![سامانه نشر مجلات علمی دانشگاه تهران](./data/logo.png)
تعداد نشریات | 162 |
تعداد شمارهها | 6,578 |
تعداد مقالات | 71,072 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,686,239 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,914,956 |
بررسی آثار سطوح مختلف انرژی و شوری بر توان میگوی سفید هندی (H.MILNE EDWARDS , FENNEROPENAEUS INDICUS) | ||
مجله منابع طبیعی ایران (منتشر نمی شود) | ||
مقاله 6، دوره 57، شماره 1 - شماره پیاپی 1000075، تیر 1383 اصل مقاله (774.59 K) | ||
نویسندگان | ||
عبدالمحمد عابدیان کناری؛ قباد آذری تاکامی؛ علی نیکخواه؛ چیروز بن سعد؛ جاسم غفله مرمضی* | ||
چکیده | ||
به منظور بررسی آثار سطوح مختلف انرژی و شوری بر توان تولید بچه میگوی سفید هندی یک آزمایش تغذیه ای برای مدت 6 روز انجام شد در این آزمایش سه جیره نیمه خالص با پروتین همسان ساخته شد سه سطح مختلف از انرژی شامل 3500 و 3800و4100وکیلو کالری درکیلوگرم باپروتئین ثابت 40 درصد و سه سطح مختلف از شوری شامل 25 و 35و45 قسمت در هزار در نظر گرفته شد آزمایش فوق به روش فاکتوریل دو عامله شامل 9 تیمار با سه تکرار انجام شد آزمایش بااستفاده از مخازن پلی اتیلن 300 لیتری که با 200 لیتر آب پر شده بود و روزانه 50 درصد آب آن تعویض می شد انجام می گرفت تعداد 20 قطعه بچه میگو(متوسط وزن 19/0±22/3 گرم )درون هر مخزن ذخیره سازی شد و روزانه در سه وعده به صورت اشباع تغذیه شدند در این آزمایش مشخص شد شاخص های رشد با افزایش انرژی و کاهش شوری بهبود یافتند عامل های شوری و انرژی به تنهایی دارای اثر معنی دار (05/0p<) بر روی شاخص های رشد بودند ملی اثر متقابل معنی داری را نشان ندادند به طور کلی تیمار 3 با انرژی 4100 کیلو کالری و شوری 25 قسمت در هزار (4100:25) از نظر شاخص های افزایش وزن بدن NPU,PER,FCR,SGR و تولید به طور معنی داری (05/0p<) عملکدر بهتری نسبت به سایر تیمارها داشت همچنین مشخص شد برای پرورش میگوی سفید هندی شوری 25 قسمت در هزارمناسب تر از سایر شوری ها بود . نتایج همچنین نشان دادند که با افزایش چربی و انرژی بدن میگو به طور معنی داری (05/0p<) افزایش یافتند شوری و اثر متقابل بین انرژی و شوری اثر معنی داری را از نظر تجزیه تقریبی لاشه بدن میگوها نشان ندادند . | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Effects of Energy and Salihity on the Growth Performances of Indian White-Shrimp (Fenneropeneaus indicus H.Milne Edwards) | ||
چکیده [English] | ||
A 3x3 factorial experiment was conducted fa, 60 days to determine the response of Indian white shrimp (Fenneropenaus indicus, H. Milne Edwardes) juvenile to diets containing various energy levels. Three semi-purified and isonitrogenic diets containing three levels ofenergy (3500, 3800 and 4100 kcal/kg) with a constant protein content of 40 % were formulated, then prepared in this trial. Each diet was evaluated in three levels of salinity (25, 35 and 45 ppt). So the study was conducted with 9 treatments in triplicate random groups of20 shrimp (average weight of 3.22±0. 19 g) per each 300-litre tank. Each tank was filled with 200 litres of water 50 percent of whi9h was exchanged every day. The shrimp were fed their respective diets on a saturation basis with the feed divided into three parts to be fed at 08:00, 14:00 and 20:00 hrs. daily. , The results of the study ihdicated: with increase in energy and decrease in salinity, growth performances improved. Diet containing 4100 kcal/kg energy and salinity of 25 ppt (4100 : 25) in view of weight gain,SGR, FCR, PER, NPU and yeild was significantly (p<0.05) better than other energy and salinity levels. Furthermore, 'the study showed that 25 ppt salinity was significantly (p<0.05) better than other salinities for this shrimp culture. Carcass analysis of shrimp (except for energy and lipid) was not significantly affected (p>O.05) by increasing levels of dietary energy. Increasing lipid and energy content tended to have an effect on carcass analysis proportional to 'the increase in dietary lipid and energy. Salinity interaction did have a significant effect (p>0.05) on an approximate analysis of Shrimp carcass | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 692 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 502 |