![سامانه نشر مجلات علمی دانشگاه تهران](./data/logo.png)
تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,573 |
تعداد مقالات | 71,037 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,517,389 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,777,769 |
تحلیل جامعه شناختی شعر «برف» نیما بر اساس آرای شریعتی و با تکیه بر مفهوم «غم» | ||
جامعه شناسی هنر و ادبیات | ||
مقاله 4، دوره 7، شماره 1، فروردین 1394، صفحه 63-79 اصل مقاله (179.39 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jsal.2015.55766 | ||
نویسندگان | ||
حسین افراسیابی* 1؛ سجاد ممبینی2 | ||
1استادیار جامعهشناسی دانشگاه یزد | ||
2دانشجوی کارشناسی ارشد جامعهشناسی دانشگاه یزد، | ||
چکیده | ||
هدف پژوهش حاضر بررسی جامعهشناختی شعر «برف»، اثر نیما یوشیج، بر اساس آرای دکتر شریعتی در زمینۀ هنر، با تکیه بر مقولۀ غم و با روش تحلیلی است. نوع نگاه شریعتی به کیفیت پیوند هنر با اجتماع حاوی رویکردی انتقادی- آرمانشهری است؛ رویکردی که، به تعبیر وی، در هنر اصیل مدرن بهخوبی قابل مشاهده است. مطابق با این دیدگاه، هنر مدرن، بی آنکه به تصویرگر واقعیتهای اجتماعی فروکاسته شود و در دام تفننجویی مفرط بیفتد، به واسطۀ حضور ذاتی عنصر غم، به صورتی غیرمستقیم، به نفی وضعیت حاضر و ترسیم اشارهوار وضعیتی آرمانی میپردازد. شعر «برف»، که از آثار شناختهشدة نیماست، نمونهای مثالزدنی از چنین هنر مدرنی است. در این شعر، مناسبات انتقادی- آرمانشهری هنر با جامعه به شکلی عالی نمایان میشود. شعر، که یکسر از تجربۀ غم و شکست مملو است، بهیکباره کلیت فضای اجتماعی خود را نفی میکند. اما، شعر در این نفی توقف نمییابد و به واسطۀ طرح اسطورۀ «وازنا» به فراسوی آرمانشهر مورد نظر خود پل میزند. | ||
کلیدواژهها | ||
آرمانشهر؛ جامعهشناسی هنر؛ شعر برف؛ علی شریعتی؛ غم؛ هنر مدرن | ||
عنوان مقاله [English] | ||
A Sociological Study about the Nima's Barf Poem Based on Shariati’s Viewpoints by Focus on Sorrow | ||
نویسندگان [English] | ||
Hossein Afrasiabi1؛ Sajjad Mombeini2 | ||
1Assistant Professor in Sociology, Yazd University | ||
2M.A. in Sociology, Yazd University | ||
چکیده [English] | ||
The aim of this study was a sociological analysis of Nima’s Barf poem, based on Shariati’s viewpoints in art by emphasise on Sorrow concept. Shariati has a critical-utopian approach bout art-Society relation. He believes that this approach is available in modern art. His definition of modern art, like to Adorno, has an allusion to harbinger art movement in 20 century beginning. Although Shariati’s viewpoints was influenced by thinkers such as Hegel, Sartre, Camus, Adorno and others, but we can find unique aspects in his thinking. Sorrow was prominent concept in his analysis. He believes the sorrow concept is quality of modern art. Modern art unlike classic types, transfers a kind of grief in audience. This grief takes root in the modern experience of failure that the artist feels it and wants to transfer it. Result of such situation in audience mind is a self-awareness that cautions him of social shortage; shortages that indicate of a situation that must be exist but it isn't. Sorrow results from difference between social facts and ideal social condition. Based on his view, modern art do not reduce to realism, also this is not an amusing art too, but by negation the available conditions, bridging to its utopia. Therefore, utopia in shariati’s viewpoint is the product of art sorrow experience. Barf is an excellent example of this kind of art. The critical- utopian relations of art with the society are visible in this poem. The poem that overall is covered by experience of sorrow and failure, negate the present situation and then by a mythic image, bridging to utopia. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
: Sociology of Art, Shariati, Barf Poem, Utopia, Modern Art, Sorrow | ||
مراجع | ||
آدورنو، تئودور (1385). «خودبنیادی هنر»، ترجمۀ شهریار وقفیپور، زیباشناخت، ش 15. آدورنو، تئودور و هورکهایمر، ماکس (1384). دیالکتیک روشنگری، ترجمۀ مراد فرهادپور و امید مهرگان، تهران: گام نو. آدورنو، تئودور (1391). تعهد، زیباییشناسی و سیاست (مجموعه مقالات)، ترجمۀ حسن مرتضوی، تهران: ژرف. احمدی، بابک (1388). حقیقت و زیبایی: درسهای فلسفۀ هنر، تهران: مرکز. استونز، راب (1392). متفکران بزرگ جامعهشناسی، ترجمۀ مهرداد میردامادی، تهران: مرکز. بنیامین، والتر (1380). خیابان یکطرفه، ترجمۀ حمید فرازنده، تهران: مرکز. بنیامین، والتر (1366). نشانهای به رهایی: مجموعه مقالات، ترجمة بابک احمدی، تهران: تندر. پورنامداریان، تقی (1389). خانهام ابری است، تهران: مروارید. چی، ون شون (1382). مائو و مائوئیسم، ترجمۀ محمد رفیعی مهرآبادی، تهران: خجسته. حقوقی، محمد (1391). شعر زمان ما: نیما یوشیج، تهران: نگاه. سارتر، ژان پل (1363). ادبیات چیست؟، ترجمۀ ابوالحسن نجفی و مصطفی رحیمی، تهران: کتاب زمان. شریعتی، علی (1357). هنر در انتظار موعود، تهران: اسرار. شریعتی، علی (1381). مجموعه آثار 14: تاریخ و شناخت ادیان، ج 1، تهران: سهامی انتشار. شریعتی، علی (1389). «هنر مدرن، هنر جاهلیت و اشرافیت»، زمانه، دورۀ جدید، 88 و 89: 138 ـ 139. شریعتی، علی (1369). «انحطاط هنر»، سوره، 2(12): 56 ـ 59. شریعتی، علی (1381). مجموعه آثار 32: هنر، تهران: چاپخش. شریعتی، علی (1384). هبوط درکویر، تهران: چاپخش. ضیاءالدینی، علی (1389). جامعهشناسی شعر نیما، تهران: نگاه. لوکاچ، جرج (1387). جامعهشناسی رمان، ترجمۀ محمدجعفر پوینده، تهران: ماهی. محمدی اصل، عباس (1389). شریعتی و هنر زیباییشناسی دیگری، رشت: حقشناس. هیوز، هنری استیوارت (1373). آفتاب و غربت، راه فروبسته، ترجمۀ عزتالله فولادوند، تهران: علمی. یوشیج، نیما (1390). مجموعۀ اشعار، مقابله و تدوین عبدالعلی عظیمی، تهران: نیلوفر. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,899 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,339 |