تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,107,588 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,212,425 |
تأثیر سه روش خشککردن بر ویژگیهای بیوفیزیکی و بیوشیمیایی کشمش | ||
علوم باغبانی ایران | ||
مقاله 16، دوره 49، شماره 2، شهریور 1397، صفحه 475-491 اصل مقاله (580.38 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/ijhs.2017.232628.1249 | ||
نویسندگان | ||
روح الله کریمی* 1، 2؛ فرزاد میرزایی3 | ||
1استادیار، گروه مهندسی فضای سبز، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه ملایر | ||
2عضو دپارتمان بهزراعی انگور، پژوهشکدۀ انگور و کشمش، دانشگاه ملایر | ||
3دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه ملایر | ||
چکیده | ||
کشمش مهمترین فرآوردۀ انگور در ایران است که در فرآیند خشک شدن حبهها بهدست میآید. با توجه به تولید بالای انگور در کشور بهینهسازی روشهای تهیۀ کشمش بهمنظور افزایش تقاضا در بازارهای جهانی ضروری است. در این بررسی تأثیر سه روش تهیۀ کشمش شامل سایهخشک، آفتابخشک و تیزابی (کربناتپتاسیم+ اتیلاولئات) بر ویژگیهای بیوفیزیکی و بیوشیمیایی کشمش حاصل از انگور بیدانۀ سفید شامل عملکرد کشمش، سرعت خشک شدن، وزن خشک، وزن پوشال و همچنین ظرفیت پاداکسندگی یا آنتیاکسیدانی (با روشهای DPPH وFRAP)، فلاونوئیدکل، فنلکل، پروتئین کل، قندهای محلول (فروکتوز، گلوکز، ساکارز، رافینوز)، اسیدهای آلی (آسکوربیک، مالیک، تارتاریک) و برخی عنصرهای غذایی در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار در هر تیمار در پژوهشکدۀ انگور و کشمش دانشگاه ملایر انجام شد. در شهریورماه سال 1394 میوهها بر پایۀ شاخص درجۀ بریکس 22 برداشت و ضمن تیمار روی بارگاههای طبقهای توری تا رسیدن به رطوبت 15درصد قرار داده شدند. بنا بر نتایج اختلاف معنیداری (01/0p≤ ) بین ویژگیهای بیوفیزیکی و بیوشیمیایی هر سه روش خشککردن مشاهده شد. بیشترین زمان خشککردن مربوط به روش سایهخشک و کمترین زمان مربوط به روش تیزابی بود. همچنین بیشترین و کمترین سرعت تبدیل انگور به کشمش به ترتیب متعلق به روشهای خشککردن تیزابی و سایهخشک بود. عملکرد کشمش تولیدی در روش تیزابی بیشترین و در روش آفتابخشک کمترین بود. محتوای فنلکل، فلاونوئیدکل و ظرفیت پاداکسندگی تعیینشده با دو روش DPPH و FRAP در کشمش تیزابی در مقایسه با کشمشهای آفتابخشک و سایهخشک بهطور معنیداری (01/0p≤ ) بیشتر بود. همچنین در روش تیزابی غلظت بالاتر قندهای محلول فروکتوز، گلوکز، ساکارز، رافینوز و اسیدهای آلی (بهاستثناء اسید آسکوربیک) در مقایسه با دیگر روشها مشاهده شد. بنابراین روش تیزابی به دلیل تبدیل انگور به کشمش در بازۀ زمانی کمتر میزان اکسید شدن ترکیبهای فنلی و فلاونوئیدی در مقایسه با روشهای آفتابی و سایهخشک کمتر بوده و همچنین افزون بر ارزش تغذیهای بالاتر ظرفیت پاداکسندگی بالاتری نیز داشت. | ||
کلیدواژهها | ||
انگور؛ اسید تارتاریک؛ ضریب تبدیل؛ قندهای محلول؛ کشمش | ||
عنوان مقاله [English] | ||
The effect of three drying methods on biophysical and biochemical properties of raisin | ||
نویسندگان [English] | ||
Rouhollah Karimi1، 2؛ Farzad Mirzaei3 | ||
1Assistance Professor, Faculty of Agriculture, Malayer University, Iran | Member of Production and Genetic Improvement Department, Iranian Grape and Raisin Institute, Malayer University, Iran | ||
2Assistance Professor, Faculty of Agriculture, Malayer University, Iran | Member of Production and Genetic Improvement Department, Iranian Grape and Raisin Institute, Malayer University, Iran | ||
3Former M. Sc. Student, Faculty of Agriculture, Malayer University, Iran | ||
چکیده [English] | ||
Raisin is the main product of grape in Iran that obtains through drying process. Regarding to mass production of grape in this country, optimization of the raisin preparation methods in order to increase world market demand is required. In this research, effects of three different methods of drying including of sun drying, shad drying and alkaline emulsion drying (potassium carbonate + ethyl oleate) were investigated on biophysical and biochemical properties' of Sultana grape's raisin including raisins yield, drying rate, dry weight, and rachis weight and also antioxidant capacity (based on DPPH, FRAR methods), total flavonoids, total phenols, total protein, soluble sugars (fructose, glucose, sucrose, raffinose), organic acids (ascorbic acid, malic acid, tartaric acid) and some nutrients under a completely randomized design with three replicates in Iranian Grape and Raisin Institute of Malayer University. In early Sep. of 2015, fruits were harvested manually based on TSS index of 21 (°Brix) and then were laid on drying net racks until they reached 15% moisture. Based on results, significant differences were found among three drying methods regarding to both biophysical and biochemical properties'. The highest drying period was related to shade drying methods while the lowest was found in alkaline emulsion drying method. Furthermore, the highest and lowest grape to raisin drying rate was belonged to alkaline emulsion and shade drying methods, respectively. Raisin yield was highest in alkaline emulsion drying method and lowest in sun drying method. The highest total phenol, total flavonoid and measured antioxidant capacity by DPPH and FRAR was found to be higher in alkaline emulsion drying method compared to other methods. Moreover, soluble sugars (sucrose, glucose, fructose and raffinose) and organic acids (tartaric, malic but not ascorbic acid) was higher in alkaline emulsion drying method than other methods. In conclusion, owing to faster grape to raisin drying rate observed in alkaline emulsion drying method, the oxidation of phenolic compounds and flavonoids of these raisins was lower compared to both sun-and shade drying methods which showed higher nutritional value and antioxidant capacity than other methods. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Conversion rate, grapes, Raisin, soluble sugars, tartaric acid | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 632 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,569 |