پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,572 |
| تعداد مقالات | 71,021 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,498,092 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,759,926 |
نوسازی و تحزب (مطالعۀ موردی: دولت هاشمی رفسنجانی) | ||
| فصلنامه سیاست | ||
| مقاله 8، دوره 46، شماره 2، شهریور 1395، صفحه 403-421 اصل مقاله (248.74 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jpq.2016.57938 | ||
| نویسندگان | ||
| الهه کولایی* 1؛ یوسف مزارعی2 | ||
| 1استاد گروه مطالعات منطقه‌ای دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران | ||
| 2دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران | ||
| چکیده | ||
| این نوشتار در پی آن است تا ریشههای شکلگیری یکی از پدیدههای سیاسی و اجتماعی، یعنی یک حزب سیاسی را در دورهای مشخص از تاریخ معاصر ایران واکاوی کند تا به‌واسطۀ آن بتوان از تحلیلهای سطحی و همیشه در دسترس که همواره نتایج ساده و اغلب گمراهکننده در پی دارد، فراتر رود و امکان شناخت دقیقتر آنها را فراهم آورد. چگونگی شکلگیری حزب کارگزاران سازندگی و نقش برنامههای نوسازی دولت هاشمی رفسنجانی در آن، پرسش اصلی این پژوهش است که برای تبیین آن از میان سه نظریۀ رایج، نظریۀ نوسازی مبنای نظری قرار گرفته و از روش تحقیق تحلیل دادههای ثانویه استفاده شده است. در نظریههای جدید نوسازی به‌جای تمرکز بر الگوی نمونه، به ویژگی‌های تاریخی و خاص هر جامعه توجه می‌شود. یافتههای این پژوهش نشان میدهد، میان نوسازی دولت هاشمی و شکلگیری حزب کارگزاران ارتباطی استوار وجود دارد، زیرا نوسازی دولت هاشمی، دگرگونیهای شایان توجهی در شاخصهای توسعه در ایران ایجاد کرد که به احیای طبقۀ متوسط جدید و مبنای شکلگیری حزب کارگزاران و پیروزیهای آن حزب در انتخابات بعدی منجر شد و حزب کارگزاران را به‌عنوان یک نیروی اصلی مدافع اصلاحات سیاسی و اقتصادی، آزادی‌های اجتماعی و مدارای فرهنگی وارد فضای سیاسی ایران کرد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| حزب سیاسی؛ طبقۀ متوسط؛ کارگزاران سازندگی؛ مشارکت سیاسی؛ نوسازی؛ نهادمندی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| MODERNIZATION AND PROMOTING PARTIES | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Elaheh Kolaee1؛ Yoosef Mazarey2 | ||
| 1Professor; Regional Studies Department, University of Tehran, Iran | ||
| 2PhD. Candidate; Political Science, University of Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| This paper is about to discover the roots of formation of one of the political and social phenomena called political party in a particular period of Iranian contemporary history. In the light of this kind of study we can go beyond the superficial and general analyses which are the characteristic of traditional and under developed societies unfortunately these analyses are used to justify all the phenomena and it’s clear that they often have too simple and misleading results. Studying the way of forming a particular political party leads to a better understanding of it. The main question of this study is the way of forming Kargozarane Sazandegi party and the role of the modernization of Hashemi Rafsanjani’s government to explain this matter among common theories, the modernization theory is used as the theoretical basis and the method is also the analysis of the secondary data. The results of this research indicate that there is a relation between the modernization of Hashemi government and the formation of Kargozaran party. The modernization of Hashemi government created considerable changes in the criteria in Iran which led to the renewed of a new orange class and the formation of Kargozaran party and its continuing victories in different elections. This modernization also provided field of the emergence of Kargozaran party as the main defendant of political and economical reforms, social liberties and cultural tolerance in the political environment of Iran. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Kargozarane Sazandegi, modernization, new middle class, political participation, political party | ||
| مراجع | ||
|
الف) فارسی
