![سامانه نشر مجلات علمی دانشگاه تهران](./data/logo.png)
تعداد نشریات | 162 |
تعداد شمارهها | 6,578 |
تعداد مقالات | 71,072 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,689,565 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,918,784 |
بنیاد فضیلت در اندیشۀ اسپینوزا | ||
مجله علمی " فلسفه دین " | ||
مقاله 9، دوره 17، شماره 1، فروردین 1399، صفحه 163-187 اصل مقاله (867.31 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jpht.2019.279724.1005655 | ||
نویسندگان | ||
حسین صابری ورزنه* 1؛ اصغر زارع کهنمویی2 | ||
1استادیار، دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی، پردیس فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران | ||
2کارشناسی ارشد، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
اسپینوزا فیلسوف عقلگرای سدۀ هفدهم، قائل است که فلسفه و علم باید در جهت کمال انسان بهکار گرفته شوند. از این جهت، همّ خود را صرف تدوین نظامی فکری میکند که غایت آن را سعادت میداند، سعادتی که مبتنی بر زیست فضیلتمندانه است. با توجه به این نظرگاه، در این مقاله در پی فهم حقیقت فضیلت و مبانی متافیزیکی و انسانشناختی آن در اندیشۀ اسپینوزا هستیم. این تحقیق مبتنی بر روش توصیفی - تحلیلی است و رویکرد فلسفی را در تبیین مسئلۀ مورد نظر بهکار میگیرد. به اختصار میتوان گفت که اسپینوزا فهم خود از فضیلت را بر مبنای دیدگاه وحدت جوهر، اینهمانی جوهر/ خدا و قدرت نامتناهی، سنخیت علّی و معلولی، طبیعتگرایی، توازی ذهن و بدن و عقلگرایی قرار میدهد و با تلفیق وجوهی از فلسفههای اخلاق افلاطونی، ارسطویی، لذتگرا، فایدهباور، رواقی و هابزی، در نهایت، فضیلت اعلی را معادل قدرت، فعالیت و عقلانیت میداند و شناخت عقلی خداوند و عشق عقلانی به او را، در اعلی مرتبۀ آن قرار میدهد. بر اساس چنین شناختی است که انسان از نظر عاطفی نیز بر انفعالات خویش فائق میآید و به ثبات میرسد. | ||
کلیدواژهها | ||
اسپینوزا؛ انسان؛ فضیلت؛ قدرت؛ کوناتوس | ||
عنوان مقاله [English] | ||
The Basis of Virtue in Spinoza’s Thought | ||
نویسندگان [English] | ||
Hossein Saberi Varzaneh1؛ Asghar Zare‘ Kahnamuyi2 | ||
1Assistant Professor, Faculty of Theology, College of Farabi, University of Tehran, Qom, Iran | ||
2MSc, Institute for Humanities and Social Sciences, ACECR, Tehran, Iran | ||
چکیده [English] | ||
Spinoza, the rationalist philosopher of the 17th century, believed that philosophy and science must be used to attain human perfection. As a result, he focused on making an intellectual system the ultimate goal of which for him was bliss, one which was based on the virtuous life. In this article, we try to understand the reality of virtue and its metaphysical and anthropological foundations in Spinoza’s philosophy. This study is based on the descriptive-analytical method and uses the philosophical approach for the specification of the question at hand. In brief, the study shows that Spinoza’s understanding of virtue is based on the unity of substance, the identity of substance/God and infinite power, the similarity between cause and effect, naturalism, parallelism of mind and body, and rationalism. He synthesizes some aspects of platonic, Aristotelian, hedonistic, utilitarian, stoic, and Hobbesian views and identifies true virtue with power (conatus), activity and rationality. He puts the rational knowledge about God and rational love to Him at the core of his theory. It is on the basis of this understanding that the human being can overcome his emotional passions and achieve stability. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Spinoza, Virtue, Power, Human, Conatus | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 466 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 395 |