پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,501 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,099,334 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,206,853 |
تخصیص لفظ عام به وسیله ی مفهوم مخالف در اصول فقه اهل سنّت | ||
| فقه و مبانی حقوق اسلامی | ||
| مقاله 2، دوره 45، شماره 2، اسفند 1391، صفحه 15-28 اصل مقاله (155.94 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jjfil.2013.35386 | ||
| نویسنده | ||
| فرزاد پارسا | ||
| استادیار گروه فقه و حقوق شافعی دانشگاه کردستان | ||
| چکیده | ||
| تقدّم و برتری منطوق بر مفهوم، محلّ إتّفاق علما است. همین تقدّم سبب شده تا تخصیص عام به وسیلهی مفهوم مخالف، محلّ خلاف و نزاع باشد. منشأ اختلاف، ضعیف بودن تخصیص به وسیلۀ مفهوم مخالف است. اختلاف در این باب، فرع بر پذیرش حجیّت مفهوم مخالف است. محلّ نزاع، دو کلام صادر شده از متکلّم واحد یا متکلّمانی است که در حکم متکلّم واحد هستند. نیز باید مفهومِ معارض با عامّ خود حجّت باشد. همچنین نباید دلیلی قوی‌تر از مفهوم مخالف، مانع تخصیص شود. جمهور، تخصیص را پذیرفته‌اند؛ با این استدلال که مفهوم مخالف در حکم منطوق است. لکن از این میان، برخی این تخصیص را به منزلهی قیاس و برخی، لفظ می‌دانند. در مقابل، عدّه‌ای چنین تخصصی را نپذیرفته‌اند؛ با این استدلال که عام، منطوق است و منطوق مقدّم بر مفهوم است. برخی هم توّقف کرده ِِِو قائل به ترجیح نشده‌اند. دیدگاه جمهور که إعمال هر دو دلیل، یعنی منطوق و مفهوم را در پی دارد، راجح است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| الفاظ؛ عام؛ تخصیص؛ مفهوم مخالف؛ اهل سنّت | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Restriction of a General Term by Disaccording Implicature in Sunni Jurisprudence | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Farzad Parsa | ||
| Assistant Professor, University of Kordestan | ||
| چکیده [English] | ||
| Priority and precedence of the uttered (mantuq) over implicature (mafhum) is a matter of consensus among scholars. The very priority has caused a dispute concerning restriction of a general term by disaccording implicature (mafhum al-mukhalif). The dispute is originated by weakness of restriction by disaccording implicature. Disagreement in this connection is subject to acceptance of authority of disaccording implicature. The matter of dispute is two sentences of one speaker or some speakers who are treated as one. Also, the implicature opposing its own general must be authorized. Similarly, there must not exist a proof which is stronger that the disaccording implicature and prevents restriction. Majority has accepted restriction, arguing that the disaccording implicature is treated as the uttered; some of them considering that restriction as juristic analogy while others as lexical. On the contrary is the view of those who have not accepted that restriction, arguing that the general is the uttered and the uttered is of priority over the implicature. The third group are those who have not preferred either of the opinions. In the author’s opinion, however, view of the majority which takes both proofs, i.e., the uttered and the implicature, into consideration is preferable. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Terms, general, Restriction, disaccording implicature, Sunnis | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,624 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,311 |
||