پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,500 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,086,443 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,189,749 |
بررسی ساختار گسل مشا (جنوب البرز مرکزی) با استفاده از روش مگنتوتلوریک | ||
| فیزیک زمین و فضا | ||
| مقاله 14، دوره 38، شماره 3 - شماره پیاپی 1210297، آذر 1391، صفحه 161-174 اصل مقاله (987.65 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jesphys.2012.29123 | ||
| نویسندگان | ||
| بهروز اسکوئی1؛ مصطفی صیادی2؛ صفیه امیدیان3 | ||
| 1استادیار، گروه فیزیک زمین، مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران | ||
| 2دانش‌آموخته کارشناسی ارشد ژئوفیزیک، گروه فیزیک زمین، مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران | ||
| 3دانش‌آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده علوم زمین، دانشگاه تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| بررسی پدیده‌‌های زمین‌‌شناسی و زمین‌ساختی البرز و تحلیل چگونگی روند و منشا این پدیده‌‌ها همواره به‌منزلة یکی از جذابیت‌های البرز مورد توجه بوده است. البرز مرکزی به دلیل برهم‌کنش‌های متعدد ساختاری و پیچیدگی‌های زمین‌ساختی، چالش‌های بیشتری را دربر داشته است. با بررسی‌های جدید در مورد روند و عملکرد بخش‌‌هایی از گسل‌‌های بزرگ و توانمند این منطقه ابهامات فراوانی به‌وجود آمده است. البرز مرکزی به دلیل فشارش مداوم صفحه عربی به صفحه ایران با جهت N10-20E دارای ساختارهای شدیداً گُسلیده فشاری و چین‌خورده تقریباً شرقی- غربی و با شیب رو به شمال است. اخیراً در مورد برخی از گسل‌ها روشن شده است که دارای حرکات کششی با شیب رو به جنوب هستند. در این تحقیق با استفاده از روش مگنتوتلوریک، در امتداد یک نیم‌رخ 5/2 کیلومتری عمود بر گسل مشا و در جنوب شرق آتشفشان دماوند محل دقیق گسل، منطبق با نقشه زمین‌‌شناسی شناسایی شده است. از سوی دیگر تغییرات شیب گسل از 75 تا80 درجه به سمت شمال در اعماق، به حالت تقریباً قائم در نزدیکی سطح رسیده است. که با توجه به تغییر روند مشهود در مدل‌‌های حاصل از وارون‌سازی، عملکرد گسل در جابه‌جایی واحدهای دارای مقاومت یکسان با در نظر گرفتن شیب گسل به طرف شمال، نرمال است. عملکرد شاخه‌‌های فرعی گسل و همچنین آبراهه‌‌های گسلی نیز در این تحقیق در زیر بعضی از ایستگاه‌ها شناسایی شد که نشان از وجود زون‌‌های خُرد شده با مقاومت کم دارد. تغییر شیب صفحه اصلی گسل از نتایج اساسی و بحث‌انگیز تحقیق حاضر و با توجه به پیشینه زمین‌ساختی البرز مرکزی طراحی نیم‌رخ‌‌‌‌های موازی و عمود بر امتداد گسل در این منطقه برای تأیید صحت نتایج فوق پیشنهاد می‌شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تحلیل ابعادی؛ دترمینان؛ گسل مشا؛ مگنتوتلوریک | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Study of Mosha fault structure (South of the Central Alborz) using magnetotelluric method | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Behrooz Oskooi1؛ Mostafa Sayyadi2؛ Safiyeh Omidian3 | ||
| چکیده [English] | ||
| Magnetotellurics (MT) is an electromagnetic geophysical method of imaging the earth's subsurface by measuring natural variations of the electrical and magnetic fields at the Earth's surface. Investigation depth ranges from 300m below ground by recording higher frequencies down to 10,000m or deeper with long-period soundings. Research applications include experimentation to further develop the MT technique, long-period deep crustal exploration, and earthquake precursor prediction research. Also, Magnetotelluric method is a powerful tool for deep crustal studies of tectonically active mountainous regions such as the Himalaya, where logistic constraints severely limit the use of other artificial source electrical and electromagnetic methods. Topographic variations in mountainous regions distort apparent resistivity curves and thus lead to artifacts in interpreted models. The results of the magnetotelluric soundings provide new insights on the geological structure and tectonics of the mountainous areas. Magnetotelluric method (MT) offers opportunity to detect crustal fluids along faults due to their high conductivity anomaly. Supposing that fluids deposited minerals in the conductive fractures (faults, dykes) decreasing the resistivity, the high seismicity in the area can be explained by the presence of the fluids. Mosha Fault in