تعداد نشریات | 189 |
تعداد شمارهها | 4,873 |
تعداد مقالات | 53,363 |
تعداد مشاهده مقاله | 89,458,198 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 72,381,059 |
مدلسازی روند تغییرات زمانی - مکانی کاربری اراضی و توسعه شهری اهواز مبتنی بر رویکرد آمایشی | ||
مجله علمی " آمایش سرزمین " | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 23 آذر 1399 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jtcp.2020.313706.670174 | ||
نویسندگان | ||
سید هدایت اله نوری زمان آبادی1؛ محمد عبیات2؛ مصطفی عبیات ![]() ![]() ![]() | ||
1استاد گروه جغرافیا و برنامهریزی روستایی، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامهریزی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران | ||
2کارشناسارشد مهندسی منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات خوزستان، اهواز، ایران | ||
3دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامهریزی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران | ||
چکیده | ||
تغییرات کاربری زمین و توسعه شهری، از جمله مباحث اساسی در آمایش سرزمین به شمار میآیند. مطالعه میزان تغییرات در گذشته و پیشبینی این تغییرات در آینده، نقش بسزایی در ساماندهی فضاهای شهری دارد. هدف این مطالعه، بررسی تغییرات کاربری اراضی و توسعه شهری در اهواز با رویکرد آمایشی مبتنی بر توسعه متوازن شهری است. تصاویر (۱۹۸۹) TM و (۲۰۰۲) +ETM و (۲۰۱۹) OLI ماهواره لندست، پایه تحلیل این روند هستند. جهت شناسایی تغییرات از مدل LCM و برای پیشبینی تغییرات از مدل زنجیره CA-Markov استفاده شد. تصاویر با الگوریتم ماشین بردار پشتیبان روش شیءگرا طبقهبندی شده و نقشههای کاربری اراضی سه سنجنده با چهار کلاس پوشش گیاهی، نواحی بایر، نواحی ساخته شده و پهنههای آب تهیه گردید. افزایش دقت نقشهها، با بهرهگیری از دو شاخص NDVI و SAVI به طور مجزا در طبقهبندی تصاویر صورت پذیرفت. کارایی هر شاخص، از طریق ضرایب کاپا و صحت کلی نقشههای کاربری اراضی تعیین شده و سپس با استفاده از نقشههای مربوط به شاخص برتر، کار بررسی تغییرات انجام گرفت. یافتهها نشان داد که نقشههای مربوط به شاخص SAVI از صحت بیشتری برخوردار بوده و لذا در بررسی تغییرات کاربری زمین به کار رفتند. نتایج مدل LCM بیان داشته که در بازه ۲۰۰۲-۱۹۸۹ میزان ۲۶۰۴.۹۲ هکتار و در بازه ۲۰۱۹-۲۰۰۲ میزان ۳۱۷۴.۷۷ هکتار به نواحی ساخته شده افزوده شده است. در هر دو بازه، بیشترین تغییرات در تبدیل اراضی بایر به نواحی ساخته شده و کمترین تغییرات در تبدیل نواحی ساخته شده به پهنههای آبی بوده است. نتایج مدل CA-Markov تا سال ۲۰۲۹ نیز حاکی از ادامه روند افزایش نواحی ساخته شده بود. به طوری که طی ۱۰ سال به میزان ۲۲۳۸.۸۲ هکتار به نواحی ساخته شده الحاق یافته و مساحت آن به ۱۲۳۴۵.۶۳ هکتار در سال ۲۰۲۹ خواهد رسید. | ||
کلیدواژهها | ||
تغییرات کاربری زمین؛ توسعه شهری؛ LCM؛ CA-Markov؛ اهواز | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 135 |