ترتیب آنها براساس محل و صفحة حرکتی به صورت تصادفی انتخاب می شد. در هر یک از جلسات خستگی در یکی از گروه های عضلانی پلانتاردورسی فلکسور و اورتور/ اینورتورهای مفصل مچ پا و فلکسور/ اکستنسور و آبداکتور/ آداکتورهای مفصل ران به صورت انجام انقباضایت مکرر تا رسیدن به 50 درصد گشتاور حداکثر اولیه، با فاصلة 72 ساعت و تا حد ممکن در شرایط مساوی اعمال شد. پس از اجرای برنامة خستگی پس آزمون SEBT به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی، آزمون t همبسته و تحلیل واریانس (طرح اندازه گیری مکرر) در سطح معنی داری 05/0 P? استفاده شد. نتایج نشان داد که خستگی ایزوکینتیک عضلات پروگزیمال و دیستال اندام تحتانی موجب کاهش معنی دار فاصلة دستیابی در آزمون SEBT می شود. ضمن اینکه اعمال برنامة خستگی در عضلات مفصل ران به کاهش بیشتر فاصلة دستیابی آزمودنی ها نسبت به عضلات مچ پا منجر شد. با توجه به یافته های تحقیق، خستگی عضلات پروگزیمال نسبت به دیستال اندام تحتانی در تعادل پویای بازیکنان فوتبال بیشتر اثرگذار است. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
اندام تحتانی, تعادل پویا, خستگی, عضلات پروگزیمال, عضلات دیستال | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 6,928 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 4,694 |