پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,225 |
| تعداد مقالات | 67,685 |
| تعداد مشاهده مقاله | 114,925,236 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,603,440 |
تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه همدلی کودک و نوجوان (EmQue-CA) | ||
| فصلنامه پژوهش‌های کاربردی روانشناختی | ||
| مقاله 14، دوره 11، شماره 4، اسفند 1399، صفحه 263-280 اصل مقاله (1.26 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/japr.2021.304312.643543 | ||
| نویسندگان | ||
| ماجده خسروی لاریجانی* 1؛ عذرا محمدپناه اردکان2؛ آزاده چوب فروش‌زاده* 3؛ ابراهیم دهقانی اشکذری4 | ||
| 1کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، یزد، ایران | ||
| 2استادیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، یزد، ایران | ||
| 3استادیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، یزد، ایران. | ||
| 4کارشناسی ارشد مشاوره و راهنمایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یزد، یزد، ایران؛ | ||
| چکیده | ||
| هدف از پژوهش حاضر، تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه همدلی کودک و نوجوان بود. این پژوهش با توجه به شیوه گردآوری داده‌ها در زمره پژوهش‌های همبستگی و به‌صورت دقیق‌تر، اعتباریابی آزمون قرار داشت. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشآموزان دختر و پسر 16-9 ساله شهر یزد در سال تحصیلی 1396-97 بود. حجم نمونه شامل 912 دانشآموز (397 دختر و 515 پسر) بود که به شیوه نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل پرسشنامه‌های همدلی- کودکان و نوجوانان ((EmQue-CA و تنظیم هیجان گراس (ERQ) بود. برای بررسی سؤالات پرسشنامه از تحلیل عاملی تأییدی و تحلیل عاملی اکتشافی و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. یافتهها نشان داد که پرسشنامه همدلی شامل سه خرده‌مقیاس همدلی جامعه‌یار، همدلی شناختی و همدلی عاطفی بود. شاخصهای برازش تحلیل عاملی تأییدی نشانگر برازش مناسب این مدل بودند و ابزار در مجموع 81/48 از واریانس همدلی کودک و نوجوان را تبیین کرد. ضریب آلفای کرونباخ برای ابزار حاضر 72/0 به‌دست آمد. یافته‌های پژوهش، روایی و پایایی مطلوب نسخه فارسی پرسشنامه همدلی را در مجموع تأیید کرد؛ بنابراین می‌توان از این ابزار در موارد بالینی و پژوهشی استفاده کرد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| روایی؛ پایایی؛ پرسشنامه همدلی کودک و نوجوان | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Examining the Validity and Reliability of the Persian Version of the Empathy Questionnaire for Children and Adolescents | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Majedeh Khosravi Larijani1؛ Azra Mohammadpanah Ardakan2؛ Azadeh Choobforoush-zadeh3؛ Ebrahim Dehghani Ashkezari4 | ||
| 1Department of Psychology, Faculty of Humanities and Social Sciences, Ardakan University. yazd. Iran | ||
| 2Department of psychology . facullity of humanities and social sciences. Ardakan university, Yazd, Iran | ||
| 3Department of Psychology, Faculty of Humanities and Social Sciences, Ardakan University, Yazd, Iran | ||
| 4Department, of Counseling, Faculty of Humanities, Islamic Azad University, Yazd Branch, Yazd, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| The purpose of this study was to examine the validity and reliability of the Persian version of the Empathy Questionnaire for Children and Adolescents. In terms of methodology, this study was a correlational analysis for the purpose of test validation. The statistical population included all 9-to-16-year-old male & female students in Yazd during the academic year of 2017-2018, the sample consisted of 912 students selected through the random sampling process. Confirmatory factor analysis (CFA) and exploratory factor analysis (EFA) were used to examine the Persian version of the test. The findings showed that the questionnaire included 3 subscales (community empathy, cognitive empathy, and effective empathy). The indices of the confirmatory factor analysis seemed to be a fit model, and the instrument explains the 48.81 percentage of the variance in empathy in children and adolescents. Also, the value of Cronbach's alpha was 0.72. The results of this study confirms the overall validity and reliability of the Persian version of the questionnaire. Therefore, this tool may be used for clinical and research purposes. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Validity, Reliability, Empathy Questionnaire for Children and Adolescents, Test Validation | ||
