پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 162 |
| تعداد شماره‌ها | 6,678 |
| تعداد مقالات | 71,982 |
| تعداد مشاهده مقاله | 128,819,301 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 101,612,009 |
The Effect of a Strength and Speed Weight Training Program on Unilateral and Bilateral Concentric Contraction Strength and Bilateral Deficit in Elbow Flexion | ||
| Sport Sciences and Health Research | ||
| مقاله 2، دوره 5، شماره 1، تیر 2013، صفحه 23-40 اصل مقاله (241.46 K) | ||
| نوع مقاله: Research Paper | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jsmed.2013.32160 | ||
| نویسندگان | ||
| Heidar Sadeghi* 1؛ Seyyed Ebrahim Kazemi2 | ||
| 1Kharazmi University | ||
| 2Islamic Azad University (Tehran) | ||
| چکیده | ||
| The force exerted by a single limb during a maximal bilateral contraction is found to be less than the force associated with a maximal unilateral contraction. This phenomenon is called bilateral deficit. Therefore, the aim of this study was to determine the effect of a strength and speed weight training program on unilateral and bilateral concentric contraction strength and deficit in elbow flexion. For this purpose, 50 non-athlete males (mean age 21.57+1.91 yr, weight 72.22+14.31 kg and height 175.61+3.31 cm) voluntarily participated in this study. Subjects (n=50) were randomly assigned to a control group (n=10) or divided into four weight training groups (n=10) who performed arm curl exercise as: 1) unilateral strength, 2) bilateral strength, 3) unilateral speed or 4) bilateral speed training. Training was two sessions/week for 8 weeks and an intensity of 80-100% of (1RM) for strength group with three sets (one repetition) and four sets (ten repetitions) with an intensity of 50-80% of 1RM for speed group. Control subjects attended sessions but performed no exercise. Maximal concentric strength of right elbow flexion (RL1RM), left elbow (LL1RM) and bilateral elbow (BL1RM) was performed before and after training. Data were analysed using inferential statistics, MANOVA and SLD post hoc tests at p<0.05. The results showed no significant difference between unilateral and bilateral strength training, also between bilateral and unilateral speed training in elbow flexion muscle strength for right, left and both hands. Both strength training groups outperformed the two groups of speed training; also, four experimental groups outperformed the control group. Bilateral training groups outperformed the unilateral training groups and control group in the facilitation of elbow flexion bilateral deficit. Therefore, in order to prevent bilateral deficit in bilateral sports, bilateral strength and speed weight training is suggested. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| Weight Training؛ Unilateral Concentric Contraction Strength؛ Bilateral Concentric Contraction Strength؛ Bilateral Deficit | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| تأثیر برنامة تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه در فلکشن آرنج | ||
| نویسندگان [English] | ||
| حیدر صادقی1؛ سیدابراهیم کاظمی2 | ||
| 1استاد دانشگاه تربیت معلم | ||
| 2.کارشناس ارشد دانشگاه آزاد اسلامی (تهران) | ||
| چکیده [English] | ||
| هنگام اعمال قدرت بیشینه، کل نیروهای اعمال شده از طریق عضلات مشابه به طور دوطرفه کمتر از کل نیروهای اعمال شده از طریق همان عضلات به طور یکطرفه است. این پدیده نقصان دوطرفه[1] نام دارد. هدف از این تحقیق، تعیین تأثیر برنامة تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان در فلکشن آرنج بود. 50 مرد غیرورزشکار با میانگین سنی 1/91 ±21/57 ، وزن 14/31 ±72/22 کیلوگرم و قد 3/31 ±175/61 سانتی متر به طور داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. این آزمودنی ها به طور تصادفی در یک گروه کنترل (10 نفری) و در یکی از چهار گروه تمرین با وزنه (10 نفری) قرار گرفتند که تمرین جلو بازو را به صورت 1) قدرتی یکطرفه، 2) قدرتی دوطرفه، 3) سرعتی یکطرفه یا 4) سرعتی دوطرفه انجام دادند. دو تمرین در هفته به مدت هشت هفته انجام گرفت. گروه قدرتی با شدت 80 تا 100 درصد یک تکرار بیشینه در سه نوبت 1 تا تکراری و گروه سرعتی با شدت 50 تا 80 درصد یک تکرار بیشینه در چهار نوبت 10 تکراری تمرین کردند. گروه کنترل بدون تمرین در جلسات شرکت کردند. قبل و پس از اعمال برنامه های تمرینی، از گروه ها آزمون های قدرت کانسنتریک بیشینة فلکشن آرنج راست (RL1RM)[2] ، آرنج چپ (LL1RM)[3] و جفت آرنج (BL1RM)[4] گرفته شد. تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از آمار استنباطی MANOVA و آزمون تعقیبی LSD در سطح معناداری 05/0P< نشان داد که بین تمرین قدرتی دوطرفه و یکطرفه، همچنین بین تمرین سرعتی دوطرفه و یکطرفه در متغیرهای قدرت عضلات فلکسور آرنج راست، چپ و جفت تفاوت معناداری وجود ندارد. دو گروه تمرین قدرتی در مقایسه با دو گروه تمرین سرعتی و هر چهار گروه تجربی نیز در مقایسه با گروه کنترل عملکرد بهتری داشتند. گروه های تمرینات دوطرفه در مقایسه با گروه های تمرینات یکطرفه و کنترل در تسهیل نقصان دوطرفه فلکشن آرنج عملکرد بهتری داشتند. بنابراین، برای جبران نقصان دوطرفه در ورزش هایی که با دو دست انجام می گیرد، اجرای تمرینات قدرتی و سرعتی با وزنه به صورت دوطرفه توصیه می شود. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| تمرین با وزنه, قدرت ا نقباض کانسنتریک یکطرفه, قدرت انقباض کانسنتریک دوطرفه, نقصان دو طرفه | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 5,014 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,072 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب