پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,500 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,089,524 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,192,886 |
بررسی وقوع هموبارتونلوز در گربه‌های خانگی شهر تهران | ||
| مجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research) | ||
| مقاله 4، دوره 70، شماره 1، فروردین 1394، صفحه 23-28 اصل مقاله (231.06 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jvr.2015.52965 | ||
| نویسندگان | ||
| شاهرخ رنجبر بهادری* 1؛ کامران نوشیروانی2؛ داریوش شیرانی3 | ||
| 1گروه انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، گرمسار– ایران | ||
| 2دانش آموخته، دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، گرمسار–ایران | ||
| 3گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران–ایران | ||
| چکیده | ||
| زمینه مطالعه: هموبارتونلاها که در حال حاضر مایکوپلاسما نیز نامیده می‌شوند از ارگانیسم‌های خونی گربه هستند که می‌توانند سبب ایجاد کم خونی و برخی از علائم بالینی دیگر در گربه‌های آلوده شوند. هدف: در بررسی حاضر میزان وقوع هموباتونلوز در گربه‌های خانگی شهر تهران و ارتباط آن با برخی از عوامل مطالعه گردید. همچنین برخی از شاخص‌های خونی در گربه‌های آلوده به هموبارتونلا با مشابه در دام‌های غیرآلوده مقایسه گردید. روش کار: نیم میلی لیتر نمونه خون از ورید سفالیک 120 قلاده گربه خانگی شهر تهران اخذ و پس از ارسال به آزمایشگاه انگل شناسی دانشکده دامپزشکی و تهیه لام، با استفاده از رنگ گیمسا، رنگ آمیزی گردید. سپس لام‌های تهیه شده توسط میکروسکوپ نوری جهت آلودگی به هموبارتونلا بررسی شد. همچنین با استفاده از روش آماری مربع کای ارتباط بین آلودگی و برخی از عوامل نظیر: سن، جنسیت، نژاد، نحوه نگهداری حیوان و نیز رنگ پوشش طبیعی بدن مطالعه شد. در ضمن با استفاده از روش مان ویتنی برخی از شاخص‌های خونی در گربه‌های آلوده نیز در مقایسه با گربه‌های غیرآلوده بررسی گردید. نتایج: نتایج نشان داد که از تعداد 120 قلاده گربه خانگی مورد مطالعه در شهر تهران، 14 قلاده (67/11)% آلوده به هموبارتونلا بودند. البته بررسی آماری انجام شده مبین وجود ارتباطی معنی‌دار بین آلودگی و عوامل ذکر شده نبود. همچنین نتایج فوق نشان داد مقادیر گلبول‌های قرمز، MCH، MCHC، NRBC و تعداد سلول‌های باند در گربه‌های آلوده به هموبارتونلوز بطور چشمگیری نسبت به گربه‌های غیرآلوده کمتر بود. نتیجه گیری نهایی: نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان داد که در مواجهه با علائم کم خونی در گربه‌های خانگی شهر تهران، می‌بایست وجود هموبارتونلوز را نیز محتمل دانست. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| گربه؛ هموبارتونلا؛ هموبارتونلوز | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Study on incidence of haemobartonelosis in pet cats of Tehran | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Shahrokh Ranjbar Bahadori1؛ Kamran Nooshirvani2؛ daryosh shirani3 | ||
| 1Department of Parasitology, Faculty of Veterinary Medicine, Garmsar branch, Islamic Azad University, Garmsar-Iran | ||
| 2Graduated from the Faculty of Veterinary Medicine, Garmsar branch, Islamic Azad University, Garmsar-Iran | ||
| 3Department of Clinical Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran-Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| BACKGROUND: Haemobartonella (also known as Mycoplasma) is a blood organism of cats and can cause many anemia and many clinical signs in the infected cats. OBJECTIVES: The purpose of the present study is to calculate the incidence rate of haemobartonellosis in pet cats of Tehran and study its relationship with certain factors. Moreover, some blood parameters in the infected cats were compared with non-infected ones. METHODS: 0.5 ml blood samples from cephalic veins of 120 pet cats in Tehran were prepared and after sending to parasitology laboratory and slide preparing, were stained with Giemsa. Finally, all of the prepared slides were studied with photomicroscope for presence of Haemobartonella. Meanwhile, the relationship between the infection and some factors including age, sex, breed, animal maintenance type, and color of their coats were studied with Chi square method. Moreover, some blood parameters in the infected cats were compared with non-infected by Mann Whitney test. RESULTS: Results showed that out of 120 pet cats in Tehran, 14(11.67%) were infected to Haemobartonella. Statistical analyses didn't show any significant relationship between the infection and the above-mentioned factors. Also, the results showed significant decrease in number of RBC, MCH, MCHC, NRBC, and number of Band cells compared with non-infected cats. CONCLUSIONS: Our findings showed that haemobartonellosis is one of the probable diagnoses, when we have anaemia in pet cats of Tehran. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Cat, Haemobartonella, haemobartonellosis | ||
| مراجع | ||
|
August, J.R. (200) Consultation in Feline Internal Medicine. (4th ed.) WB Saunders Co. Philadelphia, USA.
Ayllَn, T., Diniz, P.P., Breitschwerdt, E.B., Villaescusa, A., Rodrیguez-Franco, F., Sainz, A. (2012) Vector-borne diseases in client-owned and stray cats from Madrid, Spain. Vector Borne Zoonotic Dis. 12: 143-50.
Barratt, D.G. (1997) Home range size, habitat utilisation and movement patterns of suburban and farm cats (Felis catus). Ecography. 20: 271-80.
Barrs, V.R., Beatty, J.A., Wilson, B.J., Evans, N., Gowan, R., Baral, R.M., Lingard, A.E., Perkovic, G., Hawley, J.R., Lappin, M.R. (2010) Prevalence of Bartonella species, Rickettsia felis, haemoplasmas and the Ehrlichia group in the blood of cats and fleas in eastern Australia. Aust Vet J. 88: 160-5.
Bobade, P.A., Nash, A.S., Rogerson, P. (1988) Feline haemobartonellosis: clinical, haematological and pathological studies in natural infections and the relationship to infection with feline leukaemia virus. Vet Rec. 122: 32-6.
Borji, H., Razmi, G., Ahmadi, A., Karami, H., Yaghfoori, S., Abedi, V. (2011) A survey on endoparasites and ectoparasites of stray cats from Mashhad (Iran). J Parasit Dis. 35: 202-6.
Bouhsira, E., Ferrandez, Y., Liu, M., Franc, M., Boulouis, H.J., Biville, F. (2013) Ctenocephalides felis an in vitro potential vector for five Bartonella species. Comp Immunol Microbiol Infect Dis. 36: 105-11.
Bradshaw, J.W.S. (2006) The evolutionary basis for the feeding behavior of domestic dogs (Canis familiaris) and cats (Felis catus). J Nutr. 136: 1927-31.
Chomel, B.B., Boulouis, H.J., Petersen, H., Kasten, R.W., Yamamoto, K., Chang, C.C., Gandoin, C., Bouillin, C., Hew, C.M. (2002) Prevalence of Bartonella infection in domestic cats in Denmark. Vet Res. 33: 205-13.
Chomel, B.B., Kasten, R.W., Henn, J.B., Molia, S. (2006) Bartonella infection in domestic cats and wild felids. Ann NY Acad Sci. 1078: 410-5.
Ebani, V.V., Bertelloni, F., Fratini, F. (2012) Occurrence of Bartonella henselae types I and II in central Italian domestic cats. Res Vet Sci. 93: 63-6.
Fathi, E., Sharifi, H., Nassiri, S.M. (2010) Haemobartonella felis in Tehran: follow-up, diagnosis, prevalence, clinical importance, laboratory evaluation, prognosis, and treatment of 23 infected cats (2003-2007). Comp Clin Pathol. 19: 339-43.
Green, C.E. (1998) Infection Disease of the Dog and Cat. (2nd ed.) WB Sauders co. Philadelphia, USA.
Grindem, C.B., Corbett, W.T., Tomkins, M.T. (1990) Risk factors for Haemobartonella felis infection in cats. J Am Vet Med Assoc. 196: 96-9.
Guptill, L. (2010) Feline bartonellosis. Vet Clin North Am Small Anim Pract. 40: 1073-90.
Jafari, S., Gaur, S.N.S., Musavi, A., Hydarpour, A. (1999) Prevalence of Haemobartonella sp. in dog and cat population of Shiraz, Fars Province of Iran. J Appl Anim Res. 16: 101-4.
Inoue, K., Maruyama, S., Kabeya, H., Kawanami, K., Yanai, K., Jitchum, S., Jittaparapong, S. (2009) Prevalence of Bartonella infection in cats and dogs in a metropolitan area, Thailand. Epidemiol Infect. 137: 1568-73.
Liu, Q., Eremeeva, M.E., Li, D. (2012) Bartonella and Bartonella infections in China: from the clinic to the laboratory. Comp Immunol Microbiol Infect Dis. 35: 93-102.
Nakamura, R.K., Zimmerman, S.A., Lesser, M.B. (2011) Suspected Bartonella-associated myocarditis and supraventricular tachycardia in a cat. J Vet Cardiol. 13: 277-81.
Oskouizadeh, K., Zahraei Salehi, T., Aldavood, S.J., Majlesi, B., Ghaffari, H., Ashrafi Tamami, I., Aliari, A. (2008) Study in prevalence of Bartonella henselae infection in domestic cats from Tehran. J Vet Res. 63: 183-9.
Stiles, J. (2011) Bartonellosis in cats: a role in uveitis? Vet Ophthalmol. 14 Suppl. 1: 9-14.
Stojanovic, V., Foley, P. (2011) Infectious disease prevalence in a feral cat population on Prince Edward Island, Canada. Can Vet J. 52: 979-82.
Torkan, S., Aldavood, S.J., Mashhady Rafie, S., Hejazi, H., Shirani, D., Momtaz, H. (2012) Prevalence and risk factor analysis of Haemobartonella felis in cats using direct blood smear and PCR assay. Comp Clin Pathol. 22: 1103-9.
Tsai, Y.L., Lin, C.C., Chomel, B.B., Chuang, S.T., Tsai, K.H., Wu, W.J., Huang, C.G., Yu, J.C., Sung, M.H., Kass, P.H., Chang, C.C. (2011) Bartonella infection in shelter cats and dogs and their ectoparasites. Vector Borne Zoonotic Dis. 11: 1023-30.
Ueno, H., Muramatus, Y., Chomel, B.B., Hohdattus, T., Koyama, H., Morita, C. (1995) Seroepidemio-logic survey of Bartonella henselae in domestic cats in Japan. Microbiol Immunol. 39: 339-341.
Windsor, J.J. (2001) Cat-scratch disease: epidemio-logy, aetiology and treatment. Br J Biomed Sci. 58: 101-10. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 4,078 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,288 |
||