نفوذ تفسیرهای عرفانی در ذهن و زبان مولانا

اصفهانی، ابونعیم (1967)، حلیة الولیاء و طبقات الأصفیا، قاهره، دار اُم القری.

افلاکی، شمس­الدّین احمد (1362)، مناقب العارفین، به تصحیح تحسین یازیجی، تهران، دنیای کتاب.

بقلی، ابومحمّد صدرالدین روزبهان (2008)، عرائس البیان فی حقائق القرآن، تحقیق احمد فرید مزیدی، بیروت، دارالکتب العلمیه.

بهاء­ولد (1352)، معارف؛ مجموعه مواعظ و سخنان سلطان العلما بهاءالدین محمد بن حسین خطیبی مشهور به بهاء ولد، به اهتمام بدیع‌الزمان فروزانفر، چاپ دوم، تهران، طهوری.

تستری، سهل بن عبدالله (2002)، تفسیر التستری، علق علیه و وضع حواشیه محمد باسل عیون السود، بیروت، دار الکتب علمیه.

                                      (۱۹۵۱)، تفسیر القرآن العظیم، عنی بتصحیحها محمدبدرالدین النعسانی الحلبی، مصر، سعادة.

خرمشاهی، بهاءالدین و سیامک مختاری (1383)، قرآن و مثنوی؛ فرهنگوارۀ تأثیر آیات قرآن در مثنوی، تهران، قطره.  

درگاهی، محمود (1377)،  آیات مثنوی، تهران، امیرکبیر.

زرّین‌کوب، عبدالحسین (1364)، سرّ نی؛ نقد و شرح تحلیلی و تطبیقی مثنوی، چاپ دوم، تهران، علمی.

سراج طوسی، ابونصر، عبدالله بن علی (1914)، کتاب اللّمع فی التصوف، تصحیح رینولد الن نیکلسن با مقدمة انگلیسی، مجموعة اوقاف گیب، شماره بیست‌ودوم، لندن، لوزان.

سزگین، فؤاد (1411/1991)، تاریخ التراث العربی، نقله الی العربیة محمد فهمی حجازی، ریاض، دارالثقافة والنشربالجامعة.

سلمی، ابوعبدالرّحمن (2001)،  تفسیر السّلمی و هو حقائق التّفسیر، تحقیق سید عمران، بیروت.

                                      (1364)، حقائق التّفسیر، نسخۀ خطی به شمارۀ 9271، تصحیح محمدتقی دانش‌پژوه، جلد 17، فهرست نسخه‌های خطی کتابخانۀ مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران.

                                      (1976)، جوامع آداب الصوفیّه و عیوب النفس و مداواتها (دو رساله) حققها و قدم لها ایتان کولبرغ، قدس، مهد الدراسات العیسویه و الفریقیه.

                                      (1995)، زیادات حقائق التّفسیر، تحقیق جیرهارد بورینغ، بیروت، دارالمشرق.

                                      (1960)، طبقات الصوفیّه، تصحیح پدرسن، لیدن، بریل.

                                      (1372-1369)، مجموعه آثار؛ بخش‌هایی از حقائق التّفسیر و رسائل دیگر، به اهتمام نصرالله پورجوادی، تهران، مرکز نشر دانشگاهی.

فروزانفر، بدیع­الزمان (1334)، احادیث مثنوی، تهران، دانشگاه تهران.

                                      (1346)، شرح مثنوی شریف، تهران، دانشگاه تهران.

قشیری، ابوالقاسم (1989/1409)، الرسالة القشیریة، تحقیق عبدالحلیم محمود و محمد بن الشریف، قاهره، موسسه دارالشعب.

گوهرین، سیّد صادق (1339)، فرهنگ لغات و تعبیرات مثنوی، تهران، دانشگاه تهران.

مایر، فریتز (1382)، بهاء ولد، ترجمۀ مریم مشرّف، تهران، مرکز نشر دانشگاهی.

محاسبی، حارث بن اسد (1969)، المسائل فی اعمال القلوب و الجوارح و المکاسب و العقل، تحقیق و تعلیق و تقدیم عبدالقادر احمد عطا، قاهره، عالم الکسب.

مولوی، جلال‌الدین محمد (1373)، مثنوی معنوی، به تصحیح رینولد ا. نیکلسن، به اهتمام نصرالله پورجوادی، چاپ دوم، تهران، امیرکبیر.

میبدی، احمد بن احمد (1331)، کشف الاسرار و عدة الابرار، به سعی و اهتمام علی‌اصغر حکمت، تهران، دانشگاه تهران.

میرزامحمد، علی‌رضا (1387)، قرآن در مثنوی، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

نویا، بولس (1986)، نصوص الصوفیة غیر منشوره، بیروت، دارالمشرق.

نویا، بولس (1968)، تفسیر جعفر الصادق (نقلاً عن حقائق التّفسیر السلمی)، بیروت، دانشگاه سنّت ژوزف.

نویا، پل (1373)، تفسیر قرآنی و زبان عرفانی، ترجمۀ اسماعیل سعادت، تهران، مرکز نشر دانشگاهی.

Bowering, Gerhard (1980), Mystical Vision of Existance in Classical Islam- The Quranic Hermeneutics of the Sufi Sahl al-Tustari, Berlin, Walter de Greuter.

                             (1986), “Sahl Al Tustari”, The encyclopaedia of Islam‏‫, edited by an editional committee consisting of Gibb, Hamilton Alexander Rosskeen, Second edition,  Brill 1986

Massignon (1954), Essai Sur Les Origines du Lexique de la Mystique Musulmane, (nowelle edition),Paris, J.Vrin.

Van Ess,Josef (1961), “Die Gedankenwelt des Hāreth al Muhāsibī”, in Theologie, vol.4. Bonn. Selbsverlag des Orientalischen Seminar der Universitat.