تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,094,591 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,200,186 |
مطالعه تجربی تأثیر روشهای پخت بر پایداری باقیمانده تیل مایکوزین درگوشت مرغ | ||
مجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research) | ||
مقاله 15، دوره 69، شماره 3، مهر 1393، صفحه 283-290 اصل مقاله (243.38 K) | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jvr.2014.51739 | ||
نویسندگان | ||
علی حشمتی1؛ جمیله سالار آملی* 2؛ ابولفضل کامکار3؛ جلال حسن2؛ غلامرضا جاهد4 | ||
1گروه بیوشیمی و تغذیه دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی همدان، همدان، ایران | ||
2گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران–ایران و مرکز تحقیقات سم شناسی و مسمومیتهای دامی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران–ایران | ||
3گروه بهداشت و کنترل مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران–ایران | ||
4گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران–ایران | ||
چکیده | ||
باقیمانده آنتی بیوتیکها در مواد غذایی نگرانیهای متعددی از نظر سلامتی دارد. فرآیندهای بعد از کشتار و قبل از مصرف نظیر پخت میتواند بر مقدار باقیمانده تأثیر بگذارد. هدف: هدف از این مطالعه بررسی تأثیر پروسه پخت آب پز و مایکروویو بر باقیمانده تیل مایکوزین است. روش کار: نمونههای گوشت مرغ حاوی مقادیر مختلف تیل مایکوزین با روش آب پز و مایکروویو پخته شدند. مقدار تیل مایکوزین بعد از پخت با روش HPLC اندازهگیری و مقدار درصد کاهش آن در نتیجه پخت محاسبه شد. تأثیر غلظت اولیه تیل مایکوزین و زمان پخت بر مقدار درصد کاهش آن بررسی شد. پس از پایان پخت دما نمونهها اندازه گیری و مقدار کاهش وزن آنها محاسبه شد. نتایج: روشهای پخت آب پز و مایکروویو منجر به کاهش معنیدار در مقدار تیل مایکوزین گوشت شدند. در روش آب پز، مقدار درصد کاهش تیل مایکوزین با افزایش پخت بیشتر شد ولی نسبت عکس با غلظت اولیه تیل مایکوزین داشت. همبستگی مثبت و معنیدار بین مقدار درصد کاهش و دمای پخت وجود داشت. ماکزیمم مقدار درصد کاهش باقیمانده تیـل مـایکـوزیـن طـی آب پـز کـردن گـوشـت 69% بـود. در روش مـایکـرویـو مقـدار کـاهـش تیل مایکوزین تحت تأثیر زمان و مقداراولیه آن نبود. نتیجهگیرینهایی: بهطور خلاصه، تیل مایکوزین طی پختن گوشت کاهش مییابد و در روشهای مختلف پخت مقدار کاهش متفاوت است. با توجه به این مورد میتوان گفت دادههای حاصل از پایش تیل مایکوزین در مواد خام نظیر گوشت نمیتواند برای محاسبه دقیق مقدار دریافت روزانه این ترکیب در انسان هنگامی که محصول پخته را مصرف مینماید، مورد استفاده قرار گیرد. | ||
کلیدواژهها | ||
آبپز؛ باقیمانده دارویی؛ گوشت؛ مایکروویو؛ تیلمایکوزین | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Experimental study of the effects of cooking methods on tilmicosin residues in chicken | ||
نویسندگان [English] | ||
Ali Heshmati1؛ Jamileh Salaramoli2؛ Abolfazl Kamkar3؛ Jalal Hassan2؛ Gholamreza Jahed4 | ||
1Department of Biochemistry and Nutrition, Medicine Faculty, Hamadan University of Medical Sciences and Health Services, Hamadan-Iran | ||
2Department of Basic Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran-Iran and Department of Toxicology and Animal Poisoning Research Center, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran-Iran | ||
3Department of Food Hygiene And Quality Control, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran-Iran | ||
4Department of Food Control and Hygiene, Faculty of Hygiene, Tehran University of Medical Sciences, Tehran-Iran | ||
چکیده [English] | ||
BACKGROUND: Antibiotic residue in food is a major concern from a health point of view. Post-slaughter and pre-consumption processing such as cooking could affect residue. OBJECTIVES: The purpose of this study is to survey the effect of boiling and microwave on tilmicosin in chicken. METHODS: Chicken samples containing different tilmicosin amounts cooked in boiling water and in the microwave. After cooking, tilmicosin amount was determined by HPLC and its reduction percent amount due to cooking was calculated. Sample temperature and weight reduction amount were determined after cooking. RESULTS: Boiling and microwave resulted in significant tilmicosin reduction. In boiling method tilmicosin reduction percentage became more by time increase; however, it was inversely related to tilmicosin initial concentration. There was significant and positive correlation between sample central temperature and tilmicosin reduction percentage. In microwave mehod, tilmicosin reduction percentage was not influenced by time or tilmicosin initial concentration. CONCLUSIONS: Tilmicosin reduces during cooking and its reduction amount is different in various cooking method and, therefore surveillance data obtained from tilmicosin concentrations in raw tissue such as meat are not directly applicable for consumer exposure and dietary intake calculations when the whole cooked product is consumed. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Boiling, drug residue, Meat, Microwave, Tilmicosin | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,517 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,159 |