پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,573 |
| تعداد مقالات | 71,037 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,523,997 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,784,159 |
اعجاز بیانی قرآن کریم در پساپردۀ اسلوب ادبی عدول بین اسم و فعل (با تکیه بر نظریۀ نقش‌گرای یاکوبسن) | ||
| مجله علمی " فلسفه دین " | ||
| دوره 18، شماره 4، دی 1400، صفحه 595-623 اصل مقاله (959.79 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jpht.2020.301205.1005745 | ||
| نویسندگان | ||
| مجتبی عمرانی پور* 1؛ مهران غلامعلی زاده2 | ||
| 1استادیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران | ||
| 2دانش‌آموختۀ دکتری زبان و ادبیات عربی، دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران | ||
| چکیده | ||
| صاحبان علم و اندیشه در بررسی اعجاز قرآن کریم از دیرباز تاکنون به بخش بیان و اسلوب آن توجه ویژه‌ای داشته‌اند. در این زمینه پژوهش‌های ارزشمندی انجام گرفته است که از این طریق ربانی بودن مصدر این متن بی‌نظیر نیز نمودی بارز دارد. عدول به‌عنوان یکی از اساسی‌ترین شیوه‌های بیانی قرآن کریم به معنای تغییر در سیاق و اسلوب کلام است، که خود گونه‌های مختلفی دارد و اندیشمندان علم بلاغت به دسته‌بندی آن پرداخته‌اند. از جمله عدول از حقیقت به مجاز، عدول از تعابیر نزدیک و آسان به تعابیر دور و پیچیده، عدول از یک صیغه به صیغۀ دیگر در فعل‌ها و اسم‌ها که اغراضی را نیز برای آن بیان کرده‌اند. زبان‌شناسان نیز به اغراض فرعی تکنیک‌های زبانی تأکید دارند. رومن یاکوبسن زبان‌شناس بنام روسی از اغراض فرعی به‌عنوان نقش‌های زبانی یاد می‌کند. وی برای زبان شش نقش ترغیبی، عاطفی، ادبی، همدلی، فرازبانی و ارجاعی در نظر گرفته است. پژوهش حاضر سعی دارد با تکیه بر نظریۀ نقش‌گرایی یاکوبسن، اغراض عدول بین اسم و فعل در قرآن کریم را بررسی و تحلیل کند و از این دریچه به اعجاز بیانی قرآن بنگرد. این بررسی نشان می‌دهد که عدول در هریک از آیات، مخاطب را دچار کاوش ذهنی و تعقل و تدبر می‌کند؛ تعقل و تدبری که از اهداف اساسی خداوند متعال در قرآن کریم است. نتایج نشان می‌دهد که دلالت اسم بر ثبوت و فعل بر تجدد و حدوث، بیشترین نمود را در این آیات داشته و در برخی آیات علاوه‌بر دلالت معنایی، رعایت فاصلۀ آیات نیز مدنظر بوده است. نقش‌های شش‌گانۀ زبان گاهی با هم همپوشانی دارند و در برخی موارد، عدول صورت‌گرفته بیش از یک نقش را نمود بخشیده است که همۀ این موارد بیانگر اعجاز بیانی قرآن کریم و ثابت‌کنندۀ مصدر ربانی این کتاب آسمانی است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اعجاز؛ بلاغت؛ عدول؛ قرآن کریم؛ نقش‌های زبانی؛ یاکوبسن | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Expressive Miraculousness of the Holy Quran Concealed in the Literary Style of Noun-Verb Conversions: A Study Based on Jacobsen’s Functionalist Theory | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mojtaba Emranipour1؛ Mehran Gholam Alizadeh2 | ||
| 1Assistant Professor, Department of Arabic Language and Literature, College of Farabi, University of Tehran, Qom, Iran | ||
| 2PhD Student in Arabic language and literature, College of Farabi, University of Tehran, Qom, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| In their examination of the miraculousness of the Qur’ān, scholars and thinkers have been paying a special attention to its expression and style for a long time. Numerous studies have been carried out in this regard in which the divinity of the source of this unique Scripture is evidently revealed. As one of the most essential methods of expression used by the noble Qur’ān, ‘udūl (conversion) means changing the linguistic context and the speech style. This concept has various types that have been classified by rhetoric scholars. These include switching from truth to metaphor; from close, easy propositions to distant, complex ones; and from one verb/noun form to another verb/noun form. Various purposes have also been suggested for these various types of conversions. Similarly, linguists emphasize the secondary purposes of linguistic techniques. Roman Jacobsen, the famous Russian linguist, calls the secondary purposes as linguistic functions. He considers six roles for language, namely phatic, emotive, aesthetic/poetic, conative, metalingual, and referential. The study at hand aimed to analyze the purposes of converting nouns and verbs to each other in the noble Qur’ān based on Jacobsen’s functionalist theory and to look at the miraculousness of the Qur’ān from this viewpoint. This examination showed that conversion in every verse of the Qur’ān causes the addressee to make mental exploration and reflection, one which is among the main purposes of the sublime God in the noble Qur’ān. The findings show that the implication of noun on the affirmation and that of the verb on renewal and contingency have had the largest representation in these verses. On the other hand, in some verses, in addition to semantic implication, the observation of the distance between the verses has also been taken into consideration. The six functions of language sometimes overlap, while in other cases the conversion leads to overemphasis on one of the functions. These findings all indicate the expressive miraculousness of the noble Qur’ān and prove the divine source of this heavenly Scripture. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Quran, miracle, rhetoric, conversion, linguistic functions, Jacobsen | ||
| مراجع | ||
|
ـ قرآن الکریم.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 500 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 318 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب