نقدِ اسطوره ای و روان شناختیِ جایگاه زن در بانوگشسب نامه

[1] آیدنلو، سجاد (1384). «مهین‏دخت بانوگشسب سوار»، کتاب ماه ادبیات و فلسفه، س 8، ش9، ص34ـ45.

[2] ــــــــــ (1387). «پهلوان‏بانو»، مطالعات ایرانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، س7، ش13، ص11ـ24.

[3] ــــــــــ (1388). متون منظوم پهلوانی (برگزیدة منظومه‏های پهلوانی پس از شاهنامه)، تهران: سمت.

[4] اتونی، بهروز (1391). «دبستان نقد اسطوره‏شناختی ژرفا بر بنیاد کهن‏نمونة نرینة روان (آنیموس)»، فصل‏نامة‏ ادبیات عرفانی و اسطوره‏شناختی، س 8، ش26، ص11ـ52.

[5] اکبری مفاخر، آرش (1384)، روان انسانی در حماسه‏های ایرانی، تهران: ترفند.

[6] امینی، محمدرضا (1381). «تحلیل اسطورة قهرمان در داستان ضحاک و فریدون بر‌اساس نظریة یونگ»، مجلة علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز، ش34، ص 53ـ64.

[7] انجوی شیرازی، سید ابوالقاسم (1369). فردوسی‏نامه (جلد2)، تهران: علمی، چ3.

[8] اوشیدری، جهانگیر (1378). دانشنامة مزدیسنا، تهران: مرکز، چ2.

[9] ایرانشاه‏بن ابی‏الخیر (1370). بهمن‏نامه، ویراستة رحیم عفیفی، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.

[10] بانوگشسب‏نامه (1382). تصحیح و توضیح روح‏انگیز کراچی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

[11] براهنی، رضا (1363). تاریخ مذکر، تهران: نشر اول.

[12] بولن، شینودا (1391). نمادهای اسطوره‏ای و روان‏شناسی زنان، ترجمة آذر یوسفی، تهران: روشنگران و مطالعات زنان، چ6.

[13] بیلسکر، ریچارد (1387). اندیشة یونگ، ترجمة حسین پاینده، تهران: آشیان، چ2.

[14] پاتر، آنتونی (1384). نبرد پدر و پسر در ادبیات جهان، ترجمة محمود کمالی، تهران: ایدون.

[15] پایگاه اینترنتی خبری و تحلیلی انتخاب، «ازدواج ربایشی، ازدواجی رایج در 17 کشور جهان»، 21/7/1390، (http://www.entekhab.ir/fa/news/41263).

[16] تاریخ سیستان (1366). تصحیح محمدتقی بهار، تهران: پدیدة خاور.

[17] ترقی، گلی (1387). بزرگ بانوی هستی (اسطوره‌ـ نمادـ صورت ازلی) با مروری بر اشعار فروغ فرخزاد؛ تهران: نیلوفر، چ2.

[18] حسام‏پور، سعید؛ جباره ناصرو، عظیم (1389)، «بانوگشسب در حماسه‏های ملی»، مجلة مطالعات ایرانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، س9، ش18، ص53ـ74.

[19] دوبووار، سیمون (1380)، جنس دوم، جلد1، ترجمة قاسم صنعوی، تهران: توس، چ2.

[20] دورانت، ویل (1349)، تارخ تمدن یونان باستان، ترجمة امیرحسین آریان‏پور، تهران: اقبال.

[21] دهخدا، علی‏اکبر (1372). لغت‏نامة دهخدا، تهران: دانشگاه تهران و روزنه.

[22] رستگارفسایی، منصور (1379). فرهنگ نام‏های شاهنامه، (جلد 1)، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی، چ2.

[23] رسولی، آرزو (1383). «بانوگشسب‏نامه»، نامة فرهنگستان، ش 24، ص 180ـ182.

[24] رضاپور، منوچهر (1384). «پیوند خویشکاری‏های اسطوره‏ای و حماسی بانوان در داستان‏های باستان»، ادب و زبان، ش 25، ص207ـ218.

[25] رید، ایولین (1387). مادرسالاری: زن در گسترة تاریخ تکامل، ترجمة افشنگ مقصودی، تهران: گل‏آذین.

[26] ــــــــــ‌ (1390). پدرسالاری: گذار از مادرسالاری به پدرسالاری، ترجمة افشنگ مقصودی، تهران: گل‏آذین.

[27] ستاری، جلال (1366). رمز و مثل در روانکاوی؛ تهران: توس.

[28] ــــــــــ‌ (1390). سیمای زن در فرهنگ ایران، تهران: مرکز، چ6.

[29] سراج، شهین (1387). «چهره و شخصیت زنان جنگاور در حماسه‏های ایرانی (قرن چهارم تا ششم هجری)»، آفتابی در میان سایه‏ای (جشن‏نامة دکتر بهمن سرکاراتی)، به کوشش علیرضا مظفری و سجاد آیدنلو، تهران: قطره، صص251ـ331.

