پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,573 |
| تعداد مقالات | 71,036 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,505,038 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,769,107 |
بررسی تأثیر زبان فارسی بر ساخت فعل مرکب ترکیآذربایجانی | ||
| پژوهشهای زبانی | ||
| مقاله 4، دوره 10، شماره 2، اسفند 1398، صفحه 67-82 اصل مقاله (508.32 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jolr.2020.285901.666532 | ||
| نویسنده | ||
| عبدالحسین حیدری* | ||
| استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان | ||
| چکیده | ||
| هدف از انجام تحقیق حاضر، مطالعۀ تأثیر زبان فارسی بر ساخت فعل مرکب ترکیآذربایجانی است. دادهها از منابع معتبر ترکیآذربایجانی و تعاملات زبانی سی نفر از گویشوران ترکیآذربایجانی مناطق مرکزی استان اردبیل جمع‌آوری شده است. افعال قرضی فارسی در ترکیآذربایجانی و افعال مرکب بومی ترکیآذربایجانی از میان دادههای گردآوری شده، استخراج گردید و فراوانی کاربرد هر کدام از این نوع فعل‌‌‌ها در گفتار گویشوران ترکیآذربایجانی تعیین گردید. تحقیق حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی است؛ زیرا ابتدا دادهها در چارچوب الگوهای انطباق فعل در زبان قرض‌‌گیرنده، طبقه‌‌‌بندی و توصیف می‌‌شود و سپس بر اساس دیدگاه‌‌‌های مطرح در تماس زبانی، مورد تحلیل قرار می‌‌‌گیرد. بررسی دادهها نشان داد که هیچ نوع فعل خودایستای فارسی در چارچوب ساخت‌های ترکیآذربایجانی قرار نمی‌گیرد و زبان ترکیآذربایجانی برای انطباق فعل‌‌‌های زبان فارسی از دو راهکار عمدۀ ساخت فعل سبک و درج غیرمستقیم بهره می‌‌برد. فراوانی دادههای منطبق با راهکار اول (جزء غیرفعلی فارسی + فعل سبک ترکیآذربایجانی) نسبت به دادههای راهکار دوم (اسم یا صفت فارسی + وند فعلساز ترکیآذربایجانی) و افعال مرکب بومی ترکیآذربایجانی، خیلی بیشتر است. برخلاف تعدادی از تحقیقات پیشین که ساخت فعل مرکب در ترکیآذربایجانی را، ساخت قرضی از زبان فارسی تصور کرده است؛ یافته‌‌های این تحقیق نشان داد که ساخت فعل سبک در ترکیآذربایجانی، ساختی تازه و ناآشنا نیست. بلکه این ساخت در خود زبان ترکیآذربایجانی وجود دارد و فقط فراوانی کاربرد آن با بهره‌‌‌گیری از راهکار گسترش (در پدیده برخورد زبان‌‌ها) افزایش یافته است. گویشوران ترکیآذربایجانی از میان دو ساخت فعلساز زبان خود (وندافزایی یا ساختواژی و ساخت فعل سبک)، الگوی منطبق با ساخت مشابه و متناظر در زبان فارسی (ساخت فعل سبک) را انتخاب کرده و با قرضگیری جزء غیرفعلی فارسی، فراوانی کاربرد این ساخت را در زبان خود افزایش داده‌‌اند. این تغییر در جهت همگرایی زبان ترکیآذربایجانی با زبان فارسی انجام یافته است که از پیامدهای طبیعی برخورد و تماس زبان‌‌ها است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تماس زبانی؛ قرضگیری؛ فعل مرکب؛ فارسی؛ ترکیآذربایجانی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Effect of Persian on Azerbaijani Compound Verb Construction | ||
| نویسندگان [English] | ||
| abdolhossein heydari | ||
| Assistant Professor of Language and Literature University of Farhangian | ||
| چکیده [English] | ||
| The aim of this research is to study the effect of Persian language on Azerbaijani compound verb construction. Data were collected from Azerbaijani resources and the interactions of 30 speakers of this language in Ardabil province (Ardabil, Meshkin Shahr and their surrounding regions). Native Azerbaijani compound verbs plus those borrowed from Persian were extracted from the collected data and their frequency was determined. The research method is descriptive-analytic, because at first the data were classified in the framework of the verb accommodation strategies in the borrowed language and they were analyzed according to the common approaches in language contact literature. Results show that no Persian finite verb has entered Azerbaijani language. Azerbaijani language uses two strategies to accommodate Persian finite verbs. The light verb construction and indirect insertion are two important strategies that Azerbaijani speakers use to accommodate Persian verbs. The frequency of light verb construction (Persian non-verbal element + Azerbaijani light verb) in the speakers’ speech is very high in comparison to indirect insertion strategy (Persian noun or adjective + Azerbaijani verb making affixes) and Azerbaijani native compound verbs. In spite of some previous studies considering Azerbaijani compound verbs as patterns borrowed from Persian, this research finding shows that light verb construction is not a new pattern in Azerbaijani and this construction exists in the language itself. Azerbaijani speakers use the extending strategy to increase the frequency of this construction matching that of Persian. Borrowed Persian non-verbal element causes Azerbaijani speakers to choose among alternative verb making constructions (Persian non-verbal element + Azerbaijani light verb and Persian noun or adjective + Azerbaijani verb making affixes) the one corresponding to Persian construction. This change resulting in Azerbaijani progressive convergence to Persian is a natural consequence of language contact. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| language contact, borrowing, compound verb, Persian, Azerbaijani | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
| مراجع | ||
|
احمدی‌‌‌‌‌گیوی، حسن (1383). دستور تطبیقی زبان ترکی و فارسی. تهران: قطره. حسینزادهآزاد، طوبی (1382). فعل مرکب در ترکی و اشتقاق‌های حاصل از آن (پایاننامۀ کارشناسی ارشد)، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران. حیدری‌‌زادی، رضا؛ حسینی‌‌‌معصومی، سیدمحمد؛ نجفیان، آرزو و روشن، بلقیس (1395). تحلیل یک نوع فعل مرکب فارسی. مجله زبانشناسی و گویشهای خراسان، 2 (15)، 74-53. دبیرمقدم، محمد (1374). فعل مرکب در زبان فارسی. مجلۀ زبانشناسی، 1 و 2، 46-2. دبیرمقدم، محمد (1392). رده‌‌شناسی زبان‌‌های ایرانی. جلد1، چاپ اول. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌‌ها (سمت). خانلری، پرویز (1365). تاریخ زبان فارسی. جلد دوم، تهران، انتشارات نشر نو. روحانی، علیرضا (1378). فعل مرکب در زبان ترکی (پایاننامۀ کارشناسی ارشد)، دانشگاه تربیت مدرس، تهران. فرزانه، محمدعلی (1357). مبانی دستور زبان ترکیآذربایجانی. تهران: انتشارات فرزانه. محمودی، سولماز (1393). زبان ترکیآذربایجانی در گذر تاریخ. مجموعه مقالات دومین همایش بین‌المللی زبان‌‌ها و گویشهای ایرانی، مرکز پژوهشهای ایرانی و اسلامی. نغزگوی‌‌کهن، مهرداد و عبدالملکی، علی (1393). وام‌‌گیری فعلی در زبان‌‌های فارسی، کردی و ترکیآذربایجانی. پژوهشهای زبانشناسی تطبیقی، 7، 113-97. Ahmadi-Givi, H. 2004. Comparative grammar of Turkish and Persian. Tehran: Gatreh. [In Persian]. Chikovani, G. 2005. Linguistic contact in central Asia. In Linguistic Convergence and ArealDiffusion: Case studies from Iranian, Semitic and Turkic, E. Csato, A. Bo Isaksson and c.Jahani (eds), 127-132, London: Routledge. Dabir-Moghaddam, M. 1995. Compound verb in Persian. Linguistics, 1 (2), 2-46. [In Persian]. Dabir-Moghaddam, M. 2013. Iranian language typology. Volume 1, First publication. Tehran: The organization for researching and composing university textbooks in the humanities (SAMT). [In Persian]. Farzaneh, M. 1978. The base of Azarbayjanian grammar. Tehran: Farzaneh publication. [In Persian]. Heidarizadi, R., Hosseini-Maasoum, M., Najafian, A & Roshan, B. 2017. Phase Derivation of a Class of Persian Compound Predicates. Journal of Linguistics & Khorasan Dialects, 2 (15), 53-74. [In Persian]. Heine, B. 2006. Contact-induced Word Order Change without Word Order Change[Working Papers in Multilingualism, Series B, 76]. University of Hamburg: Sonderforschungs-bereich 538: Mehrsprachigkeit. Hosseinzadeh-Azad, T. 2003. Compound verb in Turkish language and its derivations. M. A dissertation in linguistics, Tehran: Institute for Humanities and Cultural Studies. [In Persian]. Johanson, L. 1999. The Dynamics of Code-Copying in Language Encounters. In Language Encounters Across Time and Space (ed).By Bernt Brendemoen, Elizabeth Lanza and Else Ryen, 37-61. Oslo: Novus Press. Karimi-Doostan, Gh. 2005. light verbs and structural Case. Lingua 115: 1737-1756. Khanlari, P. 1986. A history of the Persian language. 2th edition. Tehran: Nashr Now publication. [In Persian]. Mahmoodi, S. 2014. Azarbayjanian Language during history. Second international conference of Iranian Languages and dialects, Iranian Islamic research center. [In Persian]. Mohammad, J., & Karimi, S. 1992. Light verbs are taking over: Complex verbs in Persian. Proceedings of WECOL, 19–212. Moravcsik, E. 1975. Verb Borrowing. Wiener Linguistische Gazette 8, 3-30. Myers-Scotton, C. 2002. Contact linguistics. Oxford: Oxford University Press. Nagzguyekohan, M. & Abdolmaleki, A. 2014. Verb borrowing in Persian, Kurdish and Azarbayjani. Comparative linguistic researches, 7, 97-113. [In Persian]. Rouhani, A., R. 1999. Compound verb in Turkish language. M. A dissertation in linguistics, Tehran: Tarbiat Modares University. [In Persian]. Thomason, S. & Kaufmæn, T. 1988. Language Contact, Creolization, and Genetic Linguistics. Berkeley: University of California Press. Thomason, S. 2001. Language Contact. Edinburgh: EUP. Underhill, R. 1979. Turkish grammar. Cambridge: MIT. Wohlgemuth, J. 2009. A Typology of Verbal Borrowing. Printed in Germany. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 455 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 392 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب