پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,573 |
| تعداد مقالات | 71,036 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,504,872 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,768,987 |
Absolute Divine Providence and its Relation with Human Volition, with an Emphasis on Allāmeh Ṭabāṭabā’ī’s Thought | ||
| Classical and Contemporary Islamic Studies (formerly known as Journal of Contemporary Islamic Studies) | ||
| مقاله 2، دوره 1، شماره 1، اردیبهشت 2019، صفحه 19-34 اصل مقاله (717.53 K) | ||
| نوع مقاله: Scholary | ||
| نویسندگان | ||
| Muḥammad Taqī Dīyārī Bīdgolī* 1؛ Alī Allah Bedāshtī2؛ Muḥammad Ibrāhīm Alīzādeh3 | ||
| 1Professor, the Department of the Qur’ān and Ḥadīth Studies, the University of Qom. Qom, Iran | ||
| 2Associate Professor, the Department of Islamic Philosophy and Dialectic Theology, the University of Qom, Qom, Iran | ||
| 3Ph.D. Candidate of Comparative Theology, the University of Religions and Denominations, Qom, Qom, Iran | ||
| چکیده | ||
| The issue of divine providence and its relation with human volition is among the issues which dates back to the advent of human kind and has been raised as an essential issue of humans for a long time and much is written and said about it in the works of tradition, dialectical theology, philosophy, and exegesis of Islamic scholars. The verses of the Noble Qur’ān are of two types regarding the providence and volition of God, human volition, and the extent of God’s direct or indirect interference in the being and creation system: one type of verses, obviously, attributes all diverse affairs and phenomena of the universe directly to God and is in such a way that has considered God as the only effective factor in the genesis of beings and the management of human and other creatures’ affairs. The second type emphasizes the volition and the unique role of human in the creation system, specially his fate, and attributes the acts of natural agents, especially humans, to human himself, and holds him responsible for his acts; As a result, God has specified duties for him and has given him promises. The study at hand has focused on explaining verses and proposing and comparing different viewpoints and opinions of Islamic tradition scholars, theologians, philosophers, and especially Allāmeh Ṭabāṭabā’ī’s viewpoint to reach a common ground between these two types. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| Divine volition؛ Human volition؛ determinism؛ The Noble Qur’ān؛ Allāmeh Ṭabāṭabā’ī. | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| مشیت مطلقه الهی و رابطه آن با اختیار انسان با تأکید بر اندیشه علامه طباطبایی | ||
| نویسندگان [English] | ||
| محمدتقی دیاری بیدگلی1؛ علی الله بداشتی2؛ محمدابراهیم علیزاده3 | ||
| 1استاد گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه قم | ||
| 2دانشیار گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه قم | ||
| 3دانشجوی دکتری الهیات تطبیقی، دانشگاه ادیان و مذاهب قم | ||
| چکیده [English] | ||
| مسأله‌ی مشیت الهی و رابطه‌ی آن با اختیار انسان از جمله مسائلی است که قدمتی به درازای تاریخ پیدایش بشریت دارد و از دیرباز به عنوان مسأله‌ی اساسی انسان‌ها مطرح بوده و مطالب بسیاری درباره‌ی آن در آثار حدیثی، کلامی، فلسفی و تفسیری اندیشمندان اسلامی گفته و نوشته شده است. آیات قرآن کریم درباره‌ی مشیت و اراده‌ی خداوند و اختیار انسان و میزان دخالت مستقیم یا غیرمستقیم خداوند در نظام هستی و آفرینش دو گونه است: یک قسم از آیات، به‌نحو آشکار همه‌ی امور و پدیده‌های گوناگون عالم هستی را بی‌واسطه به خداوند اسناد داده و به‌گونه‌ای است که تنها عامل مؤثر در پیدایش موجودات و تدبیر امور انسان‌ها و دیگر آفریده‌ها را خداوند دانسته است. بخش دوم بر اختیار و نقش بی‌بدیل انسان در نظام آفرینش و به‌ویژه سرنوشت خویش تأکید دارد و أفعال فاعل‌هاى طبیعى از جمله انسان را به خود آنان نسبت داده، انسان را مسئول عملکرد خویش مىداند؛ درنتیجه، براى او تعیین تکلیف نموده، به وعده و وعید او مىپردازد؛ در نوشتار حاضر، به تبیین آیات و طرح و مقایسه‌ی دیدگاه‌ها و آرای مختلف اهل حدیث، متکلمان، حکما و به‌ویژه دیدگاه علامه طباطبایی در جمع میان این دو دسته آیات پرداخته شده است. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| مشیت الهی, اختیار انسان, جبر, قرآن کریم, علامه طباطبایی | ||
| مراجع | ||
|
The Noble Qur’ān. Nahj al-Balāgha (1993), Edited by Ṣobḥī Ṣāliḥ, Qom, ῌijrat. Allāh Badāshtī, A. (2007), The volition of God from the viewpoint of philosophers, theologians and traditionists. Qom, the Institute of Būstān Kitāb. Id. (1995), The absolute volition of God and human free will. Keihān Andīsheh, No. 63, pp. 104-122. Id. (1995), Divine unity and divine attributes. Qom, the University of Qom. ῌimyarī, A. (1992), Qurb al-isnād. Qom, the Institute of Al al-Bayt (a) Ibn Manẓūr, M. (1993), Lisān al-‘Arab. Beirut, Dārū Ṣādir. Jouharī, A. (1986), Al-Ṣiḥāḥ. Beirut, Dār al-‘Elm al-Malā’īn Khumeinī, R. (1983), Quest and volition. Translated by Aḥmad Faharī, Tehran, Scientific and Cultural Publications. Kulaynī, M. (1986), Al-Kāfī. Tehran. Dār al-Kutub al-Islāmīyyah. Majlisī, M. B. (1983), Biḥār al-anwār. Beirut, Al-Wafā. Makārim Shīrāzī, N. (1995), Tafsīr nemūneh. Tehran, Dār al-Kutub al-Islāmīyyah. McDermott, M. (n.d.), Theological thoughts of Shaykh Mufīd. Translated by Aḥmad Ārām, (n.p.), The Research Institute of McGill Islamic University. Muṣṭafavī, ῌ. (1989), Al-Taḥqīq fī kalimāt al-Qur’ān. Tehran, the Ministry of Culture and Islamic Guidance. Muṭahharī, M. (1994), Human and destiny. Tehran, Ṣadrā. Id. (1998), The collection of the works of master Muṭahharī. Tehran, Ṣadrā. Nibyān, P. (2009), New writing on the concept of compulsion and volition from Shī‘a point of view. Shī‘a Shenāsī, No. 27, pp. 201-230. Rāghib Iṣfahānī, ῌ. (1991), Mufradāt alfāẓ al-Qur’ān al-Karīm. Edited by Ṣafwān ‘Adnān Dāwūdī, Beirut, Al-Dār al-Sāmyah Ṣaduq, M. (1977), Al-Tawḥid. Qom, The office of Islamic Publications affiliated to the Jāmi‘ah Mudaresīn of Qom ῌawzah Id. (n.d.), I‘tiqādāt. Translated by Muḥammad Alī ῌasanī, (n.p.), (n.p.). Subḥānī. J. (1987), “Compulsion and volition in the realm of revelation and wisdom”. Nūr ‘Ilm, No. 24, pp. 39-61. Ṭabāṭabā’ī, M. ῌ. (1986), Al-Rasā’il al-tawḥīdīyyah. (n.p.), ῌikmat Publications. Id. (2008), Social relations in Islam. Translated by Muḥammad Jawād ῌujjatī Kermānī. Qom, the Institute of Būstān Kitāb. Id. (1996), Al-Mīzān fī tafsīr al-Qur’ān. Qom, Jāmi‘ah Mudaresin. Id. (n.d.), Nihāyat al-ḥikmah. Qom, Dār al-Tablīgh. Ṭayyib, A. (1999), Atyab al-bayān fī tafsīr al-Qur’ān. Tehran, Islām. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 437 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 461 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب