پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,470 |
| تعداد مقالات | 69,918 |
| تعداد مشاهده مقاله | 122,516,594 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 95,731,631 |
ارزیابی توان اکولوژیک فضای جغرافیایی شهرستان کنگاور بر پایة ویژگی‌های محیط طبیعی | ||
| مجله علمی " آمایش سرزمین " | ||
| مقاله 2، دوره 12، شماره 1، فروردین 1399، صفحه 29-52 اصل مقاله (1.98 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jtcp.2020.291223.670028 | ||
| نویسندگان | ||
| حسن رحمن آبادی1؛ محمد مهدی حسین زاده* 2؛ بابک میر باقری3 | ||
| 1کارشناسی‌ارشد، جغرافیای برنامه‌ریزی شهری- گرایش محیط زیست شهری، دانشگاه پیام نور، قزوین، ایران | ||
| 2دانشیار، گروه جغرافیای طبیعی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران | ||
| 3استادیار، مرکز مطالعات سنجش از دور و GIS، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| ارزیابی توان اکولوژیکی محیط زیست برای تعیین یا پیش‌بینی قدرت بالقوه و نوع کاربری طبیعی سرزمین است. از این رو، ارزیابی محیط زیست ابزاری برای برنامه‌ریزی استراتژیک استفاده از سرزمین است. در مطالعة حاضر شهرستان کنگاور با وسعت 9/883 کیلومترمربع با هدف تعیین توان اکولوژیک در ارتباط با کاربری شهری، روستایی و صنعتی با مدل اکولوژیکی مخدوم بررسی شد. در فرایند پژوهش، ابتدا داده‌ها و منابع اکولوژیکی مورد نیاز پژوهش جمع‌آوری، تهیه و تولید شد. پس از ساخت و ترکیب نقشه‌ها در نرم‌افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی به شیوة چندترکیبی، نقشة واحدهای محیط زیستی ساخته و با به‌کارگیری ویژگی‌های هر واحد محیط زیستی توان اکولوژیکی منطقه ارزیابی شد. برای انجام‌دادن این کار، شاخص‌ها و متغیرهایی که می‌توانستند در هر یک از این مدل‌ها دخالت داشته باشند، بررسی شد. برای طبقه‌بندی توان اکولوژیک منطقه در زمینة کاربری‌های شهری، روستایی و صنعتی، و تهیة نقشة توان طبقات مختلف، 18 پارامتر به عنوان معیار وزن‌دهی و تعیین توان به‌کار گرفته شده است. نتایج ارزیابی توان اکولوژیک شهرستان کنگاور نشان داد، پهنه‌ای به مساحت 26/100 کیلومترمربع (34/11 درصد) از شهرستان کنگاور برای کاربری شهری، روستایی و صنعتی توان مناسب برای طبقة 1 دارد. همچنین، در شهرستان، 1/483 کیلومترمربع (64/54 درصد) توان کاملاً مناسب را برای طبقة 2 دارد. با مقایسة نقشة کاربری موجود و بهینه مشخص شد، مساحت توسعة کاربری شهری در پهنه‌های نامناسب برابر با 5/2 کیلومترمربع است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| توان اکولوژیک؛ شهرستان کنگاور؛ واحدهای محیط زیستی؛ کاربری بهینة اراضی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Assessment of Ecological Capacity of Kangavar County Geographical Space Based on Natural Environment Properties | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Hassan Rahmanabadi1؛ Mohammad Mehdi Hossein Zadeh2؛ Babak Mirbagheri3 | ||
| 1Master of Geography, Urban Planning - Urban Environmental Tendency, Payame Noor University, Qazvin, Iran | ||
| 2Associate Professor, Department of Natural Geography, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran | ||
| 3Assistant Professor of Remote Sensing and GIS Center, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| The assessment of the ecological potential of the environment is to determine or predict the potential power and natural land use type. Environmental assessment is therefore a tool for strategic land use planning. The aim of this study was to evaluate the ecological potential of urban, rural and industrial land use in Kangavar city with an area of 883.9 km2 using Makhdoom ecological model. In the process of research, the required data were collected, produced and produced. After creating and combining the maps in the GIS software in a multi-hybrid way, the maps of environmental units were constructed and the ecological potential of the area was evaluated using the features of each environmental unit. To do this, the indices and variables that could be involved in each of these models were examined. To classify the ecological potential of the area for urban, rural and industrial uses and to map the power of different classes, 18 parameters were used as criteria for weighting and power determination. The results of Kangavar city's ecological assessment indicate that a 100.26 square kilometer area (11.34%) of Kangavar city is suitable for urban, rural and industrial use for 1st class. Also in the city, 483.1 square kilometers (54.64%) is quite suitable for 2nd floor. By comparing the existing and optimal land use map, it was determined that the area of urban land use development in inappropriate zones is 2.5 square kilometers. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Optimum land use, Ecological Capacity, Environmental units, county of Kangavar | ||
| مراجع | ||
|
بهرام سلطانی، کامبیز (1387). محیط زیست. جلد اول، چاپ اول، تهران: انتشارات شهیدی. بیات، باقر، متکان، علی‌اکبر، رحمانی، بیژن و عربی، بهناز (1390). برنامه‌ریزی جامع کاربری اراضی و آمایش سرزمین در حوضه‌های آبریز شهری با استفاده از GIS (مطالعة موردی حوزة آبریز ماهیدشت). فصل‌نامة جغرافیایی آمایش محیط، دورة 4، شمارة 13، صفحات 135-119. جمعه‌پور، محمود (1385). کاربرد سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی در امکان‌سنجی توان‌های محیطی و تعیین الگوی بهینه در نواحی روستایی. پژوهش‌‌های جغرافیایی، دورة 38، شمارة 55، صفحات 58-35. جعفری‌پور، نجمه (1395). ارزیابی توان اکولوژیک و آثار محیط زیستی کاربری جنگل‌کاری از روش ماتریس (مطالعة موردی: منطقة کوهمره سرخی در استان فارس). پایان‌نامة کارشناسی‌ارشد، دانشگاه تهران. حاتمی‌نژاد، حسین، رجایی، سید عباس، سالاروندیان، فاطمه و تیموری، ایرج (1392). ارزیابی تناسب کاربری اراضی از طریق مدل توان اکولوژیک در استان اردبیل با هدف آمایش سرزمین. آمایش سرزمین، دورة 5، شمارة 1، صفحات 26-5. داودی، حمید و کاظمی، رحیم (1389). ارزﯾﺎﺑﯽ ﺗﻮان اﮐﻮﻟﻮژﯾﮑﯽ، ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﻮﺳﻌة ﭘﺎﯾﺪار (ﻣﻄﺎﻟﻌة ﻣﻮردی ﺟﻠﮕﻪ ﺳﺎﺣﻠﯽ ﻫﻨﺪﯾﺠﺎن). مهندسی و مدیریت آبخیز، دورة 2، شمارة 1، صفحات 43-35. روستا، شهرام و جباری، ایرج (1391). ژئومورفولوژی مناطق شهری. چاپ اول، تهران: سمت. شکویی، حسین (1389). جغرافیای کاربردی و مکتب‌های جغرافیایی. چاپ هشتم، مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی. عماری، سحر، دشتی، سولماز و مرشدی، جعفر (1396). ارزیابی توان اکولوژیک به منظور توسعة شهری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعة موردی: جزیرة مینو). انسان و محیط زیست، دورة 15، شمارة 1، صفحات 70-61. مخدوم، مجید (1393). شالودة آمایش سرزمین. چاپ پانزدهم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران. ﻣﻬﺮﻱﻧﮋﺍﺩ، ﺭﺿﺎ، ﻳﺎﻭﺭﻱ، ﺍﺣﻤﺪﺭﺿﺎ، ﻧﺠﻤﻲﺯﺍﺩﻩ، ﺳﻌﻴﺪﻩ و ﺑﺎﺑﺎﺯﺍﺩﻩ ﻟﻬﻲ، ﺯﻳﻨﺐ (1391). ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﺍﻛﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺑﺎ ﺭﻭﺵ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﻲ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺳﺎﻣﺎﻧة ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺟﻐﺮﺍﻓﻴﺎﻳﻲ. دومین کنفرانس برنامه‌ریزی و مدیریت محیط زیست، تهران، دانشگاه تهران. منوری، مسعود، شریعت، محمود، دشتی، سولماز و سبز قبائی، غلامرضا (1388). ارزﯾﺎﺑﯽ ﺗﻮان ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ ﺣﻮﺿة آﺑﺨﯿﺰ زاﺧﺮد ﺑﺮای ﺗﻮﺳﻌة ﺷﻬﺮی ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده ازGIS . علوم و تکنولوژی محیط زیست، دورة 11، شمارة 1، صفحات 208-199. مخدوم، مجید (1370). ارزیابی توان اکولوژیک منطقة گیلان و مازندران برای توسعة شهری، صنعتی، روستایی و توریسم. محیطشناسی، دورة 16، شمارة 16، صفحات 100-81. نوری، هدایت‌الله، صیدایی، اسکندر، کیانی، صدیقه، سلطانی، زهرا و نوروزی آورگانی، اصغر (1389). ارزﻳﺎﺑﻲ ﺗﻮان اﻛﻮﻟﻮژﻳﻚ ﻣﺤﻴﻂ ﺑﺮای ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺴﺘﻌﺪ ﻛﺸﺎورزی ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از GIS (ﺑﺨﺶ ﻣﺮﻛﺰی ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﻛﻴﺎر). جغرافیا و برنامه‌ریزی محیطی، دورة 21، شمارة 1، صفحات 46-33. References Amari, S., Dashti, S., & Morshedi, J. (2017). Evaluation of ecological capacity for urban development using GIS (Case study: Mino Island). Human and Environment, 15(1), pp. 61-70 (in Persian). Bayat, B., Mettkan, A. A., Rahmani, B., & Arabic, B. (2011). Comprehensive land use planning and land planning in urban watersheds using GIS (Case study of Mahidasht Basin). Geographical Chapter of Environmental Preparation, 4(13), pp. 119-135 (in Persian). Bocco, G. M., & Mendoza, A. V. (2001). Remote sensing and GIS-based regional geomorphological mapping-a tool for land use planning in developing countries. Geomorphology, 39, pp. 211–219. Davoodi, H., & Kazemi, R. (2010). Evaluating the power of ecology in a sustainable fashion (A case study of the elderly). Journal of Watershed Engineering and Management, 2(1), pp. 35-43 (in Persian). Hatami Nejad, H., Rajai, S. A., Salarvandian, F., & Teymouri, I. (2013). Evaluation of Land use suitability through ecological power model in Ardabil province with the purpose of land preparation. Journal of Land Planning, 5(1), pp.5-26 (in Persian). Jomahpour, M. (2006). Application of GIS in environmental capability feasibility study and determination of optimal pattern in rural areas. Geographical Research, 38(55),pp. 35-58 (in Persian). Bunruamkaew, K., & Murayama, Y. (2012). Land use and natural resources planning for sustainable ecotourism using GIS in Surat Thani, Thailand. Sustainability, 4, pp. 412-429 Mehrinjad, R., Yavari, A. R., Najmizadh, S., & Babazadhlahi, Z. (2012). Assessment of land ecological capacity by evaluation process methodology and geographic information system. Second Conference on Environmental Planning and Management, Tehran, University of Tehran (in Persian). Monvari, M., Shariat, M., & Dashti, S. (2009). Evaluation of the Zigzag blue for further attention with GIS. Environmental Science and Technology, 11(1), pp. 199-208 (in Persian). Mallawaarachchi, T., Walker, P. A., Young, M. D., Smyth, R. E., & Lynch, H. S. (1996). GIS-based integrated modelling systems for natural resource management. Agricultural Systems, 50, pp. 169-189. Makhdoom, M. (1991). Evaluation of ecological capacity of Guilan and Mazandaran region for urban, industrial, rural and tourism development. Ecology, 16(16), pp. 81-100 (In Persian). Nouri, H., Sidayi, E., Kiani, S., Sultani, Z., & Nowruzi Avargani, A. (2010). Evaluating my ecological power for a farm-based resource using GIS (Workflow Indirect). Journal of Geography and Environmental Planning, 21(1), pp. 33-46 (in Persian). Changa, Q., Lia, X., Huangb, X., & Wub, J. (2012). A GIS-based green infrastructure planning for sustainable urban land use and spatial development. Procedia Environmental Sciences, 12, pp. 491 – 498. Rajović, G., & Bulatović, J. (2017). Natural resources, classification of natural potential, sustainable development. World News of Natural Sciences, 6, pp. 20-35. Song, Y. (2011). Ecological city and urban sustainable development. Procedia Engineering, 21, pp. 142–146. Zhang, X., Yuzhe, W., & Shen, L. (2011). An evaluation framework for the sustainability of urban land use: A study of capital cities and municipalities in China. Habitat International, 35(1), pp. 141-149. Soltani, B. (2008). The environment. Vol.I, Tehran: Shahidi Publications (in Persian). Shukoi, H. (2010). Applied geography and geographical schools. Mashhad: Astan Qods Razavi Publications (in Persian). Makhdoum, M. (2014). The foundations of land preparation. Tehran: Tehran University Press (in Persian). Rousta, S., & Jabari, I. (2012). Geomorphology of urban areas. Tehran: Humanities Textbooks Organization (Position) (in Persian). Jafari Pour, N. (2016). Evaluation of ecological capacity and environmental impacts of forestry use by matrix method (Case Study: Kouhmareh Sorkhi Area in Fars Province). M.Sc. Thesis, University of Tehran (in Persian). | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 942 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 650 |
||