سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات161
تعداد شماره‌ها6,532
تعداد مقالات70,502
تعداد مشاهده مقاله124,116,887
تعداد دریافت فایل اصل مقاله97,221,730
متقی, افشین, طلا, حسین, قربانی سپهر, آرش. (1399). پردازش فلسفی- مفهومی حق به شهر از منظر مدیریت شهری. , 52(4), 1235-1255. doi: 10.22059/jhgr.2019.276853.1007869
افشین متقی; حسین طلا; آرش قربانی سپهر. "پردازش فلسفی- مفهومی حق به شهر از منظر مدیریت شهری". , 52, 4, 1399, 1235-1255. doi: 10.22059/jhgr.2019.276853.1007869
متقی, افشین, طلا, حسین, قربانی سپهر, آرش. (1399). 'پردازش فلسفی- مفهومی حق به شهر از منظر مدیریت شهری', , 52(4), pp. 1235-1255. doi: 10.22059/jhgr.2019.276853.1007869
متقی, افشین, طلا, حسین, قربانی سپهر, آرش. پردازش فلسفی- مفهومی حق به شهر از منظر مدیریت شهری. , 1399; 52(4): 1235-1255. doi: 10.22059/jhgr.2019.276853.1007869

پردازش فلسفی- مفهومی حق به شهر از منظر مدیریت شهری

پژوهشهای جغرافیای انسانی
مقاله 5، دوره 52، شماره 4، دی 1399، صفحه 1235-1255    اصل مقاله (818.51 K)
نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jhgr.2019.276853.1007869
نویسندگان
افشین متقی* 1؛ حسین طلا2؛ آرش قربانی سپهر3
1دانشیار جغرافیای سیاسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
2دکتری مدیریت بحران، پژوهشگاه شاخص ‏پژوه، اصفهان، ایران
3دانشجوی دکتری جغرافیای سیاسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
چکیده
تحولات انجام‌‏‏گرفته در عرصه‏های مختلف زمینه‏ساز شکل‏دهی به مباحث جدید در عرصة مطالعه در حوزة شهرها به‏عنوان پدیده‏های فضایی- جغرافیایی است. این تحولات ناشی از بی‏عدالتی، تبعیض جنسیتی، فقر، و توزیع درآمد در روابط قدرت موجود در مناسبات شهری است که در حوزة مطالعات شهری، اجتماعی، و حقوقی می‏توان به آن پرداخت. بر این مبنا، می‏توان گفت وجود تبعیض و دسترسی ‏نداشتن به امکانات حق چگونه زیستن را در میان انسان‏ها به خطر می‏اندازد و باید پاره‏ای از امور فراهم باشد تا انسان‏ها بتوانند به یک زندگی مطلوب دست یابند. این حق در شهر را جمعی از متخصصان این حوزه «حق به شهر» نامیده‏اند که در آن شهروندان «حق آزادی، حق مشارکت و تملک، حق دسترسی به امکانات شهری، و...» را باید دارا باشند و برای رسیدن به آن می‏توانند فریاد یا درخواست کنند. پژوهش حاضر مبتنی بر روش تحلیل محتوا در پی پاسخ به این پرسش است که چگونه می‏توان مفهوم‏سازی درست از حق به شهر ارائه داد. فرضیة تحقیق این است: به‏نظر می‏رسد مفهوم‏سازی درستی از حق به شهر در کارهای مورد بررسی انجام نگرفته و فقط به توصیف آن از طریق بیان مثال‏ها بسنده شده است. نتیجه اینکه اگر ایدة حق به شهر از سوی مدیریت شهری تحقق یابد، شاهد آن خواهیم بود که شهرها در آینده‏ به فضاهایی پویا و پایدار تبدیل ‏شوند. بنابراین، حق به شهر عبارت است از شناخت منابع و امکانات موجود و توزیع عادلانة آن در فضای شهر؛ به‏‏طوری‏که مدیریت دموکراتیک شهری براساس شفافیت، مسئولیت‏پذیری، و پاسخ‏گویی زمینة مشارکت شهروندان را فراهم آورد تا شهروندان بتوانند آن‏گونه که شایسته است بر سرنوشت خود نقش داشته باشند و چگونه زیستن را خود طراحی و اجرا کنند؛ زیرا انسان دارای قدرت اختیار و خودآگاهی است و درحقیقت این خودآگاهی و اختیار تشکیل‏دهندة گوهر انسانی اوست.
کلیدواژه‌ها
حق به شهر؛ حقوق شهروندی؛ شهر پایدار؛ مدیریت شهری؛ مشارکت شهروندی
عنوان مقاله [English]
Philosophical-conceptual processing of the right to the city from the perspective of urban management
نویسندگان [English]
Afshin Mottaghi1؛ Hossein Tala2؛ Arash Ghorbani Sepehr3
1Associate professor of political geography, Kharazmi University, Tehran, Iran
2Ph.D. Crisis Management of Shakhes Pajouh Research, Isfahan, Iran
3Ph.D. student of Political Geography, Kharazmi University, Tehran, Iran
چکیده [English]
Extended Abstract:
Introduction:
"Right to the City" is a collective right and relates to objective places, which Henri Lefebvre calls the right to urban life. In such a way that everyone is far from everything only by inherent dignity and moral agency, the right to self-determination and a life full of comfort. Then the concept of the right to the city is a "scream and a request", a scream because it is a response to the existential pain of the sad crisis of everyday life, and the request is, in fact, a desire to look more closely at the crisis and demand for an alternative life. However, the right to the city has taken its place in legal, social and geographical studies. However, although it takes about five decades for this theory to emerge in urban studies, we still find this concept ambiguous among scholars and researchers. Therefore, its ambiguity and ambiguity is due to the fact that the concept of the right that forms the basis of it is ignored in this concept, and most of the problems and problems of urbanization are addressed in it. That is why we have not been able to conceptualize it well in the first step, and in the second step in the city, in order to maintain its stability and dynamism. Understanding and understanding the general history, philosophical nature, why, and definitions of the right to the city as a new and expanding debate is therefore of relatively high importance for those entering social, urban, and legal studies, who The present study has attempted to address these issues. It should be noted, however, that at the end of the present study, the authors have attempted to provide a different and basic conceptualization based on a relatively clear and precise definition of the right to the city in such a way as to properly understand and understand it. Provide readers and scholars with the concept and nature of the right to the city.
Methodology:
Qualitative research consists of a set of material-interpretive practices that make the world visible. It is also worth noting that in accordance with the qualitative strategy, the content analysis method was used to conduct the research. Therefore, the main research method is philosophical and based on logical reasoning. Accordingly, in this study, it is attempted to illustrate and explain its concept in addition to illustrating what is right about the city and its function in urban issues. In this article, library information, the Internet, was used to collect and retrieve it. This research, considering its approach to the subject, is the first scientific research to explain the concept of the right to the city.
 
 
 
 
Result and Discussion:
Considering some of the issues and aspects of the philosophical nature accepted for the concept of right to the city are based on the two principles of "equitable distribution of resources and facilities and democratic management of the city", it can be said that the philosophical nature of the right to the city is also the same as the two. The point is that its emphasis on cities, urban spaces and areas has become more pronounced. In other words, the philosophical nature of the formation of the right to the city is based on the equitable distribution of resources and facilities and the democratic management of the city, with emphasis on the city (s), the urban space and their areas of influence. Given these two foundations for the right to the city and the conceptualization and recognition of its new nature, the right to the city can be defined as appropriate and appropriate. Accordingly, these two bases have been identified and selected because the main issue facing the citizens, especially the working classes and the weak urban community, is the lack of access to resources and facilities. So, until all the citizens have access to the resources and facilities in the city, they will not achieve prosperity and comfort, and then their inherent dignity and morality will face serious problems, and if the management of the city is not democratic and democratic. If there is no democracy, governance and social equality in the city, the city will inevitably face serious problems in most cities around the world. However, it can be said that these two foundations have the necessary integrity and precision.
Conclusion:
A definition that has somehow reduced the ambiguity in this area and, on the other hand, has the necessary comprehensiveness and precision in this field, can be defined as follows: The right to the city is to know the resources and facilities available for its equitable distribution. In the space of the city, in order to achieve the minimal prosperity of citizens, in a way that democratic urban management based on transparency, accountability, accountability for citizen participation provides citizens with the means to govern their own destiny and how to live, design and To run. For man has the power of self-consciousness, and in fact, this self-consciousness and authority constitutes his human essence. Therefore, the right to the city is to preserve the human essence and to achieve minimal prosperity based on democratic urban management. The result is that the right to the city, though a demand and a desire to achieve a unique life, must always be remembered, especially in a century where there is no guarantee and millions of hungry poor in cities. There can be no right to the city, but the right to the city can only be realized when the city's resources and facilities are first identified and then the city has democratic urban management in order to achieve equality. Shaped social and spatial justice in cities. Thus, if the idea is formed in cities by urban management, we will see cities in the future become spaces that provide all the rights of their citizens and that citizens achieve urban comfort and prosperity.
کلیدواژه‌ها [English]
Citizenship rights, Citizen participation, Urban Management, Right to the city, Sustainable City
مراجع
  1. انصاری، زهرا؛ حسین‏پور مطلق، مهدی و قربانی سپهر، آرش، 1397، دیدگاهی نوین به مشارکت سیاسی در ایران (با تأکید بر نقش فضای سایبر در انتخابات ریاست جمهوری دورة دوازدهم)، تهران: انتشارات انجمن ژئوپلیتیک ایران.
  2. پژواک، فضل‏الله، 1395، بررسی مفهوم مدیریت شهری در شهر اسلامی از دیدگاه متون و روایات دینی با رویکرد فراترکیب، مجلة مدیریت شهری، دورة 15، ش 43، صص ۳۲۷-354.
  3. تانکیس، فرن، 1388، فضا، شهر، و نظریة اجتماعی: مناسبات اجتماعی و شکل‏های شهری، ترجمة حمیدرضا پارسی و آرزو افلاطونی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
  4. توکلی‏نیا، جمیله؛ محمدیان مصمم، حسن؛ ضرغامی، سعید و آقایی، پرویز، 1395، تحلیلی بر نقش مشارکت شهروندان در پایداری محلة موردپژوهی: محلات جماران و ولنجک، پژوهش‏های دانش زمین، س ۷، ش 26، صص ۱۳۰-145.
  5. جان‏پرور، محسن و قربانی سپهر، آرش، 1396، ژئوپلیتیک شهری، تهران: انتشارات انجمن ژئوپلیتیک ایران.
  6. جوان، جعفر؛ دلیل، سعید و سلمانی مقدم، محمد، 1392، دیالکتیک فضای لوفور، مجلة مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، دورة ۳، ش 12.
  7. حبیبی، سیدمحسن و امیری، مریم، 1394، حق به شهر؛ شهر موجود و شهر مطلوب آنچه هست و آنچه باید باشد، پژوهش‏های انسان‏شناسی ایران، دورة 5، ش 2، صص ۹-30.
  8. راسخ، محمد، 1388، نظریة حق، فصل‏نامة باروری و ناباروری، دورة 10، ش 4، صص ۲۹۹-316.
  9. راسخ، محمد، 1393، حق و مصلحت: مقالاتی در فلسفة حقوق، فلسفة حق و فلسفة ارزش، چ ۵، تهران: طرح نو.
  10. رفیعیان، مجتبی و الوند‏ی‏پور، تینا، 1394، مفهوم‏پردازی اندیشة حق به شهر؛ در جست‏وجوی مدلی مفهومی، مجلة جامعه‏شناسی ایران، دورة ۱۶، ش 2، ۲۵-47.
  11. زیاری، کرامت‏الله؛ زندوی، سیدمجدالدین؛ آقاجانی، محمد و مقدم، محمد، 1388، بررسی مشارکت شهروندی و نقش آن در مدیریت شهرهای کوچک (نمونة موردی: شهرهای گله‏دار، ورزنه، و هیدج)، مجلة جغرافیا و توسعةناحیه‏ای، دورة 7، ش 13، صص ۲۱۱-235.
  12. سالاری، محمد و دریاباری، سیدجمال‏الدین، 1397، طراحی ساختار مطلوب جایگاه مدیریت شهری در ساختار سیاسی مدیریتی کشور؛ نمونة موردی کلان‏شهر تهران، مجلة مدیریت شهری، دورة 17، ش 51، صص ۳۰۹-325.
  13. ستاری، سهند، 1394، دیالکتیک سه‏گانة تولید فضای هانری لوفور، مجلة جستارهای فلسفی، دورة 15، ش 28، صص ۸۵-114.
  14. سرور، رحیم؛ عشقی چهار برج، علی و علوی، سعیده، 1396، تحلیل فضایی عدالت اجتماعی در بهره‏مندی از خدمات عمومی شهر، مطالعة موردی: حوزه‏های 16گانة شهر اردبیل، پژوهش‏های بوم‏شناسی شهری، س ۸، شمارة  پیاپی 16، ش 2، صص ۲۲-37.
  15. سقایی، مهدی، 1393، صورت‏بندی واسازی در تکاپوی نظری جغرافیای رادیکال، در: مجموعه مقالات جستاری به فلسفةجغرافیا، به‏کوشش مراد کاویانی راد و نسرین خوانیها، تهران: انتشارات انجمن ژئوپلیتیک ایران.
  16. سقایی، مهدی؛ نودهی، فرامرز؛ جوانبخت قهفرخی، زهره و طباطبایی، محمدباقر، 1391، متن فضایی زیارت امام رضا (ع)، مجلة مطالعات اجتماعی ایران، ش 3 و 4.
  17. شارع‏پور، محمود؛ رفعت‏جاه، مریم و رهبری، لادن، 1394، جایگاه شهروندان تهرانی در نردبان آرنستاین: بررسی جنسیتی بُعد مشارکتی حق به شهر، فصل‏نامة رفاه اجتماعی، س ۱۵، ش 57، ۱۷۹-205.
  18. قربانی سپهر، آرش و جان‏پرور، محسن، 1396، تبیین جایگاه عفاف و حجاب از منظر حقوق شهروندی، همایش ملی نگرش علمی کاربردی به عفاف و حجاب، صص ۱-26.
  19. مولایی، ابوالقاسم؛ دریاباری، سیدجمال‏الدین و بخشنده نصرت، عباس، 1397، تحلیلی بر نقش رویکرد مشارکت‏جویانه در مدیریت و برنامه‏ریزی شهر تهران، مجلة مدیریت شهری، دورة 17، ش 50، صص 125-136.
  20. هاروی، دیوید، 1395، از حق به شهر تا شورش‏های شهری، ترجمة خسرو کلانتری و پرویز صداقت، تهران: نشر آگاه.
  21. هاروی، دیوید و مری فیلد، اندی، 1391، حق به شهر ریشه‏های شهری بحران‏های مالی، ترجمة خسرو کلانتر، ترهان: مهرویستا.
  22. یزدانیان، احمد و داداش‏پور، هاشم، 1395، مسئلة حضور در فضا: آگاهی و عاملیت فضایی، با تأکید بر فضای عمومی شهری، فصل‏نامة مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، دورة ۷، ش 26، صص ۷۳-91.

23. Ansari, Z., Hosseinpour motlagh, M.,  Ghorbani Sepehr, A., 2018, A New Approach to Political Participation in Iran (Emphasizing the Role of Cyber Room in the Presidential Elections of the Twelfth), Iranian Geopolitical Association Press, Tehran. (In Persian).

24. Brown, A., 2006, Contested Space: Street trading, public space and livelihoods in developing cities. Rugby: ITDG Publishing, Rugby: IITDG Publishing.

25. Brunet, R., 1996, Building Models for Spatial Analysis, special issue in English, geography and anthology, CNRS, Paris.

26. De Souza, M. L., 2010, Ehich Right to Which City? In Defence of political-Strategic Clarity, Social Identities, Vol. 11, No. 1, PP. 23-39.

27. Dikec, M. and Gilbert, L., 2002, Right to the city: homage or a new societal ethics? Capitalism Nature Socialism, PP. 59-74.

28. Fenster, T., 2005, Identity Issues and Local Governance: Womens Everyday Life in the City, Social Identities, Vol. 11, No. 1, PP. 23-39.

29. Ghorbani Sepehr, A., Janparvar, M., 2017, Explaining the place of chastity and hijab from the perspective of citizenship rights, Tehran. Proceedings of the National Conference on Scientific and Applied Approaches to Chastity and Hijab, Al-Zahra University. (In Persian).

30. Gregory, D., 1994, Geographical Imaginations, Oxford: Blackwell.

31. Habibi, M., Amiri, M., 2016, Right to the City From Current to Ideal City, Scientific Journal Database, 5 (2): p. 9-30. (In Persian).

32. Harvey, D., 2008, The right to the city, The City Reader, Vol. 6, PP. 23-40.

33. Harvey, D., 2016, From Right to Town to Insurgent Cities, Translation by Khosrow Kalantari and Parviz Sedaghat, Tehran: Informative Publication, (In Persian).

34. Harvey, D., Mary Field, A., 2012, the Right to the City: Urban Origins of Financial Crises, Translation by Khosrow Kalantari, Tehran: Mehr Vista Publications, (In Persian).

35. Janparvar, M., Ghorbani Sepehr, A., 2018, Urban Geopolitics, Tehran: Publications of Iranian Association of Geopolitics. (In Persian).

36. Javan, J., dail, S., salmani moghaddam, M., 2013, Lefebvre's Dialectic of space, Journal Arid Regions Geographic Studies. 3 (12): p. 1-17. (In Persian).

37. Lefebvre, H., 1967, The right to the city, in English. Kofman and E. Lebas (eds) (1996), Writings on Cities, London: Blackwel, PP. 63-184.

38. Lefebvre, H., 1991, Les illusions de la modernite, Manieres de Voir 13, Le Monde Diplomatique, in Kofman, E. and Lebas, E. (eds) (1996) Henri Lefebvre: Writings on cities, London: BlackWell, P. 34.

39. Lefebvre, H., 1996, Right to the city, English translation of 1968 Text in Kofman, E. and Lebas, E. (eds and translators), Writings on Cities, Oxford, Blackwell Publishing.

40. Mawlai, A., daryabari, s. j., Bakhshande Nosrat, A., 2018, Analyzing the Role of Participatory Approach in Management and Planning of Tehran City, Journal of  Urban and Rural Management, 17 (50): p. 125-136. (In Persian).

41. Merrifield, A., 2017, Fifty years on: the right to the city .Sam Kinsley. https://andymerrifield.org/2017/01/22/fifty-years-on-the-right-to-the-city.

42. Pezhvak, F., 2016, Optimization Location of Class Parking, Case Study: Tehran, Iran, Journal of  Urban and Rural Management, 15 (42): p. 141-148. (In Persian).

43. Purcell, M., 2002, Excavating Lefebver: The Rhght to the City and its Urban Politics of the Inhabitant, Geo Journal, Vol. 58, No. 2-3, P. 99-108.

44. Rafiyan, M., Alvandipour, N., 2015, Conceptualization of thought right to the city; seeking a conceptual model, Iranian Sociological Association, 16 (2): p. 25-47, (In Persian).

45. Ranghelli, L. and Craig, J., 2005, Strengthening Democracy, Increasing opportunities. National Committee for Responsive Philanthropy.

46. Rasekh, M., 2010, the Theory of the Right, Journal of Reproduction and Infertility, 10 (4): p. 299-316, (In Persian).

47. Rasekh, M., 2015, Right and Expediency: Articles in the Philosophy of Rights, the Philosophy of Right, the Philosophy of Value, Fifth Edition, Tehran: New Design Publications. (In Persian).

48. Safir, M., 2006, Securing the right to the City: The case for civic cosmopolitanism, UNSCO UN-HABITAT ISS 2006: 30.

49. Saghaii, M., (2015). The formulation of deconstruction in the theoretical evolution of radical geography, The founder of Morad Kaviani Rad and Nasrin Khaniha. Tehran: Iranian Association of Geopolitics (I.A.G.) Publications. (In Persian).

50. Saghaii, M., Nodehi, F., javanbakht Qahfarrokhy, Z., Tabatabaee, S. M. B.,  2012, Spatial Text of Imam Reza Pilgrimage, Journal of  Iranian Social Studies, 6 (4): p. 87-108. (In Persian).

51. Salari, M., daryabari, s. j., 2018, Design of the optimal structure of urban management in the country's administrative structure; case study of Tehran metropolis, Journal of  Urban and Rural Management, 17 (51): p. 309-325. (In Persian).

52. Sarvar, R., Eshghei Chaharborj, A., alavi, S., 2017, Spatial analysis of social justice in the enjoyment of Public Utilities, Case Study: 16 fields in Ardabil, Journal of  Urban Ecology Researches, 8 (2): p. 22-37. (In Persian).

53. Satari, S., 2016, Henri Lefebvre’s Three Dimensional Dialectic of Production of Space, Journal of Philosophical Investigations, 15 (28): p. 85-114. (In Persian).

54. Sharepour M., Rafatjah M., Rahbari L., 2015, Tehran Citizen's Position in Arnestein's Ladder: Gender Analysis of Participatory Dimentsion of Right to the city, Social Welfare Quarterly, 15 (57), p. 177-203, (In Persian).

55. tankis, F., 2009, Space, City, and Social Theory: Social Relations and Urban Forms, Translation by HamidReza Parsi and Arezo Aflatoni, Tehran: Tehran University Press. (In Persian).

56. tavakolinia, J., mohammadian Mosammam, H., Zarghami, S., Aghaei, P.,  2012, An Analysis of the Role of Citizen Participation in Sustainability of the Case Study: Jamaran and Velenjak Neighborhoods, Jamaran Researches in Earth Sciences, 7 (26): p. 130-145. (In Persian).

57. yazdanian, A., dadashpoor, H.,2017, The Problem of Presence in Space: Awareness and Spatial Agency, Journal of  Arid Regions Geographic Studies, 7 (26):p. 91-73. (In Persian).

58. Ziari, K., Zandav, S. M., Aghajani, M., Moghdam, M.,  2011, Investigating Citizen Participation and Its Role in Urban Management of Small Cities (Case studies: Galeh Dar, Varzaneh and Hidege), Journal of Geograph of Geography and Regional Development, 7 (13): p. 211-235. (In Persian).

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 1,305
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,437


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب