سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات161
تعداد شماره‌ها6,532
تعداد مقالات70,501
تعداد مشاهده مقاله124,095,208
تعداد دریافت فایل اصل مقاله97,201,370
اعلا امجدی, مطهره, مهربانی یگانه, حسن, صادقی, مصطفی. (1396). بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت اسب کرد ایران با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره. , 48(3), 335-342. doi: 10.22059/ijas.2017.237799.653544
مطهره اعلا امجدی; حسن مهربانی یگانه; مصطفی صادقی. "بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت اسب کرد ایران با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره". , 48, 3, 1396, 335-342. doi: 10.22059/ijas.2017.237799.653544
اعلا امجدی, مطهره, مهربانی یگانه, حسن, صادقی, مصطفی. (1396). 'بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت اسب کرد ایران با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره', , 48(3), pp. 335-342. doi: 10.22059/ijas.2017.237799.653544
اعلا امجدی, مطهره, مهربانی یگانه, حسن, صادقی, مصطفی. بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت اسب کرد ایران با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره. , 1396; 48(3): 335-342. doi: 10.22059/ijas.2017.237799.653544

بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت اسب کرد ایران با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره

علوم دامی ایران
مقاله 3، دوره 48، شماره 3، آذر 1396، صفحه 335-342    اصل مقاله (560.39 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/ijas.2017.237799.653544
نویسندگان
مطهره اعلا امجدی1؛ حسن مهربانی یگانه2؛ مصطفی صادقی* 2
1دانشجوی کارشناسی ارشد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
2دانشیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
چکیده
در این تحقیق با استفاده از شش نشانگر ریزماهواره (HMS07, HMS03, HMS02, HMS06, ASB02, ASB23) تنوع ژنتیکی درون جمعیت 52 نمونه اسب کرد اصیل که از استان­های کردستان، کرمانشاه، ایلام، آذربایجان غربی، اصفهان، کرمان و همدان به‌طور تصادفی نمونه‌گیری شده‌اند، بررسی شد. از نمونۀ خون­های گرفته‌شده DNA به روش نمکی بهینه یافته استخراج شد. واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) برای افزونش قطعه‌های شش جایگاه ریزماهواره با استفاده از جفت آغازگرهای اختصاصی به‌صورت استاندارد انجام شد. آنگاه محصولات  PCRشش جایگاه روی ژل اکریل آمید 8 درصد، الکتروفورز و رنگ‌آمیزی شد. جایگاه­ها در جمعیت مورد بررسی، چندشکلی بالایی را نشان دادند. شمار آلل­های مشاهده‌شده و آلل­های مؤثر و میزان ناخالصی (هتروزیگوسیتی) مورد انتظار و مشاهده‌شده و شاخص شانون برای همۀ جایگاه­ها محاسبه شد. نتایج این تحقیق نشان داد، شمار آلل­های شش جایگاه مورد بررسی، از 4 تا 10 آلل متغیر بودند. بیشترین آلل در جایگاه  HMS07 (ده آلل) و کمترین آلل در جایگاه HMS02 (چهار آلل) مشاهده شد. با توجه به نتایج مشاهده‌شده، جایگاه­های ریزماهوارۀ مورد استفاده چندشکلی بالایی در جمعیت اسب کرد داشتند و می‌توان از چندشکلی بالای آن‌ها در بررسی‌های بعدی، به‌ویژه در بررسی‌های ژنتیک جمعیت استفاده کرد. آلل­ها و دامنه­های آللی جدید در اسب کرد، گویای تفاوت ساختاری جمعیتی آن‌ها با دیگر نژادهای اسب مورد بررسی در تحقیقات دیگر مانند اسب ترکمن و عرب است.
کلیدواژه‌ها
آلل؛ اسب کرد؛ چندشکلی؛ ریخت‌شناسی؛ ریزماهواره
عنوان مقاله [English]
Study of Genetic variation in Iranian Kurdish horse using microsatellite marker
نویسندگان [English]
Motahareh Ala Amjadi1؛ Hassan Mehrabani yegahneh2؛ Mostafa Sadeghi2
1M. Sc. Student, University College of Agriculture & Natural Resources, University of Tehran, Karaj, Iran
2Associat Professor, University College of Agriculture & Natural Resources, University of Tehran, Karaj, Iran
چکیده [English]
In this research genetic variation  using  6  microsatellite  loci  (HMS07, HMS03, HMS02, HMS06, ASB02,  ASB23)  was studied in Iranian Kurdish horse population .Whole blood samples were randomly collected  from  52 horses in  Kurdistan, Kermanshah, Elam, Western Azerbaijan, Esfahan, Kerman and Hamadan regions. DNA was extracted from blood samples. Polymerase chain reaction (PCR) was used for amplification of 6   microsatellite loci using pairs of standard specific primers. Then, the PCR products assessed with 8% silver-staining acrylamide gel and electrophoresed. All microsatellites loci were polymorphic. The number of alleles observed and expected hetrozygosities were calculated with Shannon Index. The largest and smallest number of alleles were observed in HMS07 locus (10 alleles) and HMS02 (4 alleles) respectively. Our results confirmed the high efficiency of microsatellite markers for assessing population structure in Iranian native horses.
کلیدواژه‌ها [English]
Kurdish horse, microsatellite markers, polymorphisms
مراجع
  1. Azor, P., Valera, M., Gómez, M. D., Goyache, F. & Molina, A. (2007).Genetic characterization of the Spanish Trotter horse breed using microsatellite markers. Journal of Genetics and Molecular Biology, 30(1), 37-42.
  2. Barker, J. S. F., Moore, S. S., Hetzel, D. J. S., Evans, D. & Byrne, K. (1997). Genetic diversity of Asian water buffalo (Bubalus bubalis): microsatellite variation and a comparison with protein‐coding loci. Animal genetics, 28(2), 103-115.
  3. Behara, A. M. P., Colling, D. T., Cothran, E. G. & Gibson, J.  P. (1998).  Genetic relationships between horse breeds based on microsatellite data: applications for livestock conservation. In: Proceedings of the 6th world congress on genetics applied to livestock production, Armidale, Australia (28, 119-126).
  4. Emil, G. S., Eduard, C., Mariana, R., Anca, D., Dumitru, T. C. & Marieta, C. (2005). Microsatellites Variations in Romanian Thoroughbred and Arabian horse Populations. In: Proceedings of the Balkan scientific conference of biology, 21st of May 2005, Bulgaria, pp. 202–209.
  5. FAO. (2011). Molecular genetic characterization of animal genetic resources. FAO Animal production and Health Guidelienes. No.9.Rome.
  6. Frankham, R. (1994). Conservation of genetic diversity for animals. 5th world congress on genetics Applied to livestock production, University of Guelph, Ontario, Canada 21, 385-392.
  7. Javanmiri, E., RostamZade, J. & Rashidi, A. (2010). Evaluation of genetic variation of Kurdish horse using microsatellite markers. M.Sc .thesis. Faculty of Agriculture of Kurdistan University, Iran. (in Farsi)
  8. Jemmali, B., Haddad, M. M. ,  Barhoumi , N.,  Tounsi, S.,  Lasfer, F.,  Trabelsi , A.,  &  Ezzaouia,  M. H. (2017). Genetic diversity in Tunisian horse breeds. Archiv fuer Tierzucht, 60(2), 153.
  9. Khanshour, A., Conant, E., Juras, R. & Cothran, E. G. (2013).  Microsatellite analysis of genetic diversity and population structure of Arabian horse populations. Journal of Heredity, 104(3), 386-398.
  10. Kusza, S., Priskin, K., Ivankovic, A., Jedrzejewska, B., Podgorski, T., Jávor, A. & Mihók, S. (2013). Genetic characterization and population bottleneck in the Hucul horse based on microsatellite and mitochondrial data. Biological Journal of the Linnean Society, 109(1), 54-65.
  11. Lee, S. Y. & Cho, G. J. (2006). Parentage testing of Thoroughbred horse in Korea using microsatellite DNA typing. Journal of veterinary science, 7(1), 63-67.
  12. Max Mallowan. (1985). Cyrus the Great.  in  Ilya  Gershevitch ,  William Bayne Fisher, J. A. Boyle, The Cambridge History of Iran 2, Cambridge University Press, ISBN 0521200911 p. 417.
  13. Ministry of jihad Agriculture, Agricultural research and education organization, Animal science research institute Iran’s country: Report on farm animal genetic resources, Retrieved July, 2004. From: http://www.maj.ir/Portal/Home/Default.aspx?CategoryID=c5c8bb7b-ad9f-43dd-8502-cbb9e37fa2ce
  14. Moravcikova, N., Kasarda, R., Kukuckova, V., Vostry, L. & Kadleclk, O. (2016). Genetic diversity of old Kladruber and Nonius horse populations through Microsatellite variation analysis. Acta Agriculture Slovenia, 5, 46.
  15. 15. Nei, M. 1978.   Estimation  of   average   heterozygosity  and  genetic  distance  from  a  small  number  of  individuals. Genetics, 89(3), 583-590.
  16. Orians, G. H. (1990).  The Preservation and valuation of biological resources.  University of Washington Press.
  17. Shahsavarani, H. & Rahimi-Mianji, G. (2010).  Analysis of genetic diversity and estimation of inbreeding coefficient within Caspian horse population using microsatellite markers. African Journal of Biotechnology, 9(3).
  18. Silva, A. C. M., Paiva, S. R., Albuquerque, M. S. M., Egito, A. A., Santos, S. A., Lima, F. C., ... & McManus, C. M. (2012). Genetic variability in local Brazilian horse lines using microsatellite markers. Genetics and Molecular Research, 11(2), 881-890.
  19. Vahdani Manaf, M. A., Mashayekhi, M. R., Hasanpour, A., Ayubi, M. R. (2017). Evaluation of the genetic diversity of Iranian Kurdish horses. Journal of Animal science researches (Agricultural Science), 27(1), 95-102. (in Farsi)
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 880
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 708


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب