پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,230 |
| تعداد مقالات | 67,759 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,132,246 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,897,646 |
از تحریم صورتگری تا صورت‌نگاری عریان:نگاهی به سیر تحول نمایش پیکرة انسان در تاریخ هنر و به ویژه ایران | ||
| نشریه هنرهای زیبا: هنرهای تجسمی | ||
| مقاله 1، دوره 19، شماره2، مرداد 1393، صفحه 5-16 اصل مقاله (269.26 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfava.2014.51435 | ||
| نویسندگان | ||
| مینا محمدی وکیل1؛ حسن بلخاری قهی* 2 | ||
| 1دانشجوی دکترای پژوهش هنر، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
| 2دانشیار گروه مطالعات عالی هنر، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| چکیده مرزهای تلقی ادیان از پیکرة انسانی،گاه مقدس به عنوان تمثیلی از صورت الهی و گاه مذموم به سبب نمایش حالات گناهآلود و خودنمایانه بشر، بحث دربارة هنر انساننما را مورد توجه قرار میدهد. از هنر پیشاتاریخی تا هنر معاصر، موضوع تصویر انسان در کانون اهمیت قرار دارد؛ در پارهای مواقع، همچون هنر انسان غارنشین، تصویرسازی عصر آخناتون در مصر، آیین بودا، دین یهود، دین اسلام و جنبش شمایلشکنی بیزانس، تمثالسازی انسان دارای حرمت و گاه ممنوعیت است؛ و در پارهای دیگر چون یونان باستان، هند باستان، آیین ویشنوپرستی و عصر رنسانس، نمایش پیکرة برهنة انسانی، آزادانه موضوع هنر قرار میگیرد. در این مقاله، پس از مطالعه رویکرد ادیان مختلف در باب تمثالسازی انسان، تضاد و تناقض در معنای برهنگی و دوگانگی دلالت این مفهوم از لحاظ واژهشناختی بررسی میشود، سپس با نگاهی دقیقتر به هنر ایران، پس از مطالعه تاریخچة تصاویر عریان، به تغییر نگرش هنرمند عصر قاجار در باب تصاویر انسانی پرداخته میشود. خوانش ایرانی از اومانیسم غربی، جایگاه انسان را تغییر داد و ضمن آرمانزدایی از آن، وجوه مادی زندگی بشر را در مرکز توجه قرار داد؛ مفاهیم معنوی جای خود را به گرایشات مادی و انسانمحور جدید بخشید؛ این روند موضوعات بدیعی چون برهنهنگاری را به عرصة نقاشی قاجاری وارد نمود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| واژه های کلیدی تحریم صورتگری؛ هنر در ادیان؛ هنر پیکرنما؛ صورت‌نگاری عریان؛ هنر قاجار | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| From Prohibition of Portraiture to Naked Pictography* A Brief Review of the Evolution of Human Figure Representation in the History of Art especially Iran | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mina Mohammadi Vakil1؛ Hasan Bolkhari2 | ||
| 1Ph.D. Student of Art Research, College of Fine Arts, University of Tehran, Tehran, Iran | ||
| 2Associate Professor of Advanced Studies of Art, College of Fine Arts, University of Tehran, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Abstract Throughout history, art in its many existing applications has been a receptacle for the expression of religious believes and rituals. The various religions’ approach, since the most ancient ages of human civilization, has been one of portraiture and human figure representation has sometimes been regarded as instruments of propaganda of religion and at times inhibiting. The perceptions of various religions of human figure, which sometimes appear as symbol of divine portraiture and sometimes as indecent because of man’s sinful and self-exhibitory presentation brings the discussion of human figurative art to the center of attention. From prehistoric to contemporary art the subject of human image is in the center of attention. Sometimes like in the art of cave dwellers, Akhenaton age imagery in Egypt, Buddhism, Judaism, Islam and the Byzantine iconoclasm movement, the human iconography is forbidden. In some ages and religions, like in ancient Greece, ancient India, Vishnu worshipping rituals, and the age of Renaissance, the representation of naked human figure freely becomes the subject of art. The union of art and religion in the world of tradition is deep and lasting and sometimes stellar but this seemingly unbreakable connection began to come apart by the emergence of new social forces in the age of Renaissance and brought about a free and independent form in the arts. The representation of naked human figure that in some ancient traditional cultures bore holiness and mystery was replaced by self-exhibitory manifestation of human figure that reflected the self-centeredness of mankind in the Renaissance and his freedom from divinity. In this article, after a study of different religions and cultures approach on human iconography, contrariety and contradiction in the meaning of naked imagery and the dichotomy in the implication of this concept from the viewpoint of terminology will be reviewed with mention of different types of nude imagery in history and culture. After the study of nude pictures by a closer look at Iranian art the change in the Qajar era artist’s approach to human pictures will be closely reviewed. Although, prior to this period traditionally the human dignity was always posed as an element spiritual element in painting but due to new humanist teachings the modern Qajari artist found a chance to portray a different form of human; a human who with belief in his supremacy remained in the center of the universe. The passage from semi-idealistic semi-realistic portraits of Fath Ali Shah to completely naturalistic pictures of the Nasseri era followed by nude pictures with epicurean approach was the product of the advancement and perfection of this concept. The Iranian reading of western humanism changes the position of man while rubbing off its idealism brought the materialistic aspects of human life to the center of attention. Spiritual concepts and artistic sacredness changed to materialistic and humanistic tendencies. This process brought in new subjects such as nude painting in the Qajar art. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Keywords: Portraiture Prohibition, Art in the Religions, figurative art, Nude Painting, Qajar Art | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,764 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 7,213 |
||