پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 162 |
| تعداد شماره‌ها | 6,623 |
| تعداد مقالات | 71,544 |
| تعداد مشاهده مقاله | 126,894,597 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 99,941,375 |
نقدی بر تفسیر کمال نهایی به شکوفایی عقلانی در فلسفه یونان و اسلامی | ||
| مجله علمی " فلسفه دین " | ||
| مقاله 4، دوره 10، شماره 1، اردیبهشت 1392، صفحه 81-102 اصل مقاله (259.26 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jpht.2013.35069 | ||
| نویسنده | ||
| یارعلی کرد فیروزجایی* | ||
| استادیار گروه فلسفه دانشگاه باقرالعلوم(ع) | ||
| چکیده | ||
| فیلسوفان الاهی بر اساستحلیلی که از حقیقت انسان به دست داده‌اند و انسانیت انسان را به قوه عاقله او دانسته‌اند، کمال نهایی و سعادت اصلی او را در فعالیت این قوه و به فعلیت رساندن همه استعدادهای آن دانسته‌اند. فیلسوفانی مانند افلاطون، افلوطین، و محمد بن زکریای رازی تصریح کرده اند سعادت انسان در فیلسوف شدن او است. دیگر فیلسوفانی نظیر فارابی، ابن‌سینا، سهروردی و ملاصدرا، که سعادت انسان را در فعالیت عقل نظری و نیز فعالیت بر طبق عقل دانسته‌اند، سعادت کسانی را که نتوانستند به مقام فلسفه برسند در ایمان و اقتدا به فیلسوفان حقیقی و به معنای دقیق و تمام کلمه فیلسوف، یعنی انبیا، دانسته‌اند. اگر فلسفه به معنای عام کلمه اخذ شود که شامل معرفت مفهومی و شهودی هر دو باشد، می‌توان گفت بخشی از سعادت انسان‌ها در آن است، اما سعادت منحصر در آن نیست؛ زیرا ابعاد وجودی انسان منحصر در عقل نیست و این بخش از سعادت برای عموم مردم قابل حصول نیست. دلالت آیات قرآن و روایات بر معاد جسمانی و لذت‌ها و رنج‌های مادی اخروی، مؤید کاستی تحلیل فیلسوفان درباره کمال نهایی انسان است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| کمال نهایی؛ سعادت؛ نفس؛ قوه عاقله؛ ایمان؛ عقل نظری | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Critique of Interpretation of Human Final Perfection: a Critical Study | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Yarali kord Firouzjae | ||
| Ph.D | ||
| چکیده [English] | ||
| Theistic philosophers have special view on human nature. They define it in terms of rational faculty and thus regard human final perfection and ultimate felicity dependent on the activity of this faculty and actualization of it. There are philosophers, such as Plato, Plotinus, and Zakariya al-Razi (Rhazes), who maintain explicitly that human felicity is based on his becoming philosopher. Other philosophers, including Farabi, Ibn Sina (Avicenna), Suhrawardi, and Mulla Sadra, who define human felicity in terms of acts of theoretical reason and activity in accordance with it, attempt to describe the felicity of those who fail to attain the status of traditional philosopher in following and believing in holy Prophets - the true “Philosophers” par excellence in the strict sense of the term. According to these analyses, if philosophy is taken in its broad meaning which includes both conceptual and intuitive knowledge, one can say that human felicity lies partly in philosophy. Human felicity, however, is not restricted in it, since existential dimensions of human being is not confined to reason. Nor is this stage of felicity attainable for the masses at large. So these analyses are not completely acceptable. The bodily resurrection and physical pleasures and pains, which are clearly understood from holy Quranic verses and hadiths, show the shortcomings of philosophers’ analysis of final felicity of human being. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Final perfection, Felicity, soul, Rational faculty, Faith, Theoretical Reason | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,352 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,105 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب