پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,225 |
| تعداد مقالات | 67,685 |
| تعداد مشاهده مقاله | 114,996,344 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,668,621 |
طراحی الگوی مسئولیت فرهنگی شرکتها در سیاستگذاری شهری | ||
| سیاستگذاری عمومی | ||
| مقاله 7، دوره 6، شماره 3، آذر 1399، صفحه 145-167 اصل مقاله (640.75 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jppolicy.2020.79522 | ||
| نویسندگان | ||
| کیومرث اشتریان1؛ بشیر خالقی پور* 2 | ||
| 1دانشیار سیاستگذاری عمومی دانشگاه تهران | ||
| 2دکتری فرهنگ و ارنباطات دانشگاه امام صادق علیه السلام | ||
| چکیده | ||
| شرکتهای تجاری به فراخور نوع فعالیتشان در زندگیِ فرهنگی افراد، تاثیرات شگرفی میگذارند، اما مسئولیت پذیری آنها هیچ تناسبی با میزان تأثیرات فرهنگی که بر جای میگذارند، ندارد. ایده مسئولیت فرهنگی شرکتها پاسخی به این مسئله میدهد و فرهنگ به مثابه روش زندگی به شکل ویژهای در آن برجسته شده است. هدف از این پژوهش بیان ضرورت، ابعاد و الگوی مسئولیت فرهنگی در سیاستگذاری شهری است. مقاله برمبنای رویکردی استدلالی و هنجاری و با استفاده از روش تحلیل سیاستی ویلیام دان تدوین شده و گردآوری دادهها با مطالعه اسنادی صورت پذیرفته است. مسئولیتی فرهنگی شرکتها در مفهومی مضیق از فرهنگ، از طریق حمایت از انتشار خدمات و محصولات فرهنگی صورت میپذیرد و در مفهومی موسع از فرهنگ، از طریق احترام و بازشناسی روش زندگی طرفینِ فعالیت های اقتصادی، گسترش روابط میان فرهنگی و ارتقاء گفتگوی بین‌المللی فرهنگ انجام میشود. همچنین در سطحی کلان، گفتگوی بین‌المللیِ فرهنگی، مهم‌ترین دستاورد مسئولیت فرهنگی شرکت‌هاست. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| مسئولیت فرهنگی شرکت ها؛ سیاستگذاری شهری؛ سیاستگذاری فرهنگی؛ تحلیل سیاست | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Designing a model of corporate cultural responsibility in urban policy making | ||
| نویسندگان [English] | ||
| kioomars ashtarian1؛ bashir khaleghipour2 | ||
| 1Associate professor of public policy, University of Tehran | ||
| 2PhD in Culture and Communication, Imam Sadeq University | ||
| چکیده [English] | ||
| Businesses have a tremendous impact on the cultural life of individuals, depending on the type of activity they do, but their responsibility is not commensurate with the extent of the cultural impact they leave. The idea of corporate cultural responsibility provides an answer to this problem, and culture as a way of life is especially highlighted in it. The purpose of this study is to express the necessity, dimensions and pattern of cultural responsibility in urban policy making. The article is based on a reasoning and normative approach and using the method of policy analysis and data collection has been done by documentary study. Corporate cultural responsibility (CCR) in a narrow sense of culture, through supporting the dissemination of cultural services and products, and in a broader sense of culture, through respect and recognition of the way of life of the parties to economic activities, expanding intercultural relations and promoting dialogue International culture is done. At the macro level, international cultural dialogue is also the most important achievement of corporate cultural responsibility. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| corporate cultural responsibility, urban policy, cultural policy, policy analysis | ||
| مراجع | ||
|
1- چندلر، دیوید (1393). مسئولیت اجتماعی استراتژیک شرکت، تهران: انتشارات سازمان مدیریت صنعتی. 2- لگنهاوزن، محمد (1382).نقد و بررسى کتاب اخلاق اصالت، مترجم: منصور نصیرى، نقد و نظر، شماره29 و30. 3- مارش، دیوید و استوکر، جری (1387). روش و نظریه در علوم سیاسی، مترجم: امیرمحمد حاجی یوسفی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی. 4- مانکلوس، خاویر و گواردیا، مانوئل (1392). فرهنگ، شهرگرایی و برنامهریزی، مترجم: افسانه قرهداغی، تهران: نشر تیسا. 5- مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی(1397). نظام ملی تنظیمگری: مفهوم تنظیمگری و ارتباط آن با نظام حکمرانی، تهران: معاونت پژوهشهای اقتصادی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی. 6- Alexander, P. (2015). Corporate Social Irresponsibility, New York: Routledge Taylor & Francis.
