پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,228 |
| تعداد مقالات | 67,752 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,086,873 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,826,720 |
مقایسه روش های زمین آمار د ربرآورد توزیع مکانی بارش سالانه درمناطق خشک و نیمه خشک جنوب شرقی ایران | ||
| مجله منابع طبیعی ایران (منتشر نمی شود) | ||
| مقاله 2، دوره 57، شماره 1 - شماره پیاپی 1000075، تیر 1383 اصل مقاله (700.3 K) | ||
| نویسندگان | ||
| محمد مهدوی؛ ابراهیم حسینی چگینی؛ سیما رحیمی بندر آبادی؛ محمد حسین مهدیان* | ||
| چکیده | ||
| در بسیاری از مطالعات و بررسی های منابع طبیعی و کشاورزی به دلیل عدم پوشش کامل ایستگاههای اندازه گیری نقطه ای باران برآورد بارش منطقه ای و یا تخمین بارش درمناطق مابین ایستگاه ها امری ضروری است برای این امر روش های ختلفی وجود دارد که از جمله آنها روش میانیابی می باشد در بیشتر موارد یکی از روش های موجود به دلخواه کارشناس انتخاب و مورد استفاده قرار می گیرد که ممکن است برآورد دقیقی صورت نگیرد در این مطالعه سه روش کریجینگ (معمولی و کوکریجینگ) میانگین متحرک وزن دار و(TPSS) (با و بدون متغیر کمکی )برای برآرد بارش سالانه با استفاده از آمار 22 ساله ایستگاههای باران سنجی در جنوب شرق ایران مورد بررسی قرار گرفته است برای تعیین متغیر کمکی در روش هایی که نیاز به متغیر کمکی است ضریب همبستگی بارش با ارتفاع محاسبه شد که این ضریب برای کل ایستگاهها به دلیل وضعیت منطقه و پراکندگی ایستگاهها پایین و غیر قابل قبول بود لذا منطقه بر اساس حوزه های آبخیز تقسیم بندی و در مواردی که تعداد ایستگاههای واقع در یک حوزه کم و یا چند حوزه دارای ضریب همبستگی تقریباً یکسان بودند آن حوزه ها در هم ادغام شد که در نهایت کل منطقه به سه زیر منطقه تقسیم شد ضریبب همبستگی با ارتفاع در یک زیر حوزه 12/0 و در دو منطقه دیگر 7/0 و 8/0 محاسبه شد بررسیهای به عمل آمده نشان داد برای اینک یک متغیر کمکی بتواند دقت روش میانیابی را افزایش دهد ضریب همبستگی آن با بارندگی سالانه بایستی بیشتر از 6/0 باشد نتایج به دست آمده نشان می دهد که روش TPSS با متغیر کمکی ارتفاع (MAE برابر 38-13 میلی متر )مناسبترین روش تخمین بارندگی سالانه است روش کریجینگ (با MEA برابر 50-29 میلی متر )و روش میانگین متحرک وزن دار با توان 2(با MEA برابر 57-26 میلی متر )در رده های بعدی قرار می گیرند . | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Application of Geostatistical METHOD For stimation of Annual Spatial Rainfall in Arid and Semiarid regions of South Eastof iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Estimation of rainfall is indispensable in many natural resources and agricultural studies. There are several methods of estimating rainfall among which inteterpolation is helpful in .this regard. In most cases a method is selected and estimation is then made with unknown precision In this study, 3 methods were' used to estimate annual rainfall. These methods were: Thin Plate Smoothing Splines (TPSS), •with ..and without covariable, We~ :Moving Average,(WMA)and .Kriging (ordinary,Cokriging, Log kriging). The data in 167 stations from south east of iran with 22 years of record were used in this study Elevation was .used as covariable and its correlation with rainfall evaluated. Because of size of the area and dispersing stations the 'correlation coefficient was low and unacceptable for all stations. Therefore, the study area was divided into subcatchments, based on watershed catchments. In cases where few stations existed in the catchment or regression coefficient (between elevation and rainfall) for .two stations was the same, 'those subcatchrnents were combined. Finally, 3 units of subcatchment were obtained. Regression coefficient between rainfall and elevation was low in one of the subcatchrnents (R=O.12) while in the other two subcatchments was higher (0.7 and 0.8). The results show that regression coefficient (between rainfall and elevation) must be grater than 0.6 to improve interpolation accuracy when using elevation ascovariable. The results also show that TPSS method with elevation as covariable is the most precise method in estimating annual rainfall (MAE=13-38 mm). Kriging (MAE= 29-50 mm) and WMA methods (26-57 mm) stood in second and third order, respectively. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,078 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 878 |
||