تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,525 |
تعداد مقالات | 70,439 |
تعداد مشاهده مقاله | 123,982,797 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,106,261 |
جایگاه سیاست جنایی مشارکتی واکنشی در مرحله تعقیب کیفری در حقوق ایران | ||
مطالعات حقوق کیفری و جرم شناسی | ||
مقاله 7، دوره 2، شماره 4 و 5، آبان 1394، صفحه 287-310 اصل مقاله (552.48 K) | ||
نوع مقاله: علمی - پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): JQCLCS-201506-1030 (R5) | ||
نویسندگان | ||
علی شیعه علی1؛ وحید زارع* 2؛ مجتبی زارع3 | ||
1استادیار دانشگاه آزاد اسلامی شیروان | ||
2فارغ التحصیل دوره کارشناسی ارشد حقوق عمومی دانشگاه تهران | ||
3دانشجوی دوره دکترای حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه علوم قضایی | ||
چکیده | ||
سیاست جنایی مشارکتی که بیانگر نقش و جایگاه مردم و نهادهای اجتماعی و غیردولتی در فرایند کیفری است، به دو گونۀ کنشی (پیشگیرانه یا فعال) و واکنشی (پاسخگو یا منفعل) قابل تقسیم است. هدف اصلی سیاست جنایی مشارکتی کنشی یا اولیه، پیشگیری از ارتکاب جرم یا کاهش آن از طریق فرهنگسازی در رفتارهای اجتماعی است که به آن پیشگیری اجتماعی نیز گفته میشود و بیانگر نقش مردم در کاهش ارتکاب جرم است. هدف سیاست جنایی مشارکتی واکنشی یا ثانویه، دخالت دادن مردم و نهادهای غیردولتی در فرایند کیفری، پس از وقوع جرم است. در این رویکرد، دیگر نهاد عدالت کیفری، تنها مرجع پاسخگویی و حل اختلاف نیست، بلکه از ظرفیت نهادهای مردمی و جامعوی نیز در این زمینه استمداد میشود. با مشارکت مردم در فرایند کیفری، شاهد احترام به ارادۀ مردم خواهیم بود که نتیجۀ آن افزایش اعتماد عمومی به دستگاه عدالت کیفری و کاهش ارتکاب جرم است. در این نوشتار، هدف اصلی بررسی نقش مردم و نهادهای اجتماعی در مرحلۀ تعقیب کیفری است که در سه گفتار شروع به تعقیب کیفری، حلوفصل اختلاف و اجرای قراردادهای کیفری (با محوریت قانون آیین دادرسی کیفری جدید مصوب 4/12/92) مورد بحث قرار میگیرد. | ||
کلیدواژهها | ||
جایگزینهای تعقیب کیفری؛ مشارکت مردم؛ میانجیگری کیفری؛ پیشگیری اجتماعی؛ قانون آیین دادرسی کیفری 1392 | ||
عنوان مقاله [English] | ||
The Situation of Reflexive Participatory Criminal Policy in Penal Prosecution Process in Iranian Law | ||
نویسندگان [English] | ||
ali shieh Ali1؛ vahid zare2؛ mojtaba zare3 | ||
2student | ||
3Chief Justice Drmyan_ city of South Khorasan | ||
چکیده [English] | ||
The Participatory Criminal Policy which shows role and situation of people and social and non-state organizations in penal prosecution divides in two types: Active (pragmatic or precautionary) and Reflexive (responder or passive). The main goal of The Active or primitive Participatory Criminal Policy is to prevent committing of crime or decreasing it through upbringing the social behaviors which is called social prevention and shows people's role in decreasing of crime. The goal of Reflexive or second Participatory Criminal Policy is participation of people and social and non-state organizations in penal prosecution after the commitment of crime. In this view, the penal justice institution is no longer just a replier reference for resolution of discrepancy, but also it will be used the people and social organizations capacity in this matter. With people's participation in criminal prosecution process we will see respectability of the people's volition which results enhancement of public trust to the penal justice institution and decreasing of crime. In this article, the main goal is to study the role of people and social and non-state organizations in penal prosecution which will be in three sections: beginning the penal prosecution, resolution of discrepancy and implement of penal contracts based on the new Criminal Procedure Code approved on February 23rd of 2014. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Public Prosecutor, Substitutes of Penal Prosecution, People's Participation, Penal Intercession, social prevention, Criminal Procedure Code | ||
مراجع | ||
منابع الف) فارسی 1. استفانی، گاستون؛ لواسور، ژرژ؛ بولوک، برنار (1377)، آیین دادرسی کیفری، ترجمۀ حسن دادبان، چاپ اول، تهران، انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی. 2. امیدی، جلیل (1382)، «دادرسی کیفری و حقوق بشر»، مجلۀ مجلس و پژوهش، سال دهم، ش 38. 3. آشوری، محمد (1386)، «تحول جایگاه دادسرا و ترافعی شدن امر تعقیب»، در: گروهی از مؤلفان، تأملاتی در حقوق تطبیقی، به مناسبت نکوداشت دکتر سید حسین صفایی (2)، چاپ اول، تهران، انتشارات سمت و مؤسسۀ حقوق تطبیقی دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران. 4. بوریکان، ژاک و ماری سیمون، آن ماری (1389)، آیین دادرسی کیفری، ترجمۀ عباس تدین، تهران، خرسندی. 5. جمشیدی، علیرضا (1390)، سیاست جنایی مشارکتی، چاپ اول، تهران، میزان، تهران. 6. حسینی، سید محمد (1381)، «مراجع اجتماعی پاسخدهی به پدیدۀ مجرمانه در سیاست جنایی اسلام»، مجلۀ دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی، شماره 58. 7. دلماس مارتی، میری (1381)، نظامهای بزرگ سیاست جنایی، جلد نخست، چاپ اول، ترجمۀ علی حسین نجفی ابرندآبادی، تهران، میزان. 8. رستمی، ولی (1386)، «مشارکت مردم در فرایند کیفری (بررسی سیاست جنایی کشورهای غربی)»، فصلنامۀ حقوق، مجلۀ دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی، سال 37، شماره 2. 9. زینالی، امیر حمزه (1387)، «سرمایۀ اجتماعی: بستری برای اعمال کیفرهای اجتماعمحور در ایران»، مجلۀ حقوقی دادگستری، ش 64. 10. شمس، عبداالله (1385)، آیـین دادرسـی مـدنی، چاپ چهـاردهم، انتشارات دراک. 11. صـفایی، سید حسـین؛ قاســمزاده سید مرتضی (1391)، حقــوق مــدنی اشــخاص و محجورین، ویراست چهارم، چاپ هجدهم، سمت. 12. عباسی، مصطفی (1382)، «عدالت ترمیمی، دیدگاه نوین عدالت کیفری»، مجلۀ پژوهش حقوق عمومی، شماره 9. 13. عظیمزاده اردبیلی، فائزه؛ حسابی، سارا (1390)، «سیاست جنایی و تطور مفهومی آن»، فصلنامۀ تعالی حقوق، شماره 15.
ب) انگلیسی 29. Eddey, Keith J., The English Legal System, Sweet & Maxwell, 4th Edition: 1987. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 6,798 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 4,593 |