تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,115,174 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,219,170 |
تأثیر مصرف ویتامین Dطی تمرینات مقاومتی فزاینده بر تغییرات مالون دیآلدئید و آنزیم کراتینکیناز در مردان تمریننکرده | ||
نشریه علوم زیستی ورزشی | ||
مقاله 8، دوره 10، شماره 1، خرداد 1397، صفحه 87-101 اصل مقاله (233.06 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jsb.2018.67030 | ||
نویسندگان | ||
فردین کلوندی1؛ کمال عزیز بیگی* 2؛ محمدعلی آذربایجانی3؛ محمد عبدی4 | ||
1دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران | ||
2استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران | ||
3. استاد فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران | ||
4. استادیار بیوشیمی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران | ||
چکیده | ||
فعالیتهای مقاومتی موجب افزایش فشار اکسیداتیو و آسیب عضلانی میشود. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر ویتامین D طی 8 هفته تمرینات مقاومتی فزاینده بر تغییرات غلظت مالون دی آلدئید و کراتین کیناز بود. به این منظور 40 آزمودنی مرد 25-20 ساله داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت کردند و بهطور تصادفی در چهار گروه مکمل ویتامینD-تمرین مقاومتی (10n=)، دارونما-تمرین مقاومتی (10n=)، مکمل ویتامینD (10n=) و کنترل (10n=) قرار داده شدند. تمرینات مقاومتی فزاینده سه جلسه در هفته و یک روز در میان به مدت 8 هفته با شدت فزاینده در هشت حرکت انجام گرفت. آزمودنیهای گروه مکمل ویتامین D-تمرین مقاومتی و همچنین گروه مکمل ویتامین D هر دو هفته یکبار یک کپسول 50000 واحدی ویتامین D را تا انتهای دورۀ تحقیق مصرف کردند. نمونهگیری خون پیش و پس از دورۀ تمرینات بهعمل آمد و از پلاسما برای سنجش فعالیت آنزیم کراتین کیناز و تعیین غلظت مالون دیآلدئید استفاده شد. نتایج نشان داد که مقادیر کراتین کیناز بین هیچکدام از گروهها اختلاف معناداری نداشت (05/0˃P). با وجود این مشاهده شد تغییرات مالون دیآلدئید در تعامل گروه × زمان معنادار بود (001/0=P)، بهطوریکه غلظت مالون دیآلدئید در گروه ویتامینD –مقاومتی نسبت به گروه مکمل ویتامین D (017/0=P) و همچنین نسبت به گروه کنترل (034/0=P) بهطور معناداری کاهش یافت. همچنین غلظت مالون دیآلدئید گروه دارونما-مقاومتی نسبت به گروه مکمل ویتامینD بهطور معناداری (045/0=P) در پسآزمون کمتر بود. با وجود این بین دو گروه دارونما- تمرین مقاومتی و مکمل – تمرین مقاومتی تفاوت معناداری مشاهده نشد. در نهایت میتوان گفت ترکیب تمرین مقاومتی و مصرف ویتامین D میتواند موجب کاهش شاخص پراکسیداسیون چربی شود. با وجود این بهنظر میرسد اثر تمرین مقاومتی در این زمینه بسیار کمککننده باشد. | ||
کلیدواژهها | ||
آسیب سلولی؛ پراکسیداسیون چربی؛ تمرین قدرتی؛ مکمل آنتیاکسیدان | ||
عنوان مقاله [English] | ||
The Effect of Vitamin D Consumption during Progressive Resistance Training on Malondialdehyde and Creatine Kinase Changes in Untrained Men | ||
نویسندگان [English] | ||
Fardin Kalvandi1؛ Kamal Aziz bagi2؛ Mohamad ali Azarbayjani3؛ Mohammad Abdi4 | ||
1. Assistant Professor of Exercise Physiology, Department of Physical Education, Sanandaj Branch, Islamic Azad University, Sanandaj, Iran | ||
2. Assistant Professor of Exercise Physiology, Department of Physical Education, Sanandaj Branch, Islamic Azad University, Sanandaj, Iran | ||
3. Professor of Exercise Physiology, Department of Exercise Physiology, Tehran Central Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran | ||
4Assistant Professor of Biochemistry, Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran | ||
چکیده [English] | ||
Resistance exercises increase oxidative stress and muscle damage. The aim of the present study was to investigate the effect of vitamin D on MDA and CK changes during 8 weeks of progressive resistance training. 40 male subjects (age range 20-25 years) participated in the study voluntarily and were randomly assigned to 4 groups: vitamin D-resistance training (RTD; n=10), placebo-resistance training (RTP; n=10), vitamin D (VD; n=10) and control (con; n=10). Progressive resistance training was performed 3 sessions a week, every other day for 8 weeks with eight movements and increased intensity. Subjects in RTD and VD groups consumed a 50000-IU capsule of vitamin D every two weeks. Blood samples were gathered before and after the training period. Plasma was used to assess CK activity and MDA concentration. Results showed no significant difference among the groups in CK (P˃0.05). However, it was observed that MDA changes in group x time interaction was significant (P=0.001), that is to say MDA concentration significantly decreased in RTD group compared with VD (P=0.017) and control (P=0.034) groups. Also, MDA concentration was significantly lower in RTP than VD in the posttest (P=0.045). However, there was no significant difference between RTD and RTP. Finally, it can be said that the combination of resistance training and vitamin D can decrease lipid peroxidation. However, it seems that resistance training role is very important in this regard. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Antioxidant supplement, cell damage, Lipid Peroxidation, resistance training | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 563 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 395 |