پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,502 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,119,612 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,226,038 |
«موقعیت‌پذیری مجازی داستانی/حقیقی»: نگرشی نوین به خوانش ابعاد گفتمانی خود؛ بررسی رمان مردی در تاریکی اثر پال آستر | ||
| پژوهش ادبیات معاصر جهان | ||
| مقاله 8، دوره 22، شماره 1، فروردین 1396، صفحه 183-202 اصل مقاله (237.61 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jor.2017.62710 | ||
| نویسندگان | ||
| فروغ بارانی* 1؛ سید محمد حسینی معصوم2 | ||
| 1استادیار گروه زبان انگلیسی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران | ||
| 2دانشیار گروه زبانشناسی و زبانهای خارجی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| چکیده در تحقیق پیش‌رو مفهوم بدیعی با عنوان موقعیت‌پذیری مجازی داستانی/حقیقی (VFP) در رابطة گفتمانی مؤلف (خالق اثر) و قهرمان بهعنوان نگرشی نوین بر تحلیل روایت‌های ادبی معرفی شدهاست. VFP ریشه در «تئوری خودِ گفتمانی» هوبرت هرمنز در مطالعات روان‌شناسی و دیدگاه گفتمانی رابطة مؤلف و قهرمان در مطالعات ادبی و زیبایی‌شناختی باختین دارد. با توجه به ویژگیهای میان‌رشته‌ای پژوهشهای متنی، VFP به ارزیابی روایت‌های خود از دیدگاه روان‌شناختی و ادبی می‌پردازد و امکان مشارکت و کنش گفت‌و‌گویی موقعیت‌های شخصیتی قهرمان اول داستان بهعنوان من ِ‌هنرمند/داستانسرا و من ِ قهرمان داستان را در میان دیگر موقعیت‌های درونی و بیرونی او بررسی می‌کند. برای تبیین شیوه کاربست تئوری VFP، این جستار به عنوان نمونه، تحلیلی از رمان مردی در تاریکی (۲٠٠٨) اثر پال آستر را ارائه میدهد. این بررسی نشان میدهد که موقعیت‌های درونی و بیرونی مشابه در دنیای واقعی مؤلف و دنیای داستانی قهرمان بهصورت گفتمانی در ارتباط تنگاتنگ بوده و سرانجام تحت تأثیر این روند پویای موقعیت‌پذیری، خودِ پسا‌مدرن در جایگاه من ِ‌هنرمند میتواند تا حدود زیادی خصوصیات شخص گفتمانی را بهمعرض بروز بگذارد و با رها‌کردن گذشته و پذیرش وضعیت کنونی و ایجاد دیدگاه‌های مثبت برای آینده به موقعیت بحرانی و کشمکش درونی خود بهصورت کاملاً نوینی پاسخ دهد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| واژههای کلیدی: روان شناسی خود؛ باختین؛ منطق گفت‌و‌گویی؛ تحلیل رمان؛ مردی در تاریکی؛ پال آستر | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| “Virtual Fictional/ Factual Positioning” as a Novel Approach to the Dialogical Dimensions of the Self in Paul Auster’s “Man in the Dark” | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Forough Barani1؛ Seyed Mohammad Hosseini-Maasoum2 | ||
| 1Department of English, Mashhad Branch, Islamic Azad University, Mashhad, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| This paper introduces the novel concept of “Virtual Fictional/ Factual Positioning” (VFP) in the dialogical relationship between the author and his/her hero in literary works. VFP originates in Hermans’ contributions to psychological studies in Dialogical Self Theory (DST) and the dialogical view of the relationship between author and hero in aesthetic forms by Bakhtin. VFP evaluates self-narratives and identifies the dialogical coalition of the protagonists’ positions as “I-the-artist/novelist” and “I-the-hero-of-my-story” in the novel. This study presents a textual analysis of Paul Auster’s Man in the Dark (2008). The results indicated that similar positions are interconnected in the actual world of the author and the fictional world of the hero, which influence one another in a dialogical manner. Finally, through this dynamic course of positioning and repositioning, the postmodern self of the protagonist/author as “I-as-artist” demonstrated a significant degree of dialogical self by letting go of the past, dealing with the present and generating a perspective for the future – hence responding to his conflicting situation in a quite innovative way | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| psychology of self, Bakhtin, Dialogism, Literary Analysis, “Man in the Dark”, Paul Auster’s | ||
| مراجع | ||
|
Amn Khani, Isa. (1391/2011). Tabe Tonde Bakhtin Dar Iran (The High fever of Bakhtin in Iran). Journal of Literary Criticism. 19, 191-197.
Auster, Paul. (2009). Man in the dark. London: Faber and Faber. (Original work published 2008).
Auster, Paul. (1389/2010). Mardi Dar Tariki (Man in the Dark). Trans. Khojaste Keyhan. Tehran: Ofogh Publications.
Bahrevar, Majid. (1392/2012). Hafez Va Saye. Mokaleme Garayi Az Sakhte Matn Ta Sakhte Ejtema’ (Hafez and Saye; Dialogism frm text structure to social structure). Journal of Literary Criticism. 21, 37-62.
Bakhtin, Mikhail. (1984). Problems of Dostoevsky’s poetics (C. Emerson, Trans.). Minneapolis: University of Minnesota Press. (Original work published 1929).
---. (1993). Speech genres and other late essays (V. W. McGee, Trans.). Austin: University of Texas Press. (Original work published 1986).
---. (1990). Author and hero in aesthetic activity (V. Liapunov, Trans.). In M. Holquist & V. Liapunov (Eds.), Art and answerability: Early philosophical essays by M. M. Bakhtin (pp. 4–256). Austin: University of Texas Press.
