پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 157 |
| تعداد شماره‌ها | 6,063 |
| تعداد مقالات | 66,244 |
| تعداد مشاهده مقاله | 111,723,654 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 86,333,469 |
بهره‌گیری از سیاق متنی در معناشناسی ساختگرای قرآن کریم | ||
| پژوهش های قرآن و حدیث | ||
| مقاله 5، دوره 52، شماره 1، فروردین 1398، صفحه 95-115 اصل مقاله (416.48 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jqst.2020.280611.669288 | ||
| نویسندگان | ||
| قاسم فائز* 1؛ ابوالفضل خوش منش2؛ آسیه ذوعلم3 | ||
| 1استاد گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه تهران | ||
| 2دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه ، تهران، ایران | ||
| 3دانشجوی دکتری گروه علوم قرآن و حدیث | ||
| چکیده | ||
| معناشناسی ساختگرای قرآن، معنای واژگان را با استفاده از متن قرآن و از طریق روابط همنشینی و جانشینی واژگان تعیین می‌کند. در این روش، توجه به واحدهای زبانیِ «واژه» و «جمله»، بدون درنظر گرفتن «گفتمان» صورت می‌گیرد. بنابراین بخشی از سیاق متنی آیات در شناخت معنا لحاظ نمی‌شود. پژوهش حاضر با هدف افزایش دقت در معناشناسی ساختگرای قرآن، درصدد است با استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی، چگونگی به‌کارگیری روابط معنایی میان جملات و نیز جانشینان مفهومی را در جهت بهره‌گیری از سیاق متنی، بررسی نماید. بنابراین با تعریف روابط معنایی مکمّلی، تقابلی و اشتدادی میان جملات، روابط متناظر میان واژگان، بیش از آنچه از طریق تک‌جمله تعیین می‌شد، به دست می‌آید. نیز توجه به جانشینان مفهومی واژه، که توصیف یا مصادیقی از یک مفهوم اند، ویژگی‌های بیشتری از واژه را نمایان می‌کند. با این ملاحظات، علاوه بر افزایش تعداد هم‌نشینان و جانشینان، نوع رابطۀ واژگان دقیق‌تر تعیین می‌شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| روابط معنایی؛ سیاق متنی؛ قرآن؛ معناشناسی ساختگرا | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Use of Textual Context in Structural Semantics of the Holy Qur’an | ||
| نویسندگان [English] | ||
| ghasem faez1؛ Abolfazl Khoshmsnesh2؛ Asieh Zouelm3 | ||
| 1Professor, Department of Qur’an and Hadith Sciences, Faculty of Theology, University of Tehran, Tehran, Iran | ||
| 2Associate Professor, Department of Qur’an and Hadith Science, Faculty of Theology, Tehran University, Tehran, Iran | ||
| 3PhD Candidate of Qur’an and Hadith Sciences, Faculty of Humanities, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Structural semantics of the Qur’an determines the meaning of vocabulary through Qur’anic text as well as syntagmatic and paradigmatic relations. In this method, it is focused on the linguistic units of ‘word’ and ‘sentence’, regardless of ‘discourse’. Therefore, a part of the context of verses for understanding the meaning is not to be considered. Increasing the accuracy of structural semantics of the Qur’an, based on the descriptive-analytical method, the present research seeks to explore how to apply semantic relations between sentences and conceptual paradigmatic relations, in order to take advantage of textual context. Thus by defining semantic complementary, contradictory and booster relations between sentences, corresponding relations between words, more than what is determined through a single sentence, would be at hand. Also attention to conceptual paradigmatic relations, that is a description or exemplification of a concept, reveals more features of the word. In this regard, in addition to more syntagmatic and paradigmatic cases, the relation between words are determined more precisely as well. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| The Qur’an, Structural Semantics, Textual Context, Semantic Relations | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
| مراجع | ||
|
[1]. قرآنکریم، با ترجمۀ علی مشکینی. [2]. آلوسی، محمودبنعبدالله (1415). روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم و السبع المثانی. محقق: علی عبدالباری عطیه، بیروت، دارالکتبالعلمیه. [3]. ابندرید، محمدبنحسن (1988). جمهرهاللغه. بیروت، دارالعلم للملایین. [4]. ابنعاشور، محمدطاهر (1420). التحریر و التنویر المعروف بتفسیر ابنعاشور. بیروت، مؤسسه التاریخالعربی. [5]. ابنمنظور، محمدبنمکرم (1414). لسانالعرب. بیروت، دار صادر. [6]. ازهری، محمدبناحمد (1421). تهذیباللغه. بیروت، دار احیاء التراثالعربی. [7]. ایزوتسو، توشیهیکو (1361). خدا و انسان در قرآن. مترجم: احمد آرام، تهران، شرکت سهامی انتشار. [8]. ــــــــــــ (1378). مفاهیم اخلاقی ـ دینی در قرآن مجید. مترجم: فریدون بدره‌ای، تهران، فرزان. [9]. پالمر، فرانک (1366). نگاهی تازه به معناشناسی. مترجم: کورش صفوی، تهران، نشر مرکز. [10]. جوهری، اسماعیلبنحماد (1376). الصحاح؛ تاجاللغه و صحاحالعربیه. محقق: احمد عبدالغفور عطار، بیروت، دارالعلم للملایین. [11]. زمخشری، محمودبنعمر (1407). الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الأقاویل فی وجوه التأویل. بیروت، دارالکتابالعربی. [12]. سلطانی، سیدعلی‌اصغر (1397). «رویکردهای مختلف در کاربردشناسی زبان و تحلیل گفتمان»؛ معناشناسی و مطالعات قرآنی. به کوشش: فروغ پارسا، تهران، نگارستان اندیشه. صص 398ـ439. [13]. سلمان نژاد، مرتضی (1391). معناشناسی تدبر در قرآن کریم با سه رویکرد ساختاری، ریشه شناسی و تاریخ انگاره. پایاننامۀ کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث، تهران، دانشگاه امام صادق(ع). [14]. شفیعزاده، مرضیه (1391). معناشناسی کلمه در قرآن با تأکید بر روابط همنشینی و جانشینی. پایاننامۀ کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث، تهران، دانشگاه الزهرا(س). [15]. صفوی، کورش (1395). درآمدی بر معناشناسی. تهران، سورۀ مهر. [16]. طباطبایی، محمدحسین (1390). المیزان فی تفسیرالقرآن. بیروت، مؤسسۀالأعلمی للمطبوعات. [17]. طبرسی، فضلبنحسن (1372). مجمعالبیان فی تفسیرالقرآن. تهران، ناصر خسرو. [18] طبری، محمدبنجریر (1412). جامع البیان عن تأویل آی القرآن. بیروت، دارالمعرفه. [19]. طوسی، محمدبنالحسن (؟). التبیان فی تفسیر القرآن. مصحح: احمد حبیب عاملی بیروت، دار إحیاء التراث العربی. [20]. فخر رازی، محمدبنعمر (1420). التفسیرالکبیر؛ مفاتیح الغیب. بیروت، دار إحیاء التراث العربی. [21]. فراهیدی، خلیلبناحمد (1409). کتابالعین. قم، نشر هجرت. [22]. فضلالله، محمدحسین (1419). من وحی القرآن. بیروت، دارالملاک. [23]. قائمی‌نیا، علیرضا(1389). بیولوژی نص. تهران، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی. [24]. کالر، جاناتان (1379). فردینان دو سوسور. مترجم: کورش صفوی، تهران، نشر هرمس. [25]. لسانی فشارکی، محمد علی؛ مرادی زنجانی، حسین (1393). روش تحقیق موضوعی در قرآن کریم. قم، بوستان کتاب. [26]. مغنیه، محمدجواد (1424). التفسیر الکاشف. قم، دارالکتابالاسلامی.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 475 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 539 |
||
