EXAMINING HOW PARLIAMENT PARTIES COALITION IN GEOMETRIC ADJUSTMENT FRAMEWORK | ||
| فصلنامه سیاست | ||
| Article 10, Volume 44, Issue 4, March 2015, Pages 859-872 PDF (311.81 K) | ||
| Document Type: Research Paper | ||
| DOI: 10.22059/jpq.2014.53801 | ||
| Authors | ||
| Mohammad Abolfathi* 1; Seyyed Amirhossein Baniashraf2 | ||
| 1Assistant Professor; Political Science Department, Social Sciences Faculty, Razi University, Iran | ||
| 2Ph.D. Candidate, Political Sociology, Razi University, Iran | ||
| Abstract | ||
| One of the relationships that examine relationship of parties or social gap as actors in a political system is game theory. One of the central points of this theory is the rationality of the actors involved in the game that means players try to gain the most points from the opposite party. These actors can agree with each other at a point called a saddle point and can achieve maximum benefit and minimum harm to themselves. Geometric adjustment theory is a theory that can be considered as a supplement to the games theory. This paper in the geometric adjustment framework seeks to provide a consensus among the parliamentary parties using geometric concepts, and taking into consideration the different aspects of working parties in the parliamentary system, while obtaining a reasonable proximity, and using coalition theory seeks to reduce conflicts and provide mathematical formula for this purpose. | ||
| Keywords | ||
| Democracy; Elections; Game theory; point | ||
| References | ||
|
الف) فارسی 1. آلن ر. بال، ب گای پیترز (1384)، سیاست و حکومت جدید، ترجمۀ عبدالرحمن عالم، چاپ اول ، تهران، نشر قومس. 2. اعلامیۀ استقلال آمریکا. 3. بابایی، پرویز (1391)، فرهنگ اصطلاحات و مکتب‌های سیاسی چاپ اول، تهران، انتشارات نگاه. 4. بشیریه، حسین (1381)، آموزش دانش سیاسی، چاپ ششم،تهران، مؤسسۀ نگاه معاصر. 5. پاندستون، ویلیام 1386)، معمای زندانی، ترجمۀ علی‌عباس کتیرای، چاپ اول، تهران، انتشارات مازیار. 6. حقیقت، سید صادق (1385)، روش‌شناسی علوم سیاسی، چاپ اول، قم، نشر دانشگاه مفید. 7. دورماگن، ایو؛ موشار، دانیل(1389)، مبانی جامعه شناسی سیاسی، ترجمۀ عبدالحسین نیک گهر، چاپ اول، تهران، نشر آگه. 8. دوورژه، موریس (1354)، اصول علم سیاست، ترجمۀ ابوالفضل قاضی، چاپ پنجم، تهران، انتشارات فراکلین. 9. دوئرتی، جیمز؛ فالتزگراف، رابرت (1384)؛ نظریه‌های متعارض در روابط بین‌الملل، ترجمۀ وحید بزرگی و علیرضا طیب، چاپ چهارم، تهران، نشر قومس. 10. عالم، عبدالرحمن (1389)، بنیادهای علم سیاست، چاپ بیست و یکم، تهران، نشر نی. 11. قاضی، ابوالفضل (1371)، حقوق اساسی و نهادهای سیاسی، جلد یک ، تهران انتشارات دانشگاه تهران. 12. گروه نویسندگان (1388)، ترجمۀ قدیر نصری، محمدعلی قاسمی، راهنمای جامعه‌شناسی سیاسی، جلد اول، چاپ اول، تهران ، پژوهشکدۀ مطالعات راهبردی. 13. مارش، دیوید؛ استوکر، جری (1387)؛ روش و نظریه در علوم سیاسی، ترجمۀ امیرمحمد حاجی یوسفی، چاپ چهارم، تهران، انتشارات پژوهشکدۀ مطالعات راهبردی. 14. نقیب‌زاده، احمد (1384)، احزاب و گروه‌های ذی‌نفوذ، چاپ اول، تهران، نشر قومس. 15. نوذری، حسینعلی(1381)، احزاب سیاسی و نظام‌های حزبی، تهران، انتشارات گستره.
- نشریات 16. ابوالحسنی، اصغر، حسنی مقدم، رفیع، (1389) کاربردهای بحث تصمیم‌گیری در شرایط نااطمینانی و نظریۀ بازیها در مدل‌دار کردن اقتصاد اسلامی، جستارهای اقتصادی، علمی-پژوهشی، شمارۀ 13 (بهار و تابستان). 17. اسمیت، بی سی (1378) احزاب سیاسی و کثرت‌گرایی در جهان سوم، ترجمۀ امیرمحمد حاج یوسفی، اطلاعات سیاسی-اقتصادی، علمی پژوهشی، شمارۀ 142-141(خرداد و تیر). 18. جوادی، رامین و بهناز عمومی، (1387) استراتژی مناقشه در نظریۀ بازیها، فرهنگ و اندیشۀ ریاضی، علمی- ترویجی، شمارۀ 40 (بهار). 19. جوادی یگانه، محمدرضا، ( 1383) کاربرد نظریۀ بازی در تحلیل رفتار روزمره: با تحلیل جامعه‌شناختی اتلاف بنزین، فصلنامۀ رفاه اجتماعی، علمی- پژوهشی، شمارۀ 15(زمستان). 20. چلبی، مسعود، (1381)، فضای کنش، ابزاری تنظیمی در نظریه‌سازی، مجلۀ جامعه‌شناسی ایران، علمی-پژوهشی، سال چهارم، شمارۀ اول، (بهار). 21. دادگر، یدالله، ( 1387) ابعاد و عملکرد نظریۀ بازیها در رشته‌های مختلف، مجلۀ تحقیقات حقوقی، علمی- پژوهشی، شمارۀ 47 (بهار و تابستان). 22. روشندل، جلیل (1372)، عناصر تئوری بازیها، فصلنامۀ دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی، شمارۀ 29 (مهر). ب) خارجی 23. Mac Millan, John, (1996) “Games, Strategies & Managers: How Managers Can Use Game Theory to Make Better Decision, Oxford University Press, USA.
24. Myerson R. B, (1997) Game theory analysis of conflict, Harvard University Press, Cambridge.
25. Rapoport, A; (1974) Game Theory As a Theory of Conflict Resolution, D.Reidel press, Boston.
26. Shubic, Martin, (1967) Games for Society, Business and War: Towards a Theory of Gaming, Wiley Press, New York.
27. Snyder, Richard C, (1961) Game Theory and the Analysis of Political Behavior, in Rosenau, International Politics and Foreign Policy. | ||
|
Statistics Article View: 2,126 PDF Download: 1,134 |
||