[30] سیلور، درو (1382). ایزدان و ایزدبانوان یونانی، ترجمة گلشن اسماعیل‏پور، تهران: اسطوره.

[31] شایگان، داریوش (1379). بت‏های ذهنی و خاطرة ازلی، تهران: امیرکبیر، چ3.

[32] صفا، ذبیح‏الله (1384). حماسه‏سرایی در ایران، تهران: امیرکبیر، چ7.

[33] ضمیری، محمدرضا (1383). «دختران و ازدواج تحمیلی»، پایگاه اینترنتی: (http://iranpress.ir/iranwomen/template1/News.aspx?NID=1281)

[34] فاریس، مایکل (1392). نکاتی که هر پدری باید به دخترش بیاموزد، ترجمة مهران مقدم، کرج: نشر در دانش بهمن.

[35] فانیان، خسرو (1351). «پرستش الهه‌ـ مادر در ایران»، بررسی‏های تاریخی، س7، ش‏6، ص209ـ248.

[36] فدایی، فربد (1387). کارل گوستاو یونگ بنیانگذار روان‏شناسی تحلیلی؛ تهران: دانژه، چ2.

[37] فردوسی، ابوالقاسم (1374). شاهنامة فردوسی (ج3)، به کوشش سعید حمیدیان (از روی چاپ مسکو)، تهران: دفتر نشر داد.

[38] فوردهام، فریدا (1388). مقدمه‏ای بر روان‏شناسی یونگ، ترجمة مسعود میربها، تهران: جامی.

[39] کراچی، روح‏انگیز (1384). «نماد زندگی و زایندگی»، کتاب ماه ادبیات و فلسفه، ش93، ص22ـ33.

[40] ــــــــــ‌ (1387). «بانوگشسب، پهلوان‏بانوی حماسه‏های ایران»، رودکی، شی23، ص11ـ18.

[41] کزازی، میرجلال‏الدین (1376). رؤیا، حماسه، اسطوره، تهران: مرکز.

[42] ــــــــــ‌ (1384). نامة باستان (جلد3)، تهران: سمت، چ2.

[43] لاش، جان (1392). دوقلوها، توأمانی و همزادها، ترجمة رقیه بهزادی، تهران: علمی.

[44] لاهیجی، شهلا؛ کار، مهرانگیز (1381). شناخت هویت زن ایرانی در گسترة پیش‌تاریخ و تاریخ، تهران: روشنگران و مطالعات زنان، چ3.

[45] مجمل‏التواریخ و القصص (بی‏تا). به اهتمام محمد رمضانی و تصحیح محمدتقی بهار، تهران: کلالة خاور.

[46] مختاری غزنوی، عثمان (1377). شهریارنامه، به اهتمام غلامحسین بیگدلی، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

[47] مزداپور، کتایون (1383). «قدرت بانوگشسب و تیغ عشق»، نقد و بررسی کتاب فرزان، ش7، ص168ـ180.

[48] ــــــــــ‌ (1392). «افسانة پری در هزار و یک‏ شب»، شناخت هویت زن ایرانی، به کوشش شهلا لاهیجی و مهرانگیز کار، تهران: روشنگران و مطالعات زنان، چ5.

[49] موسایی، معصومه (1386). «بانوگشسب‏نامه و اسطورة آرتمیس»، فصل‏نامة زبان و ادب، ش31، ص108ـ121.

[50] مول، ژول (1354). دیباچة شاهنامه، ترجمة جهانگیر افکاری، تهران: شرکت سهامی کتاب‏های جیبی، چ2.

[51] وایگل، زیگرید (1382).«قهرمانِ قربانی‏شده و قربانیِ قهرمان (قهرمانانِ زن در ادبیاتِ مردان و زنان)»، ترجمة مرسده صالح‏پور، زن و ادبیات: سلسله پژوهش‏های نظری دربارة مسائل زنان، به کوشش منیژه نجم عراقی، تهران: چشمه.

[52] هفت لشکر (طومار جامع نقالان)، (1377).تصحیح و توضیح مهران افشاری و مهدی مداینی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

[53] هورنای، کارن (1390). روان‏شناسی زنان، ترجمة سهیل سُمی، تهران: ققنوس، چ5.

[54] یونگ، کارل گوستاو (1368). چهار صورت مثالی، ترجمة پروین فرامرزی، مشهد: معاونت فرهنگی آستان قدس رضوی.

[55] ــــــــــ‌ (1389). انسان و سمبول‏هایش، ترجمة محمود سلطانیه، تهران: جامی،‌ چ7.

[56] Samuels, Andrew (1985). Jung and the Post-Jungians. London: Routledge.