Bell, Nancy & Das, Anindita. (2011). Emergent organization in the dialogical self: Evolution of a “both” ethnic identity position. Culture & Psychology, 17(2), 241–262.
Dillon, Lisette. (2012). Email as an arena for authoring a dialogical self among gifted young adolescents: A qualitative study. International Journal for Dialogical Science, 6(2), 1–33.
Ellis, Bobby & Stam, Hendrik. (2010). Addressing the other in dialogue: Ricœur and the ethical dimensions of the dialogical self. Theory & Psychology, 20(3), 420–435.
Elshaikh, Ebtihal. (2011). Dialogical self in Tennyson’s “Ulysses” and Farooq Guwaida’s “A star looking for an orbit”. International Journal of Interdisciplinary Social Sciences, 5(9), 393–404.
Gonzalez, Jesús Ángel. (2011). “Another history”: Alternative Americas in Paul Auster’s
fiction. Comparative American Studies, 9(1), 21–34.
Hermans, Hubert. (1999). Sell-narrative as meaning construction: The dynamics ol self-investigation. Journal of Clinical Psychology, 55(10), 1193–1211.
---. (2001a). The dialogical self: Toward a theory of personal and cultural positioning. Culture & Psychology, 7(3), 243–281.
---. (2001b). The construction of a personal position repertoire: Method and practice. Culture & Psychology, 7(3), 323–366.
---. (2002a). The dialogical self as a society of mind. Theory & Psychology, 12(2), 147–160.
---. (2002b). The person as a motivated storyteller: Valuation theory and the self-confrontation method. In R. A. Neimeyer & G. J. Neimeyer (Eds.), Advances in personal construct psychology new directions and perspectives (pp. 3–38). Westport, CT: Praeger.
Hermans, Hubert & Hermans-Konopka. Agnieszka. (2010). Dialogical self theory: Positioning and counter-positioning in a globalizing society. New York: Cambridge University Press.
Hermans, Hubert & Kempen, Harry. (1993). The dialogical self: Meaning as movement. London: Academic Press.
Hermans-Konopka, Agnieszka. (2010). Multiplicity as richness and potential: The dialogical self in practice. Journal of Constructivist Psychology, 24(1), 86-91.
Hermans-Konopka, Agnieszka, Voogt, Ton & Hermans, Hubert. (2012). Dialogical Self Approach: Travel in the landscape of mind. Retrieved from: http://scholar.google.com.my/scholar?hl=en&q=dialogical+self+approach&btnG=&as_sdt=1%2C5&as_sdtp=.pdf.
Holquist, Michael. (2002). Dialogism: Bakhtin and his world (2nd edn.). London: Routledge.
Fogel, Alan, de Koeyer, Ilse, Bellagamba, Fredrica & Bell, H. (2002). The dialogical self in the first two years of life: Embarking on a journey of discovery. Theory & Psychology, 12(2), 191–205.
Lewis, Marc David (2002). The dialogical brain: Contributions of emotional neurobiology to understanding the dialogical self. Theory & Psychology, 12(2), 175–190.
Ligorio, Maria & Pugliese, A. C. (2004). Self-positioning in a text-based virtual environment. Identity, 4(4), 337–353.
Lysaker, Paul & Lysaker, Judith. (2006). Psychotherapy and schizophrenia: An analysis of requirements of an individual psychotherapy for persons with profoundly disorganized selves. Journal of Constructivist Psychology, 19(2), 171–189.
McIlveen, Peter. & Patton, William. (2007). Dialogical self: Author and narrator of career life themes. International Journal for Educational and Vocational Guidance, 7(2), 67–80.
Meghdadi, Bahram, & Farzad Boobani. (1382/2003). Joyce Va Manteghe Mokalemeh Rooykardi Bakhtini Be Ulysses James Joyce. Journal of Reseach in English Languages. 15, 19-29.
O’Sullivan-Lago, Ria. & de Abreu, Guida. (2010). Maintaining continuity in a cultural contact zone: Identification strategies in the dialogical self. Culture & Psychology, 16(1), 73–92.
Pazhoohande, Leila. (1384/2005). Falsafe Va Sharayete Goftegoo Az Cheshmandaze Mowlavi Ba Negahi Tatbighi Be Arae Bakhtin Va Boer (The philosophy and conditions of dialogue from the viewpoint of Mowlavi, a comparative review of Bakhtin and Bower. Journal of Maghalat Va Baresiha. 77, 11-34.
Raggatt, Petter. (2010). Essay review: The self positioned in time and space. Theory & Psychology, 20(3), 451–460.
Rojek, Barbara. (2009). In quest of identity: Reading Tabucchi in the light of Hermans’ concept of the dialogical self. Psychology of Language and Communications, 13(1), 89–97.
Salahi Moghadam, Soheyla. (1388/2009). “Goftegoomandi Va Chand Sedayii Dar Ashaare Hafez”(dilogism and polyphony in Hafez poetry). In Goftegoomandi Dar Adabiyat Va Honar (a talk in art and literature). Ed. Bahman Namvar va Manizhe Kangarani. Tehran: Sokhan Publication. pp.113-134.
Tarbu, Ştefania. (2006). The dialogical self as a mark of postmodernity in Mircea Cărtărescu’s Nostalgia and in Thomas Pynchon’s The crying of lot 49 and Vineland. A Journal of Literary and Cultural Studies, 2, 120–124.
Van Halen, Cor. & Janssen, Jacques. (2004). The usage of space in dialogical self-construction: from Dante to Cyberspace. Identity, 4(4), 389–405. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 842 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 547 |
||