پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,230 |
| تعداد مقالات | 67,766 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,221,355 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,968,564 |
بررسی جایگاه رده بندی گونه های Luciobarbus esocinus، Luciobarbus xanthopterus، Tor grypus و Mesopotamichties sharpeyi | ||
| شیلات | ||
| مقاله 7، دوره 71، شماره 2، شهریور 1397، صفحه 159-166 اصل مقاله (404.07 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfisheries.2018.242522.999 | ||
| نویسندگان | ||
| ایرج عباسی دهکرد1؛ ایرج هاشمزاده سقرلو* 2؛ مجتبی پوریا3؛ پری خواجه4 | ||
| 1دانشجوی کارشناسی ارشد گروه شیلات و محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران. | ||
| 2دانشیار گروه شیلات و محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران. | ||
| 3کارشناس ارشد اداره شیلات استان کرمانشاه، کرمانشاه، ایران. | ||
| 4مربی، دانشگاه پیام نور اهواز، اهواز، ایران. | ||
| چکیده | ||
| در بین کپورماهیان ایران برخی از گونه ها شامل Luciobarbus esocinus، L. schejch، L. xanthopterus، Mesopotamichthys sharpeyi و Tor grypus از رشد خوبی در طبیعت برخوردار هستند. هدف این پژوهش بررسی جایگاه شجره شناسی میتوکندریایی ماهیان سونگ، گطان، بنی و شیربت است. در این مطالعه از توالی های ژن سیتوکروم اکسیداز زیر واحد یک (COI) استفاده شد. به منظور تهیه بارکد ژنتیکی کپورماهیان نمونه برداری در تالاب شادگان و رودخانه قصرشیرین انجام شد. نتایج نشان داد که گونه های T. grypus و M. sharpeyi از نظر تکاملی به هم نزدیک هستند. علاوه بر این نتایج نشان می دهد رابطه تکاملی بسیار نزدیکی در رابطه با ژن مورد استفاده در بین گونه های L. esocinus و L. xanthopterus وجود دارد (0/6 درصد فاصله ژنتیکی K2P) که این امر میتواند نشان دهنده تمایز اخیر گونه های یاد شده و یا دورگ بودن یکی از آن ها باشد. با توجه به دارنگاره های ترسیم شده و فواصل ژنتیکی می توان بیان نمود که ماهیان بنی و شیربت دارای منشأ شرقی بوده و همچنین ماهیان سونگ و گطان دارای منشأ غربی یا پالئارکتیک هستند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| کپورماهیان؛ شجره شناسی؛ میتوکندری؛ سیتوکروم اکسیداز زیرواحد یک؛ تمایز | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Analysis of phylogenetic status of Luciobarbus esocinus, Luciobarbus xanthopterus, Tor grypus, and Mesopotamichties sharpeyi | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Iraj Abasi Dehkord1؛ Iraj Hashemzadeh Segherloo2؛ Mojtaba Poria3؛ Pary Khajeh4 | ||
| 1M.Sc. Student, Department of Fisheries and Environmental Sciences, Faculty of Natural Resources and Earth Sciences, Shahrekord University, Shahrekord, Iran. | ||
| 2Associate professor, Department of Fisheries and Environmental Sciences, Faculty of Natural Resources and Earth Sciences, Shahrekord University, Shahrekord, Iran. | ||
| 3M.Sc., Fisheries Office of Kemanshah, Kemanshah, Iran. | ||
| 4Instructor, Payame Noor University of Ahvaz, Ahvaz, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| Among the Iranian freshwater fishes, Luciobarbus esocinus, L. xanthopterus, Mesopothamichthies sharpeyi, and Tor grypus have a good growth rate in nature bringing its proposals on their controlled breeding and cultivation. This study aimed to analyze the mitochondrial phylogeny of L. esocinus, L. xanthopterus, M. sharpeyi, and T. grypus. In this study, the sequences of Cytochrom Oxidase subunit one (COI) was used. The specimens analyzed here were collected from Shadegan Wetland (Khuzistan Province, Iran) and rivers of the Tigris basin in Ghasr-e-Shirin, Iran. Based on the results, it is shown that T. grypus and M. sharpeyi are phylogenetically closely related and closely affined to the genus Tor. In addition, it is shown that L. esocinus and L. xanthopterus are closely related (0.6% K2P distance), which may indicate a recent divergence of them or possible hybrid origin for one of them. Finally it can be inferred that M. sharpeyi and T. grypus are affined to the Oriental (East Asian) and Indian species, but have diverged in the Mesopotamia and L. esocinus and L. xanthopterus are not affined to the Asian species but have Palearctic origin. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Carps, Phylogenetics, Mitochondrion, COI, Divergence | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 304 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 174 |
||