7- Azali,M. (2016). Apple iPhone Has A One Billion Dollar Market in Iran, Available at: http://www. http://techrasa.com.
8- Bell,D.(1993). Communitarianism and Its Critics, Oxford: Clarendon Press.
9- Camacho, M.A. & Silva,F. & Florencio, B.P. (2016). Corporate Responsibility under the ECSI model: An application in thehotel sector, European Research on Management and Business Economics, Published by Elsevier Espana.
10- Caney, S.(1992). “Liberalism and Communitarianism: A Misconceived Debate”, Political Studies, 40: 273–90.
11- Commission of the European Communities(2007). European agenda for culture in a globalizing world, Brussels, 10.5.2007.
12- Denison, D. (2000), Organizational Culture and Corporate Social Responsibility: Can It Be a Key Lever for Driving Organizational Change? Chapter 2, International Institute for Management Development, Lausanne.
13- Dessein,J. & Soini,K. Fairclough,G and Horlings, L.(2015).Culture in,for and as Sustainable Development Conclusions from the COST Action IS1007 Investigating Cultural Sustainability, published by University of Jyväskylä.
14- Dunn, W. (2014). Public Policy Analysis, Fifth Edition. England and Associated Companies throughout the world, Visit us on the World Wide Web at: www.pearsoned.co.uk.
15- Dunnigan, M.(2019). What Is Analytical Reasoning? Available at https://www.theclassroom.com/analytical-reasoning-12062004.html.
16- European Commission (2011). Communication from the Commmission to the European Parliament, The Council, The European Economic and Social Committee and The Committee of the Regions, A renewed EU strategy 2011-14 for Corporate Social Responsibility.
17- Financialtribune Magazine (2018).Samsung, Huawei Dominate 83% of Iran Android Phone Market, https://financialtribune.com/node/79953.
18- Kolk, A. (2016).The social responsibility of international business: From ethicsand the environment to CSR and sustainable development,Journal of World Busin ess.http://dx.doi.org/10.1016/j.jwb.2015.08.010.
19- Macassa, G. Francisco, J. d. C. and McGrath, C (2017). Corporate Social Responsibility and Population Health, Health Science Journal Vol.11 No.5.
20- Malaysia,Kualalumbur(2010).. WCSR:World Corporate Social/Responsibility Symposium.
21- Maritime Organization (2013).International Maritime Organization, Financial Statements,12.2013.
22- Mulhall, S., and Swift, A. (1996). Liberals and Communitarians, Oxford: Blackwell, 2nd edition.
23- Norris, P & Inglehart, R (2008). Cultural Convergence? The impact of the globalization of mass communications on national identities and cosmopolitan orientations, Published by Cambridge University Press.
24- O'Rourke, D (2004).Opportunities and obstacles for corporate responsibility reporting in developing countries, producted by the staff of the World Bank Group, International Finance Corporation.
25- Rajak, C. & Dolan, C. (2016).Anthropology of Corporate Social Responsibility, Global Processes and Local Responses,In book: The Anthropology of Corporate Social Responsibility, pp.1-28.
26- Rima, H. (2009). Cultural Perspectives on the Meaning of Corporate Social Responsibility in a Third Sector Organisation. Doctoral thesis, Northumbria University.
27- Salvan,D. L. (2013). Cultural responsibility: Small steps to restore anthropology in economic behavior, TAFTERJOURNAL N. 63.
28- Taylor, C. (2004). Modern Social Imaginaries. Durham & London: Duke University Press.
29- UCLG (2015). Culture 21: Actions – Outlines nine areas of Commitments on the role of culture in sustainable cities” (approved at the first UCLG Culture Summit, Bilbao, Spain), Approved by the United Cities and Local Governments (UCLG).
30- UNESCO (2011). Adoption of new UNESCO Recommendation on the Historic Urban Landscape, Paris, 10 November 2011.
31- United Nations(2018).United Nations Industrial Development Organization,Industrial Development Board Vienna, 27-29 June 2017, Item 9 of the provisional agenda, Activities of the Joint Inspection Unit. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 450 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 309 |
||