northern part of Iran is located in an E-W trend and act as a separator for Alborz mountain chain from Central Iran. This fault is interesting to investigate, because Tehran city (Capital of Iran) has a risk of an earthquake occurrence so that understanding the fault characteristics is very important. Mosha Fault Zone is also an interesting structure due to its key character of mysterious structural relation to the mechanism of the fault zone. Mosha fault has the most complicated tectonic structure in Alborz zone due to big changes that have affected the region basically. These ambiguities come from the increase with new studies about process and work parts of great faults in the area. Central Alborz inclusive structures are reverse faults with nearly East- West crackled dipping towards north. This can be a result due to continuous compression of the Arabian plate to the Iranian plate with N10-20E direction. Latter studies showed that some of the faults recently show tensional behavior or the dip is changing towards to the south, generally. Based on the seismic and GPS studies, the Uplift, south Caspian subsidence and subsequent folding, reversal of Alborz strike-slip (from dextral to sinistral) and eastward extrusion of central Iran, coarse Zagros molasse deposition, Dead Sea transform reorganization, Red Sea oceanic spreading, and North and East Anatolian fault slip, all apparently began ca. 5 ± 2 Ma, suggesting a widespread tectonic event that was a response to buoyant Arabian lithosphere choking the Neo-Tethyan subduction zone. Basically, some researchers believe that the westward rotation of the stable Caspian block at this time is started and it cause the change of the dextral strike-slip faults mechanism to the sinistral strike-slip one which cause to making pull-apart system in some part and also in the development of new normal faults with a change in dip direction and block motion of pre-existing faults. In this study, MT measurements were carried out in the period range 0.001- 420 s crossing Mosha fault along a 2.5k m profile with 8 MT sites. In these work we detect geo-electrical resistivity anomalies of the Earth’s crust and link them to local seismic activities. And also the fault location on the geological map is investigated. Surprisingly, fault dip changes from 75-80 degrees in depths to nearly vertical (90 degrees), at the surface. With attention to the geological map and occurrence of this kind of variations in resistive parts, it is not as a sign of geological units differences. We strongly believe that the fault plan is rotating from north toward south. It means that the new block movement would be a normal displacement and not reverse type. For completion and supporting up the results, more profiles in both directions -perpendicular and parallel to the fault tenor- would be necessary to be done. The place of two remarkable drainages system in the studied area and along the profile is compatible with two linear near surface trend of low resistance anomalies. The root of Karaj formation is distinguished at depth of 2500m with having 2.2 to 2.4 ohm meter resistivity. It is shown geophysically below the number four completely and in corner of stations number 3 and 5. It seems that in depth, Mosha fault and Karaj formation have the same trend and dip direction. It would be a key point to understand and decipher the mysterious about the place and circumstance of Karaj pyroclastics emission. We suggest that they are emitted from faulted structures during Eocene. From this point, we will expand our study to a three-dimensional analysis including the complete data set in order to reveal the detailed features of the electrical structure around the focal regions where the great earthquakes maybe threaten the metropolis. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Determinant data, Dimensional analysis, magnetotelluric, Mosha fault | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,944 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,846 |
||