3. ایوبی، حجت‌اله (1379)، پیدایی و پایایی احزاب سیاسی در غرب، تهران: سروش. 4. بحرانی، محمدحسین (1389)، طبقۀ متوسط و تحولات سیاسی در ایران معاصر، تهران: آگاه. 5. بدیع، برتران (1376)،توسعه سیاسی،ترجمۀ احمد نقیبزاده، تهران: قومس. 6. برزین، سعید، جناحبندی سیاسی در ایران، (تهران: مرکز،1378). 7. بشیریه، حسین (1372)، موانع توسعۀ سیاسی در ایران، تهران: گام نو. 8. بشیریه، حسین (1381)، دیباچه‌ای بر جامعهشناسی سیاسی ایران، تهران: نگاه معاصر. 9. حاجیانی، ابراهیم (1391)، الگوهای سبک زندگی ایرانیان، تهران: مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام، 1391. 10. حسینی، حسین (1378)، حزب و توسعۀ سیاسی، تهران: نشر آمن. 11. دگرگونی سیاسی و اصلاحات دموکراتیک (1379)، گفتگو با غلامحسین کرباسچی و سید حسین مرعشی، تهران: حزب کارگزاران سازندگی ایران. 12. دوورژه، موریس (1352)، احزاب سیاسی، تهران: مؤسسۀ عالی علوم سیاسی و امور حزبی. 13. رزاقی، ابراهیم (1367)، اقتصاد ایران، تهران: نشر نی. 14. ساروخانی، باقر (1371)، جامعهشناسی ارتباطات، تهران: انتشارات اطلاعات. 15. سازمان برنامه و بودجه (1376)، اطلس ملی ایران، بخش بهداشت و درمان، تهران: برنامه و بودجه. 16. سریع‌القلم، محمود (1380)، عقلانیت و آینده توسعه‌یافتگی در ایران، تهران، مرکز پژوهش علمی و مرکز مطالعات استرتژیک. 17. سند برنامۀ سوم توسعۀ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران (83- 1379)، تهران: مرکز مدارک اقتصادی و اجتماعی، 1379. 18. شادلو، عباس (1379)، اطلاعاتی دربارۀ احزاب و جناحهای سیاسی ایران امروز، تهران: نشر گستره. 19. عبادپور، نصیر (1382)، رویکردی بر علل وقوع جنبش دوم خرداد، تهران: شهر دنیا. 20. فاضلی، محمد (1382)، مصرف و سبک زندگی، تهران: صبح صادق. 21. عظیمی، حسین (1371)، مدارهای توسعه‌نیافتگی در اقتصاد ایران، تهران: نشر نی. 22. فوزی،یحیی (1388)، طبقۀ متوسط در ایران بعد از انقلاب و چشم‌انداز آینده آن در تحولات سیاسی، نخستین همایش بین المللی تحولات جدید ایران و جهان. 23. مرکز آمار ایران سالنامۀ آماری کشور سال‌های 1375- 1365، تهران: مرکز آمار، تیر 1376. مصلی‌نژاد، غلام‌عباس (1384)،آسیب‌شناسی توسعۀ اقتصادی در ایران، تهران: قومس. 24. میرزاده و دیگران، حمید (1378)، آمار سخن میگوید، تهران: کاوش. 25. میرسلیم، مصطفی (1384)، جریانشناسی فرهنگی بعد از انقلاب اسلامی ایران 80- 1357، تهران: انتشارات باز. 26. نقیبزاده، احمد (1378)، حزب سیاسی و عملکرد آن در جوامع امروز، تهران: دادگستر. 27. نوذری، حسینعلی (1381)، احزاب سیاسی و نظامهای حزبی، تهران: گستره. 28. نوذری، عزت‌الله (1380)، تاریخ احزاب سیاسی در ایران، شیراز: نوید شیراز. 29. نیلی، مسعود (1376)، اقتصاد ایران، تهران: مؤسسۀ عالی پژوهش در برنامهریزی و توسعه. 30. نقیبزاده، احمد (1378)، حزب سیاسی و عملکرد آن در جوامع امروز، تهران: میزان. 31. وزارت آموزش و پرورش، آمار آموزش و پرورش: سال‌های تحصیلی 68- 1367، 73- 1372 و 76- 1375. 32. هاشمی رفسنجانی، علی‌اکبر، خطبۀ نماز جمعه 18 مرداد 1370، به نقل از روزنامۀ اطلاعات 19/5/1370. 33. هانتینگتون، ساموئل (1382)، سامان سیاسی در جوامع دستخوش دگرگونی، ترجمۀ محسن ثلاثی، تهران: نشر علم. 34. هانتینگتون، ساموئل (1381)، موج سوم دموکراسی، ترجمۀ احمد شهسا، تهران: روزنه.
ب) انگلیسی 1- Alvin So, Social Change and Development, Sage Publication, 1990.
2- Apter, David, Politics of Modernization, University of Chicago Press,1965
3- Hoshang AmirAhmadie, Revolution and Economic Transition, New York: University of New York Press, 1990.
4- Lapalambara, The Origins and Development of Political Parties, London 1969.
5- Lawson, K,. Political Parties and Linkage, A Comparative Perspective, NY, Yale University Press,1986,p3
6- Lawson, K, The Comparative Study of Political Parties, NY, St Martin’s Press, 1976.
7- Lipset, Seymour Martin, Political Man; the Social Bases of Politics, N.Y.; Anchor Books Press, 1983.
8- Pye, l, Aspects of Political Development, Boston Little Brown, 1967.
9- Rokkan, S, Citizen, Election and Political Parties, Oslo, 1970.
10- Turner, Bryan’s Orientalism, Postmodernism and Globalism, UK:Routledge,1994
- روزنامۀ ایران، 17 تیرماه 1376 - روزنامۀ اطلاعات 21/8/74 - روزنامۀ اطلاعات 19/5/13702 - روزنامۀ اعتماد،2/2/93 - مجلۀ اقتصاد ایران خرداد 1378 - روزنامۀ صبح امروز 15/7/78 - صبح امروز 10/9/1378 - مجلۀ گفتگو، ش144 | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,905 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,347 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب