تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,479 |
تعداد مقالات | 70,031 |
تعداد مشاهده مقاله | 122,984,482 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 96,216,184 |
ارزیابی اثرگذاری میزان کشندگی ترکیبات آبامکتین، استامیپرید و ایندوکساکارب بر سن شکارگر Nesidiocoris tenuis با تغذیه از تخمهای مینوز گوجهفرنگی، Tuta absoluta | ||
دانش گیاهپزشکی ایران | ||
مقاله 7، دوره 47، شماره 1، خرداد 1395، صفحه 71-81 اصل مقاله (1.03 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/ijpps.2016.59291 | ||
نویسندگان | ||
جواد خوشابی؛ قدرت اله صباحی* ؛ ایمان شریفیان | ||
گروه گیاهپزشکی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج | ||
چکیده | ||
تغییرپذیری رفتاری عاملهای زیست (بیو)کنترل پس از در معرض ماندن آنها با ترکیبهای آفتکش، باعث عدم موفقیت کنترل تلفیقی آفات در بسیاری از موارد شده است. در این بررسی ضمن انجام زیستسنجی روی حشرههای کامل سن شکارگر Nesidiocoris tenuis بهمنظور تعیین سطح زیانبار بودن سه آفتکش آبامکتین، استامیپرید و ایندوکساکارب، اثرگذاریهای جانبی این ترکیبات بر رفتار شکارگری سن شکارگر با تغذیه از تخمهای مینوز گوجهفرنگی، Tuta absoluta ارزیابی شد. آزمایشها در شرایط آزمایشگاهی (دمای 1±25 درجۀ سلسیوس، رطوبت نسبی 10±60 درصد و دورۀ نوری 16:8 تاریکی:روشنایی) انجام گرفت. از غلظت زیرکشندۀ ترکیبها بهصورت نهشت خشک روی برگ در مدتزمان 24 ساعت برای در معرض قرار گرفتن حشرۀ کامل شکارگر استفاده شد. مقادیر LC50 برای سه ترکیب آبامکتین، استامیپرید و ایندوکساکارب به ترتیب 40/33، 55/36 و 43/204 میلیگرم مادۀ مؤثره بر لیتر و مقادیر LC30 به ترتیب 42/20، 38/30 و 53/181 میلیگرم مادۀ مؤثره بر لیتر برآورد شد. همۀ ترکیبهای موردبررسی، نرخ حملۀ شکارگر را بهصورت معنیداری کاهش دادند، هرچند بیشترین تأثیر در تیمار ایندوکساکارب مشاهده شد. همچنین دو ترکیب ایندوکساکارب و استامیپرید سبب افزایش معنیدار زمان دستیابی شکارگر در مقایسه با شاهد شدند که میزان افزایش حاصله در تیمار حشرهکش ایندوکساکارب بیشتر از دیگر ترکیبات بوده است. آبامکتین با کمترین تأثیر رفتاری را در بین ترکیبات مورد آزمایش داشته است. بر پایۀ شاخص تأثیر کل (E) در طبقهبندی IOBC، استامیپرید (85درصد) و پسازآن ایندوکساکارب (77درصد) برای سن شکارگر N. tenuis زیانآور بوده و آبامکتین (38درصد) کمزیان ارزیابی شد. | ||
کلیدواژهها | ||
اثرگذاری کشنده و زیرکشنده؛ زمان دستیابی؛ طبقهبندی IOBC؛ مدیریت تلفیقی آفات؛ نرخ حمله | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Lethal and sublethal effects of abamectin, acetamiprid and indoxacarb on predatory bug, Nesidiocoris tenuis feeding on tomato leafminer, Tuta absoluta | ||
نویسندگان [English] | ||
Javad Khoshabi؛ Qodratollah Sabahi؛ Iman Sharifian | ||
Department of Plant Protection, University College of Agriculture & Natural Resources, University of Tehran, Karaj, Iran | ||
چکیده [English] | ||
Behavioral changes of biocontrol agents after exposing to pesticides have an important role in success of IPM programs. In the current study lethal and sublethal effects of abamectin, acetamiprid and indoxacarb as the widely used insecticides were investigated on adults of mirid bug, Nesidiocoris tenuis and its behavior on Tuta absoluta eggs. Experiments were performed in the laboratory conditions (25±1ºC, 60±10% R.H. and 16:8 (L:D) photoperiod). Effects of sublethal concentration of insecticides were evaluated during 24 h period using dried residues of insecticides on tomato leaf. The values of LC50 for abamectin, acetamiprid and indoxacarb against N. tenuis were 33.40, 36.55 and 204.43 and of LC30 were 20.42, 30.38 and 181.53 µl a.i./L, respectively. All insecticides decreased attack rate of the predator; however, the most effective one was indoxacarb. On the other hand, indoxacrab and acetamiprid caused significact increase in handling time of predator while the most effective was indoxacarb. Abamectin showed the lower behavioral effects among the tested insecticides. According to total effect index (E) in IOBC category, acetamiprid (85%) and indoxacarb (77%) were harmful against N. tenuis predatory bug, while, abamectin (38%) was considered as slightly harmful. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
attack rate, handling time, IOBC category, IPM, lethal and sublethal effects | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,845 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,462 |