پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,230 |
| تعداد مقالات | 67,764 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,163,274 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,918,311 |
بحثی پیرامون بند هیدروژنی | ||
| نشریه دانشکده فنی | ||
| مقاله 4، دوره 27، شماره 0 - شماره پیاپی 1000193، دی 1352 اصل مقاله (348.54 K) | ||
| نویسنده | ||
| مهدی سادات منصوری* | ||
| چکیده | ||
| هنگامی که نقاط جوش هیدرورهای عناصر گروه 5-ب ، 6-ب و 7-ب از جدول تناوبی را مقایسه کنیم ترقی نقطه جوش آنها به موازات افزایش وزن مولکولی تائید می گردد مگر برای هیدرور نخستین عنصر هر گروه که بین مولکولهای آنها چسبندگی بیش از انتظار می باشد . در این سه مورد در مولکول هیدرور یک اتم هیدروژن متصل به اتم بسیار الکترونگاتیف موجود است ازاین رو الکترونهای سازنده اتصال به سوی اتمهای فلوئور ، اکسیژن یا ازت کشانده می شوند یعنی اتم هیدروژن به اندازه کافی بار مثبت پیدا کرده و در نتیجه می تواند بندی به شکل پل میان دو اتم الکترونگاتیف بر قرار سازد . باید توجه داشت که هریک از این اتمها در مولکولهای HF,H2O,H3N یک یا چند جفت الکترون آزاد دارند و توسط همین زوجهای الکترونی آزاد و اثر الکترواستاتیکی شدید بارهای مثبت اتمهای هیدروژن اتصالی به نام بند هیدروژنی پدید می آید چون جفت الکترونها و اتمهای هیدورژن پیرامون اتمهای فلوئور ، اکسیژن و ازت در امتدادهای مشخص گسترده شده اند پس لازم است بند هیدروژنی نیز همانند اتصالهای مشترک در جهات معینی قرار گیرند . همچنین این پدیده می تواند درون یک مولکول نیز ظاهر شود به طور مثال سه ترکیب ارتو ، متا و پارادی فنل با وزن مولکولی یکسان باید نقاط جوش نزدیک به هم داشته باشند . از این رو برای هر فرمول متا و پارا نقاط جوش فقط 8 درجه سانتی گراد با هم تفاوت دارند بر عکس نقطه جوش مشتق اورتو تقریباً 37 درجه پایین تر از نوع متا است . این اختلاف زیاد تنها از راه تشکیل بند هیدروژنی بین دو عامل شیمیایی در داخل مولکول قابل توجیه است چون اتم هیدروژن سازنده این بند نمی تواند به صورت پل در اتصال مولکولها با یکدیگر شرکت نماید و بنابر این کاهش نیروهای جاذبه و چسبندگی بین مولکولی سبب می شود که نقطه جوش این جسم از دیگر هم فرمولها کمتر باشد . در این مقاله کوشش شده است که تشکیل و نقش بند هیدروژنی را به ویژه در ترکیبات آلی روشن گردانیم . | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Liaison Hydrogene | ||
| چکیده [English] | ||
| En examinant une serie de composes homologues tels que, les hydrocarbures, les alcools, les acides organiques, etc. on remarque les points d'ebullition et de fusion croissent avec la masse moleculaire, Neanmoins, il n'ya aucune relation simple entre le point d'ebullition, ou le point de fusion et la grandeur moleculaire en comparant des molecules de types differents. L'alignement des molecules, par suite de l'attraction, augmente la masse moleculaire reelle, par rapport a ce qu'elle serait en l'absence de ces forces intermoleculaires. Les liaisons de VAN DER WAALS ne permettent pas d'interpreter les proprietes de certains liquides purs dans lesquels se manifestent des association moleculaires beaucoup plus stables. ces composes presentent en particulier des points d'ebullition anormalement eleves, des chaleurs de vaporisation superieures a celles des liquides normaux, etc. C'est le cas de l'eau, de l'ammoniac, de l'acide fluorhydrique, des alcools, des amines, des acides carboxyliques, etc. On explique la stabilite relative de ces associations en faisant intervenir une liaison intermoleculaire s'effectuant par l'intermediaire d'un atome d'hydrogene de I'une des molecules. D'une facon generale, peuvent s'unir a l'hydrogene par ce mode de liaison les atomes de faibles dimensions et fortement electronegatifs, soit par ordre de force decroissante de liaison, le fluor, I'oxygene, l'azote, le chlore et le soufre. Dans certains cas, on observe l'existence de liaisons hydrogenes intramo, leculaires . ce phenomene porte le nom de chelation. II en resulte des anomalies dans les proprietes physiques et chimiques. L'un des exemples typiques est celui de l'acide salicylique, II apparait, ala lumiere des etudes physicochimiques (spectres moleculaires, diffraction des rayons X) que la liaison hydrogene est une liaison polaire et entre ainsi dans le cadre des liaisons physiques intermoleculaires. Sa grande stabilite est due, principalement, a l'attraction electrostatique qUI prend une valeur relativement grande lorsque I'hydrogene se trouve uni aun atome (A) fortement electronegatif et de faible diametre. La molecule A- H est fortement polarisee et constitue un dipole : H - A … H - A Si le diametre de (A) est faible, I'hydrogene d'une deuxieme molecule pourra se rapprocher suffisamment du centre de gravite des charges negatives pour que l'attraction qui en resulte soit plus forte que la repulsion s'exercant entre les charges 0- de ces deux molecules. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,473 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 692 |
||