| مراجع | ||
|
آقابابایی، س. (۱۳۹۶). تأثیر آموزش مبتنی بر تئوری ذهن بر تئوری ذهن و کارکردهای اجرایی کودکان پیش‌دبستانی. ششمین کنگره انجمن روانشناسی ایران. تهران، ایران. زرشقایی، م.، نوری، ا.، و عریضی سامانی، س. ح. ر. (۱۳۸۹). کفایت شاخصهای روان‌سنجی نسخه فارسی مقیاس همدلی هیجانی متعادل. نشریه روش‌ها و مدل‌های روانشناختی. ۱(۱)، ۵۰-۳۹. سلیمانی، ا.، و حبیبی، ع. (۱۳۹۳). ارتباط تنظیم هیجان و تاب‌آوری با بهزیستی روانشناختی در دانشآموزان. روانشناسی مدرسه. 3(4)، ۷۲-۵۱. طاهری، آ.، سهیلی، ف.، و پورشهریاری، م. س. (۱۳۹۶). مقایسه هوش اجتماعی و همدلی با بیمار در دانشجویان پزشکی ایران و انگلستان: یک مطالعه میان‌فرهنگی. مجله روانشناسی و روان‌پزشکی شناخت. ۴(۱)، ۵۰-۳۸. فاطمی، م. (۱۳۸۸). هوش هیجانی (چاپ سوم). تهران: سرگل. قاسم‌پور، ع.، ایل‌بیگی، ر.، و حسن‌زاده، ش. (۱۳۹۱). خصوصیات روان‌سنجی پرسشنامه تنظیم هیجانی گراس و جان در یک نمونه ایرانی. ششمین همایش بهداشت روانی دانشجویان. دانشگاه گیلان، ایران. کلاین، پ. (1392). راهنمای آسان برای تحلیل عوامل. ترجمه سیدجلال صدرالساداتی و اصغر مینایی. تهران: سمت. محمود علیلو، م.، خانجانی، ز.، و بیات، ا. (۱۳۹۵). مقایسه راهبردهای مقابلهای و تنظیم هیجان دانشآموزان دارای نشانههای اختلالهای هیجانی مرتبط با اضطراب با گروه بهنجار. فصلنامه سلامت روان کودک. ۳(۱)، ۵۱-۴۱. محمودی، م.، برجعلی، ا.، علیزاده، ح.، غباری‌بناب، ب.، اختیاری، ح.، و اکبری‌زردخانه، س. (۱۳۹۵). تنظیم هیجان در کودکان با اختلال یادگیری و کودکان عادی. نشریه پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی. ۴(۱۳)، ۸۴-۶۹. هاشمی، ف.، امینیزدی، س. ا.، و کارشکی، ح. (۱۳۹۵). نقش تئوری ذهن و همدلی در پیش‌بینی مشکلات رفتاری- هیجانی دانشآموزان خانواده‌های طلاق و عادی. پژوهش‌های روانشناسی بالینی و مشاوره.6(1)، ۴۳-۲۴. References Atkins, D. (2014). The Role of Culture in Empathy: The Consequences and Explanations of Cultural Differences in Empathy at the Affective and Cognitive Levels. Doctoral dissertation, University of Kent. Baron-Cohen, S., Richler, J., Bisarya, D., Gurunathan, N., & Wheelwright, S. (2003). The Systemising Quotient (SQ): An investigation of adults with Asperger syndrome or high functioning autism and normal sex differences. Philosophical Transactions of the Royal Society, Series B, and Special issue on “Autism: Mind and Brain”. 358(1430), 361-374. Batson, C. D, Fultz, J., & Schoenrade, P. A. (1987). Distress and empathy: Two qualitatively distinct vicarious emotions with different motivational consequences. Journal of Personality. 55(1), 19-39. Bryant, B. K. (1982). An index of empathy for children and adolescents. Child Dev. 53(2), 413-425. Comrey A. L. (1988). Factor-analytic methods of scale development in personality and clinical psychology. Am Psychol Assoc. 56, 754-761. Davis, M. H. (1980). A multidimensional approach to individual differences in empathy. JSAS Catalog Sel. Doc. Psychol. 10(85), 1-19. Eisenberg, N., & Fabes, R. A. (1998). Prosocial development. In W. Damon & N. Eisenberg (Ed.), Handbook of child psychology: Social, emotional, and personality development (p. 701–778). John Wiley & Sons, Inc. Fehr, E., & Fischbacher, U. (2003). The nature of human altruism. Nature. 425(6960), 785-791. Garandeau, C. F., & Cillessen, A. H. (2006). From indirect aggression to invisible aggression: A conceptual view on bullying and peer group manipulation. Aggression and Violent Behavior. 11(6), 612-625. Goldstein, T. R., & Winner, E. (2012). Enhancing empathy and theory of mind. Journal of Cognition and Development. 13(1), 19-37. Gross, J. J. (2001). Emotion regulation in adulthood: Timing is everything. Current Directions in Psychological Science. 10(6), 214-219. Gross, J. J., & John, O. P. (2003). Individual differences in two emotion regulation processes: implications for affect, relationships, and well-being. Journal of Personality and Social Psychology. 85(2), 348-362. Gullone, E., & Taffe, J. (2012). The Emotion Regulation Questionnaire for Children and Adolescents (ERQ–CA): A psychometric evaluation. Psychological Assessment. 24(2), 409-417. Healey, M. L., & Grossman, M. (2018). Cognitive and affective perspective-taking: evidence for shared and dissociable anatomical substrates. Frontiers in Neurology. 9, 491. Hojat, M., Mangione, S., Nasca, T. J., Cohen, M. J., Gonnella, J. S., Erdmann, J. B., & Magee, M. (2001). The Jefferson Scale of Physician Empathy: development and preliminary psychometric data. Educational and Psychological Measurement. 61(2), 349-365. Jolliffe, D., & Farrington, D. P. (2006). Examining the relationship between low empathy and bullying. Aggressive Behavior: Official Journal of the International Society for Research on Aggression. 32(6), 540-550. Kokkinos, C. M., & Kapitsa, E. (2012). The relationship between bullying, victimization, trait emotional intelligence, self-efficacy and empathy among preadolescents. Social Psychology of Education. 15(1), 41-58. Leiberg, S., & Anders, S. (2006). The multiple facets of empathy: a survey of theory and evidence. Progress in Brain Research. 156, 419-440. Marshall, L. E., & Marshall, W. L. (2011). Empathy and antisocial behavior. Journal of Forensic Psychiatry & Psychology. 22(5), 742-759. Mehabrian, A., & Epstein, N. (1972). A measure of emotional empathy. Journal of Personality. 40(4), 525-543. Netten, A. P., Rieffe, C., Theunissen, S. C., Soede, W., Dirks, E., Briaire, J. J., & Frijns, J. H. (2015). Low empathy in deaf and hard of hearing (pre) adolescents compared to normal hearing controls. PloS one. 10(4), e0124102. Overgaauw, S., Rieffe, C., Broekhof, E., Crone, E. A., & Güroğlu, B. (2017). Assessing empathy across childhood and adolescence: Validation of the Empathy Questionnaire for Children and Adolescents (EmQue-CA). Frontiers in Psychology. 8, 870. Pereira, A. M., Campos, B. M., Coan, A. C., Pegoraro, L. F., Rezende, T. J., Obeso, I., & Cendes, F. (2018). Differences in cortical structure and functional MRI connectivity in high functioning autism. Frontiers in Neurology. 9, 539. Petrides, K. V., Frederickson, N., & Furnham, A. (2004). The role of trait emotional intelligence in academic performance and deviant behavior at school. Personality and Individual Differences. 36(2), 277-293. Pfeifer, J. H., & Dapretto, M. (2011). "Mirror, mirror, in my mind": Empathy, interpersonal competence, and the mirror neuron system. In J. Decety & W. Ickes (Eds.), Social neuroscience. The social neuroscience of empathy (p. 183–197). MIT Press. Pouw, L. B., Rieffe, C., Oosterveld, P., Huskens, B., & Stockmann, L. (2013). Reactive/proactive aggression and affective/cognitive empathy in children with ASD. Research in Developmental Disabilities. 34(4), 1256-1266. Preston, S. D., & De Waal, F. B. (2002). Empathy: Its ultimate and proximate bases. Behavioral and Brain Sciences. 25(1), 1-20. Rieffe, C., Ketelaar, L., & Wiefferink, C. H. (2010). Assessing empathy in young children: Construction and validation of an Empathy Questionnaire (EmQue). Personality and Individual Differences. 49(5), 362-367. Rothbart, M. K., Ahadi, S. A., & Hershey, K. L. (1994). Temperament and social behavior in childhood. Merrill-Palmer Quarterly. 40(1), 21-39. Titchener, E. B. (1920). Notes from the psychological laboratory of Cornell University. The American Journal of Psychology. 31(2), 212-214. Vossen, H. G. M., Piotrowski, J. T., & Valkenburg, P. M. (2015). Development and validation of the Adolescent Measure of Empathy and Sympathy (AMES). Personality and Individual Differences. 74, 66-71. Zahn-Waxler, C., & Smith, K. D. (1992). The development of prosaically behavior. In Handbook of social development (pp. 229-256). Springer, Boston, MA. Zinn, W. (1993). The empathic physician. Archives of Internal Medicine. 153(3), 306-312. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,603 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,467 |
||