تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,500 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,090,853 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,194,686 |
بررسی و تحلیل روابط ترامتنی رمان نوشدارو با شاهنامه | ||
ادب فارسی | ||
مقاله 8، دوره 7، شماره 1 - شماره پیاپی 19، شهریور 1396، صفحه 133-151 اصل مقاله (647.83 K) | ||
نوع مقاله: علمی- پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jpl.2017.223279.804 | ||
نویسندگان | ||
علیرضا امامی* 1؛ سید محمد صاحبی2؛ فاطمه زمانی3 | ||
1استادیار گروه زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه تهران | ||
2استادیار گروه فرهنگنویسی فرهنگستان زبان و ادب فارسی | ||
3دانشآموختة دکتری زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه سمنان | ||
چکیده | ||
نوشدارو اثر علی مؤذنی یکی از متون ادبیّات داستانی معاصر است که در ابعادی گسترده با داستانهای اسطورهای و حماسی شاهنامه ازجمله رستم و سهراب، سیاوش، فریدون و ضحاک پیوند و ارتباط برقرار کرده است. کشف و شناخت انواع این روابط نهتنها به درک بهتر رمان یاری میرساند، بلکه برای شناخت ویژگیهای برخی از داستانهای معاصر که از آثار حماسی و بهویژه شاهنامه تأثیر پذیرفتهاند، سودمند خواهد بود. برای نیل به این مقصود، در مقالۀ حاضر، بر مبنای نظریۀ ژرار ژنت، روابط ترامتنی رمان نوشدارو با شاهنامه بررسی شده است؛ ژنت این رابطهها را به پنج دسته تقسیم میکند: بینامتنی، پیرامتنی، فرامتنی، سرمتنی و بیشمتنی. در این جستار نخست بحثهایی مقدماتی دربارۀ بینامتنیت و ترامتنیت مطرح میشود، آنگاه محتوای رمان را بهاجمال بررسی میکنیم و سپس در هریک از قسمتهای مقاله، بهطور جداگانه، از انواع روابط ترامتنی سخن میگوییم و شاخصهها و مصادیق آنها را در رمان نوشدارو در قیاس و پیوند با شاهنامه بررسی و تحلیل میکنیم. | ||
کلیدواژهها | ||
ترامتنیت؛ بینامتنیت؛ سرمتنیت؛ ژنت؛ رمان نوشدارو؛ شاهنامه | ||
عنوان مقاله [English] | ||
An Analytical Review on Transtextual Relations between Nushdāru (a Novel) and Shāhnāmeh | ||
نویسندگان [English] | ||
Alireza Emami1؛ Sayyed Mohammad Sahebi2؛ Fatemeh Zamani3 | ||
1Assistant Professor in Persian Language and Literature, university of Tehran | ||
2Assistant Professor of Cultural Writing at Fars Foundation for Persian Language | ||
3Ph.D. Graduate in Persian Language and Literature, university of Semnan | ||
چکیده [English] | ||
Nushdāru (antidote), a novel by Ali Mơazzeni, is one of the contemporary literary fictional texts has extensively communicated whit mythical and epic stories of Shāhnāmeh such as Rostam and Sohrāb, Siyāvash, Fereydun and Zahhāk. Exploring these relationships not only leads to a better understanding of the novel, but also is beneficial to identify the components of contemporary fictions have been influenced by epic works specially Shāhnāmeh. To achieve this, in present essay, the transtextual relations between Nushdāru and Shāhnāmeh have been reviewed and analyzed bases on Gerard Genette`s theory. He divides these types of relations into five categories: Intertextuality, Paratextuality, Metatextuality, Architextuality, and Hypertextuality. Some introductory discussions have been proposed, first about intertextuality and transtextuality, and then different types of transtextual relations have separately discussed in each part of the essay through a brief review of the novel’s content. Finally, their features and instances in Nushdāru have been analyzed in comparison to Shāhnāmeh. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Transtextuality, Intertextuality, Architextuality, Nuhdāru (antidote), Shāhnāmeh | ||
مراجع | ||
آلن، گراهام (1380)، بینامتنیت، ترجمۀ پیام یزدانجو، تهران، مرکز. احمدی، بابک (1384)، ساختار و تأویل متن، تهران، مرکز. اصلانی، محمدرضا (1373)، «نوشدارو: روایت پدرسالاری»، ادبیات داستانی، ش 21، 44-49. حمیدیان، سعید (1383)، درآمدی بر اندیشه و هنر فردوسی، تهران، ناهید. دستغیب، عبدالعلی (1383)، کالبدشکافی رمان فارسی، تهران، سورۀ مهر. رزمجو، حسین (1374)، انواع ادبی و آثار آن در زبان فارسی، مشهد، آستان قدس رضوی. رینگرن، هلمر (1388)، تقدیرباوری در منظومههای حماسی فارسی (شاهنامه و ویس و رامین)،ترجمۀ ابوالفضل خطیبی، تهران، هرمس. زرینکوب، عبدالحسین (1378)، نه شرقی، نه غربی، انسانی، تهران، امیرکبیر. ژوو، ونسان (1394)، بوطیقای رمان، ترجمۀ نصرت حجازی، تهران، علمی و فرهنگی. سرامی، قدمعلی (1383)، از رنگ گل تا رنج خار (شکلشناسی داستانهای شاهنامه)، تهران، علمی و فرهنگی. شفیعیکدکنی، محمدرضا (1386)، زمینۀ اجتماعی شعر فارسی، تهران، اختران. شمیسا، سیروس (1394)، انواع ادبی، تهران، میترا. __________ (1378)، نقد ادبی، تهران، فردوس. صفا، ذبیحالله (1374)، حماسهسرایی در ایران، تهران، فردوس. عابدینی، حسن (1371)، «عشق: نوشداروی اندوه (مروری بر آثار علی مؤذنی)»، کلک، ش 25 و 26، 90-95. عرب یوسفآبادی، فائزه و همکاران (1392)، «ترامتنیت در مقامات حمیدی»، پژوهشهای ادبیات تطبیقی، ش 1، 121-139. فردوسی، ابوالقاسم (1385)، شاهنامه، به کوشش سعید حمیدیان، تهران، قطره. (1381)، شاهنامه، به کوشش سیدمحمد دبیرسیاقی، تهران، قطره. کریستوا، ژولیا (1389)، فردیت اشتراکی، ترجمۀ مهرداد پارسا، تهران، روزبهان. مکاریک، ایرنا ریما (1384)، دانشنامۀ نظریههای ادبی معاصر، ترجمۀ مهران مهاجر و محمد نبوی، تهران، آگه. مؤذنی، علی (1372)، «اگر اجازه بدهید باشد برای بعد (گفتوگو با علی مؤذنی داستاننویس)»، ادبیات داستانی، ش 6، 38-40. (1370)، نوشدارو، تهران، جویا. نامورمطلق، بهمن (1386)، «ترامتنیت مطالعۀ روابط یک متن با دیگر متنها»، شناخت، ش 56، 83- 98. (1394)، درآمدی بر بینامتنیت، تهران، سخن. واحددوست، مهوش (1387)، نهادینههای اساطیری در شاهنامۀ فردوسی، تهران، سروش.
Frow, John (2005), Genre, London & Now York, Rutledge. Genette, Gerard (2001), Paratexts: thresholds of interpretation, Translated by JANE E. LEWIN, CAMBRIDGE, CAMBRIDGE UNIVERSITY PRESS. (1992), The Architext (an introduction), Translated by JANE E. LEWIN, Berkeley, University of California Press.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 883 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 861 |