The effect of Social Pathology on Livability in Urban Areas: A Case Study of Shahindej | ||
| پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری | ||
| Article 3, Volume 9, Issue 1, April 2021, Pages 29-50 PDF (1018.25 K) | ||
| Document Type: Research article | ||
| DOI: 10.22059/jurbangeo.2021.301572.1273 | ||
| Authors | ||
| hasan hekmatnia* 1; mirnajaf mousavi2; n s3; s s4 | ||
| 1Associate Professor of Geography and Urban Planning Payam Noor University | ||
| 2geography | ||
| 3d | ||
| 4k | ||
| Abstract | ||
| Over the recent years, social pathology in urban areas has attracted increasing attention affecting the quantity and quality of livability. As a small city, Shahindej has faced social harms, thereby making this study of a special significance. To this end, the current study endeavors to explore the impact and effectiveness of social pathology on the livability in Shahindej city. The type of study is applied, employing a descriptive-analytic research method. Based on the citizens' views, the results of the study reveal that the majority of the investigated indexes are below three and the livability status in the city under investigation is not satisfactory. The results obtained through Fuzzy Dematel, from the viewpoints of experts and urban planners, indicate that the three most important social pathology indexes include unemployment (4.93), alienation and social non-identity (4.64) and inefficient administration (4.57), respectively and play a major role in reducing the livability in Shahindej. Hence, the research findings in the causal section reveal that inadequate income, social inequality and unemployment are ranked among the top factors indicating their effectiveness on the livability of urban areas and the resulting indexes. As to the effect section, the results indicate that the inadequate hygiene and health facilities are among the most influential indexes affected by the causal factors. To make the research translational and improve the livability standard, the authors conclude by offering certain courses of action to alleviate social pathology. | ||
| Keywords | ||
| Social pathology; Livability; Urban areas; Shahindej city | ||
| References | ||
|
احمدی، حبیب و مهدی معینی (1394). «بررسی رابطۀ مهارت‌های اجتماعی و رفتارهای پرخطر جوانان: مطالعۀ موردی شهر شیراز»، پژوهش‌های راهبردی امنیت و نظم اجتماعی، شمارۀ 1، صص 1-24.
افخمی عقدا، محمد، نعیم یاوری، مجید، ملک ثابت، حمزه، مهرپرور، امیرهوشنگ، فلاحتی، مریم و مهدیه لائح (1395). «بررسی رابطۀ آسیب‌های اجتماعی با کیفیت زندگی در شهر یزد»، مجلۀ علمی-پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، شمارۀ 3، صص 241-250.
امیری، مجتبی، پورموسوی، سید موسی و منصوره صادقی (1392). «مطالعۀ آسیب‌های اجتماعی ناشی از حاشیه‌نشینی در منطقۀ 19 شهرداری تهران از دیدگاه مدیران شهری»، فصلنامۀ اقتصاد و مدیریت شهری، شمارۀ 5، صص 119-137.
آروین، محمود، فرهادی‌خواه، حسین، احمدپور، احمد و الیاس منیری (1397). «ارزیابی شاخص‌های زیست‌پذیری شهری براساس ادراک ساکنان (نمونۀ موردی: شهر اهواز)»، دانش شهرسازی، شمارۀ 2، صص 1-17.
بندرآباد، علیرضا و فرشته احمدی‌نژاد (1393). «ارزیابی شاخص‌های کیفیت زندگی با تأکید بر اصول شهر زیست‌پذیر در منطقۀ 22 تهران»، مجلۀ پژوهش‌های برنامه‌ریزی شهری، شمارۀ 5، صص 55-75.
جعفری اسدآبادی، حمزه، ساسان‌پور، فرزانه و سیمین تولایی (1392). «قابلیت زیست‌پذیری شهرها در راستای توسعة پایدار شهری (مطالعة موردی: کلان‌شهر تهران)»، انجمن جغرافیای ایران، شمارة 42، صص 129-157.
جلوداران، هادی (1396). «تحلیلی بر فضاهای شهری حاشیه با رویکرد امنیت (SBD) در کاهش آسیب‌های اجتماعی (نواحی حاشیۀ شهر همدان)»، مطالعات محیطی هفت‌حصار، شمارۀ 20، صص 15-26.
حاتمی‌نژاد، حسین، رضوانی، محمدرضا و فریبا خسروی کردستانی (1393). «سنجش میزان زیست‌پذیری منطقۀ دو شهر سنندج»، نشریۀ تحلیل فضایی مخاطرات محیطی، شمارۀ 4، صص 23-37.
خاکپور، براتعلی و عیسی پیری (1384). «آسیب‌شناسی اجتماعی شهر و نقش سرمایه‌های اجتماعی و کالبدی شهروندان در کاهش آن»، مجلۀ علوم اجتماعی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، شمارة 6، صص 13-30.
خوش‌فر، غلام‌رضا، بارگاهی، رضا و شهاب کرمی (1392). «سرمایۀ اجتماعی و پایداری شهری (مطالعۀ موردی: شهر گرگان)»، مطالعات شهری، شمارۀ 8، صص 31-46.
رستگار، عباسعلی، گلشاهی، بهنام و ناهید درستکار احمدی (1397). «بررسی عوامل مؤثر در توانمندسازی کودکان کار و خیابان: نقش سرمایۀ اجتماعی و کارآفرینی اجتماعی»، فصلنامۀ توسعۀ اجتماعی، شمارۀ 4، صص 57-78.
رفیعی، حسن، مدنی قهفرخی، سعید و مرونه وامقی (1387). «مشکلات اجتماعی در اولویت ایران»، مجلۀ جامعه‌شناسی ایران، شمارۀ 1 و 2، صص 184-208.
روستا، مجید و سیاوش پالیزیان (1388). «تحلیل شاخص‌های کیفی اقتصادی-اجتماعی مبتنی بر مطالعات و مشاهدات میدانی در راستای شناسایی محلات غیررسمی (مورد مطالعه: سکونتگاه‌های غیررسمی علامه در حوزۀ شهری پاکدشت)»، هفت شهر، شمارۀ 29-30، صص 29-40.
روشن‌قیاس، کلثوم، احمدی، علی و فریبرز محبی (1396). «بررسی رابطۀ کارآفرینی اجتماعی بر کاهش آسیب‌های اجتماعی (مطالعۀ موردی: معتادان بهبودیافتۀ شهر قزوین)»، فصلنامة علمی-تخصصی دانش انتظامی قزوین، شمارۀ 23، صص 66-83.
رهنمایی، محمدتقی و پروانه شاه‌حسینی (1383). فرایند برنامه‌ریزی شهری ایران. تهران: انتشارات سمت.
سلیمانی مهرنجانی، محمد، تولایی، سیمین، رفیعیان، مجتبی، زنگانه، احمد و فروغ خزائی‌نژاد (1395). «زیست‌پذیری شهری: مفهوم، اصول، ابعاد و شاخص‌ها»، پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، شمارۀ 1، صص 27-50.
شاه‌آبادی، زارع، بنیاد، لیلا و فاطمه کامیارفرد (1397). «بررسی عوامل اجتماعی و فرهنگی مرتبط با احساس نابرابری اجتماعی در شهر کازرون»، مطالعات جامعه‌شناختی شهری، شمارۀ 23، صص 125-146.
شاهیوندی، احمد، قلعه‌نویی، محمود و مریم علیپور اصفهانی (1393). «بررسی ویژگی‌های کالبدی و اثرگذاری آن بر سرزندگی و زیست‌پذیری محلههای قدیم شهر»، دو فصلنامة علمی- پژوهشی مرمت و معماری ایران، شمارۀ 9، صص 13-26.
شماعی، علی، ساسان‌پور، فرزانه، سلیمانی، محمد، احدنژاد، محسن و تقی حیدری (1395). «تحلیل زیست‌پذیری بافت‌های فرسودۀ شهری (مطالعۀ موردی: بافت فرسودۀ شهر زنجان)»، پژوهش‌های جغرافیای انسانی، شمارۀ 4، صص 783-799.
شماعی، علی و لیلا بیگدلی (1395). «ابعاد زیست‌پذیری در منطقۀ 17 تهران»، جغرافیا، شمارة 50، صص 171-191.
شماعی، علی، عین‌شاهی میرزا، محمد و جواد ملکان (1391). «بررسی عوامل و پدیده‌های مؤثر بر بروز جرائم و آسیب‌های اجتماعی در کلان‌شهرها (با تأکید بر مناطق حاشیه‌نشین)»، مجلۀ اطلاعات جغرافیایی سپهر، شمارۀ 83، صص 45-50.
صدیق سروستانی، رحمت‌الله (1387). آسیب‌شناسی اجتماعی، چاپ سوم، تهران: سمت.
طاهری گلوندانی، رقیه (۱۳۹۱). «اینترنت و آسیب‌های اجتماعی»، نخستین کنگرۀ ملی فضای مجازی و آسیب‌های اجتماعی نوپدید، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، تهران.
عظیمی، حسین (1395). «نقش آموزش‌های فنی و حرفه‌ای در کاهش آسیب‌های اجتماعی طی سال‌های ۱۳۹۰ تا پایان ۱۳۹۴ با نقش میانجی اشتغال»، نشریۀ مطالعات کمی در مدیریت، شمارۀ ۴، صص 169-194.
علی‌اکبری، اسماعیل (1383). «توسعۀ شهری و آسیب‌های اجتماعی در ایران»، مجلۀ پژوهش‌های جغرافیایی، شمارۀ 48، صص 49-69.
فیض‌پور، محمدعلی و عزت‌اله لطفی (1393). «تمایزات اقتصادی و آسیب‌های اجتماعی مناطق کشور (مطالعۀ نرخ بیکاری و میزان خودکشی)»، پژوهش‌های راهبردی امنیت و نظم اجتماعی، شمارة 1، صص 153-166.
کلانتری، محسن، پوراحمد، احمد و یعقوب ابدالی (1398). «تحلیل فضایی بزهکاری بافت‌های ناکارآمد شهری (مطالعۀ موردی: محلۀ هرندی منطقۀ 12 تهران)»، فصلنامۀ پژوهش‌های بوم‌شناسی شهری، شمارۀ 19، صص 49-60.
لطفی، صدیقه، پردی آنامرادنژاد، رحیم و محمد ساسانی‌پور (1393). «بررسی احساس امنیت در فضاهای عمومی (مطالعۀ موردی: کلان‌شهر شیراز)»، مجلۀ پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، شمارۀ 19، صص 39-56.
قرشی، سیده مائده، نعمتی‌زاده، نسیم و عارفه حسنی (1393). «اولویت‌بندی آسیب‌های اجتماعی در شهر ورامین»، فصلنامۀ دانش انتظامی شرق تهران، شمارۀ 1، صص 1-16.
محسنی، رضاعلی (1388). «اولویت‌بندی آسیب‌ها و مسائل شهری در ایران: مطالعۀ موردی شهر گرگان»، پژوهش‌نامۀ علوم اجتماعی، شمارة 3، صص 23-42.
مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران (1391). شناسایی شاخص‌های اجتماعی به‌منظور تدوین مدل اولویت‌بندی موضوعات و مسائل حوزۀ شهری، معاونت مطالعات و برنامه ریزی امور اجتماعی و فرهنگی، انتشارات: مدیریت فناوری اطلاعات و مرکز اسناد.
معتمدی، سید هادی (1386). «اولویت‌بندی آسیب‌ها و مسائل اجتماعی در ایران»، رفاه اجتماعی، شمار، 24، صص 327-348.
معیدفر، سعید و نفیسه حمیدی (1386). «زنان سرپرست خانوار: نگفته‌ها و آسیب‌های اجتماعی»، نامۀ علوم اجتماعی، شمارۀ 32، صص 131-158.
ملکی، سعید، مودت، الیاس و محمدعلی فیروزی (1393). «ارزیابی و رتبه‌بندی آسیب‌پذیری اجتماعی شهرها در برابر زلزله با مدل تاپسیس و GIS (نمونۀ موردی شهر یزد)»، برنامه‌ریزی و آمایش فضا، شمارۀ 3، صص 99-123.
Shahabadi, Z., Bonyad, L., & Kamiarfard, F. (2018). A Study of Social and Cultural Factors Related to the Feeling of Social Inequality in the City of Kazerun. Urban Sociological Studies, 8(23), 125-146. (In Persian)
Abbasli, R., Golshahi, B., & Dorostkar Ahmadi, N. (2018).Investigating Effective Factors on Impowerment of Street and Working Children: The Role of Social Capital and Social Entrepreneurship. Social Development, 12(4), 78-57. (In Persian)
Jafari Asadabadi, H., Sasanpour, F., & Tavallaei, S. (2013). Liability of Cities for Sustainable Urban Development. Geography, 12(42), 129-157. (In Persian)
Rahnamaei, M. T., & Shah Hosseini, P. (2004). Iranian Urban Planning Process. Tehran: SAMT Publications. (In Persian)
Maleki, S., Mavedate, E., & Firoozi, M. A. (2014). Social Vulnerability Assessment and Ranking of Cities in Earthquake TOPSIS Model and GIS (A Case Study City of Yazd). The Journal of Spatial Planning, 18(3), 99-124. (In Persian)
Afkhami Aghda, M., Maleksabet, H., Mehrparvar, H., Falahati, M., & Laeh M. (2016). Investigating the Relationship between Social Damages and the Quality of Life in Yazd City. Journal of Shahid Sadoughi University of Medical Sciences, 24(3), 241-250. (In Persian)
Ahmadi, H., & Moeini, M. (2015). An Investigation of the Relationship between Social Skills and High Risk Behaviors among the Youth: the Case of Shiraz City. Strategic Research on Social Problems in Iran, 1, 1-24. (In Persian)
Ali Akbari, E. (2004). Urban Development and Social Harm in Iran. Journal of Geographical Research, 48, 49-69. (In Persian)
Amiri, M., Pourmousavi, S. M., & Sadeghi. M. (2013). An Investigation into Social Harms Originating in Squatter Settlement in the District 19 of Tehran Municipality from Urban Managers. Journal of Urban Economics and Management, 2(5), 119-137. (In Persian)
Arvin, M., Farhadikhah, H., AhmadPour, A., & Moniri, E(2018). Evaluation of Urban Livability Indictors Based on the Perception of Residents (Case Study: Ahvaz City). Urban Planning Knowledge, 2(2), 1-17. (In Persian)
Atef Elsawy, A. (2019). Assessing Livability of Residential Streets – Case Study: El-Attarin, Alexandria, Egypt. Alexandria Engineering Journal, 58(2), 745-755.
Azimi, H. (2016). The Role of Technical and Vocational Education in Reducing Social Harms during the Years 2011 to the End of 2014 with the Role of Employment Mediator. Quarterly Journal of Quantitative Studies in Management, 7, 169-194. (In Persian)
Badland, H., Whitzman, C., Lowe, M., Davern, M., Aye, L., Butterworth, I., Hes, D., & Giles-Cortia, B. (2014). Urban Liveability: Emerging Lesson from Australian for exploring the potential for Indicators to Measure the Social Determinants of Health. Social Science and Medicine, (111), 64-73.
Bandarabad, A., & Ahmadinezhad, F. (2014). Assessment of Quality of Life with Emphasis on the Principles of Habitable Cities in the Region 22 of Tehran. Journal of Research and Urban Planning, 5(16), 55-75. (In Persian)
Climent-Gila, E., Aledo, A., & Vallejos-Romero, A. (2018). The Social Vulnerability Approach for Social Impact Assessment. Environmental Impact Assessment Review, 73, 70-79.
Dhaliwal, G. S., Sangha, G. S., & Ralhan, P. K. (2000). Fundamentals of Environmental Science. Kalyani Publisher., New Delhi.
Elcheroth, G., & Spini, D. (2009). Public Support for the Prosecution of Human Rights Violations in the Former Yugoslavia. Journal of Peace Psychology, 15(2), 189-214.
Feizpour, M., & Lotfi, E. (2014). Economical Distinctions and Social Problems of Iran: Rates of Unemployment and Suicide). Strategic Research on Social Problems in Iran, 4, 153-166. (In Persian)
Forney, J., Schwendler, T., & Marie Ward, R. (2019). Examining Similarities in Eating Pathology, Negative Affect, and Perfectionism among Peers: A Social Network Analysis. Appetite, 137, 236-243.
Freyenhagen, F. (2015). Honneth on Social Pathologies: A Critique. Critical Horizons, 16(2), 52-131.
Geng, Y., Fujita, T., Bleischwitz, R., Chiu, A., & Sarkis, J. (2019). Accelerating the Transition to Equitable, Sustainable, and Livable Cities: Toward Post-Fossil Carbon Societies. Journal of Cleaner Production, 239, 1-9.
Georg, F. (2010). The Nature of Urban Space, Dept. of Digital Methods in Architecture and Planning, Vienna University of Technology.
Harpham, T., Burton, S., & Blue, I. (2001). Healthy City Projects in Developing Countries: The First Evaluation. Health Promotion International, 16(2), 111-125.
Hataminejad, H., & Rezvani, M. (2015). Msc of Spatial Planning F. Spatial Analysis of the Livability of District (2) of Sanandaj City. Journal of Spatial Analysis Environmental Hazarts, 1(4), 23-37. (In Persian)
Hernandez, S., & Monzon, A. (2016). Key Factors for Defining an Efficient Urban Transport Interchange: Users' Perceptions. Cities, 50, 158-167.
İnceoğlu, M., & Aytug, A. (2009). The Concept of Urban Space Quality. Eskişehir, 4(3), 131-146.
Islam, N., Huda, N., Narayan, F. B., & Rana, P.B. (1997). Addressing the Urban Poverty Agenda in Bangladesh. UPL: Dhaka.
Jlodarn, H. (2017). Analysis of Peripheral Urban Spaces with Security by Design Approach in order to mitigate Social Injury (Case Study: Peripheral Areas of Hamedan City). hafthesar, 5(20), 19-30. (In Persian)
Kaal, H. (2011). A Conceptual History of Livability. City: Analysis of Urban Trends, Culture, Theory, Policy, Action, 15(5), 532-547.
Kalantari, M., Pourahmad, A., & Abdali, Y. (2019).Spatial Analysis of Crime in the Urban Obsolete Texture, Case Study: Neighborhood Harandi, District 12 Tehran. Urban Ecology Researches, 10, 49-60. (In Persian)
Kasarda, J. D., & Lindsay, G. (2011). Aerotropolis: The Way We’ll Live Next. Published by Farrar, Straus and Giroux.
Khakpour, B., & Piri, E. (2005). Social Pathology of the City and the Role of Social and Physical Capital of Citizens in Reducing It. Journal of Social Sciences, 2, 30-13. (In Persian)
Khoshfar, Gh .R., Bargahi., R., & Karami, Sh. (2014). Social Capital and Urban Sustainability. Motaleate Shahri, 8, 31-46. (In Persian)
Kourtit, K. (2015). The ‘New Urban World’– Economic-Geographical Studies on the Performance of Urban Systems. Poznan, Poland: Adam Mickiewicz University.
Laitinen, A., & Sarkela, A. (2019). Four Conceptions of Social Pathology. European Journal of Social Theory, 22(1), 80-102.
Leby, J. L., & Hashim, A. H. (2010). Liveability Dimensions and Attributes: Their Relative Importance in the Eyes of Neighbourhood Residents. Journal of Construction in Developing Countries, 15(1), 67-91.
Liu, J., Nijkamp, P., Huang, X., & Lin, D. (2017). Urban Livability and Tourism Development in China: Analysis of Sustainable Development by Means of Spatial Panel Data. Habitat International, 68, 99–107.
Lotfi, S., Pardi Anamradnejad, R., & Sasanipour, M. (2014). A Study of the Sense of Security in Public Spaces (Case Study of Shiraz Metropolis). Journal of Urban Research and Planning, 5, 39-56. (In Persian)
Maedeh Qarashi, S., Nematizadeh, N., & Hassani, A. (2014). Prioritization of Social Harms in Varamin City. East Tehran Law Enforcement Quarterly, 1, 1-16. (In Persian)
Mahmoudi, M., Ahmad. F., & Abbasi. B. (2014). Livable streets: The Effects of Physical Problems on the Quality and Livability of Kuala Lumpur Streets. Cities, 43, 104-114.
Mccrea, R., & Walters, P. (2012). Impacts of Urban Consolidation on Urban Liveability: Comparing an Inner and Outer Suburb in Brisbane, Australia. Housing Theory and Society, 29(2), 1-17.
Moeidfar, S., & Hamidi, N. (2007). Women Heads of Households: Unspoken and Social Harms. Journal of social sciences letter, 32, 131-158. (In Persian)
Mohseni, R. A. (2009). Prioritization of Damages and Urban Issues in Iran Case study of Gorgan. Social Sciences Research Journal, 3(3), 23-42. (In Persian)
Motamedim H. (2007). To Make Priority of Social Problems in Iran. Social Welfare Quarterly, 6(24), 327-348. (In Persian)
Mueller, J., Lu, H., Chirkin, A., Klein, B., & Schmitt, G. (2018). Citizen Design Science: A strategy for crowd-creative urban design. Cities, 72, 181-188.
Pacione, M. (2003). Urban Environmental Quality and Human Well-being: A Social Geographical Perspective. Landscape and Urban Planning, 65, 19-30.
Pandey U, R., Garg, Y., & Bharat, A. (2013). Understanding Qualitative Conceptions of Livability: An Indian Perspective. International Journal of Research in Engineering and Technology, 2(12), 374-379.
Panditharathne, K. P. M. S. (2016). Urban Space and Meaning. Digital Library Srilanka: University of Moratuwa.
Porio, E. (2014). Sustainable Development Goals and Quality of Life Targets: Insights from Metro Manila. Current Sociology, 63(2), 244–260.
Soleimani Mehrenjani, M., Tavallai, S., Rafieian, M., Zanganeh, A., & khazaei Nezhad, F. (2016). Urban Livability: The Concept, Principles: Aspects and Parameters. Geographical urban planning research, 4(1), 27-50. (In Persian)
Rafiei, H., Madani-GHahfarokhi, S., & Vameghi, M . (2008). Priorities of Social Problems in Iran. Iranian Sociological of Association, 1-2, 184-208. (In Persian)
Ranabir Singh, S., Singh, R., Eghdami., M. R., & Singh, S. (2018). The Concept of Social Vulnerability: A Review from Disasters Perspectives. International Journal of Interdisciplinary and Multidisciplinary Studies, 1(6), 71-82.
Roshan Ghias, K., Ahmadi, A., & Mohebbi, F. (2017). Social Entrepreneurship Relationship Survey on Social Inconveniences Reduction (Case Study: Recovered Addict in Qazvin City). Qazvin Disciplinary Science Quarterly, 4, 83-66. (In Persian)
Rousta, M., & Palizban., S. (2009). Analyzing Qualitative Social and Economic Criteria Based on Field Observation. Haft Shahr, 29, 29-40. (In Persian)
Shahivandi, A., Ghalenoui, M., & Alipour Isfahani, M. (2014). The Evaluation of Physical Features and Their Impact on the Liveliness and Viability of City’s Old Neighborhoods (Case study: Sonbolestan Neighborhood in Isfahan). Maremat and Me’mari-e Iran, 5, 13-26. (In Persian)
Shamaei, A., & Bigdeli, L. (2016). Dimensions of Livability in District 17 of Tehran. Geography, 14, 171-191. (In Persian)
Shamaei, A., Ein Shahimirza., M., & Malekan, J. (2012). Investigating Factors and Phenomena Affecting the Incidence of Social Crimes and Social Injuries in Metropolises (With Emphasis on Marginalized Areas). Scientific-Research Quarterly of Geographical Data (SEPEHR), 21, 50-54. (In Persian)
Shamaei, A., Sasanpour, F., Soleimani, M., Ahadnejad, M., & Heidari, T. (2016). The Analysis of Livability in Urban Distressed Areas (A Case Study: old textures of Zanjan). Human Geography Research, 48, 783-799. (In Persian)
Shamsuddin, S., Hassan, N. R. A., & Sulaiman, A. B. (2013). Livability of Kuala Lumpur City Centre: An Evaluation of the Happiness Level of the Streets- Activities. International Journal of Social, Behavioral, Educational, Economic, Business and Industrial Engineering, 7(6), 1863-1869.
Siddiq Sarvestani, R. (2008). Social Pathology. Tehran: SAMT. (In Persian)
Taheri Golvandani, R. (2012). Internet and Social Harm. Paper presented at the First National Congress on Cyberspace and Emerging Social Harm. Ministry of Cooperatives, Labor and Social Welfare, Tehran. (In Persian)
Tehran Urban Research and Planning Center. (2012). Identification of Social Indicators in Order to Develop a Model for Prioritizing Issues and Problems in the Urban Area. Deputy for Studies and Planning of Social and Cultural Affairs, Publications: Information Technology Management and Documentation Center. (In Persian)
Teo, S. (2014). Political Tool or Quality Experience? Urban Livability and the Singaporean State’s Global City Aspirations. Urban Geography, 35(6), 916-937.
Thompson, M. (2018). Hierarchy, Social Pathology and the Failure of Recognition Theory. European Journal of Social Theory, 22(1), 10-26.
Thompson, V. (2003). Telling ‘‘Spatial Stories’’ Urban Space and Bourgeois Identity in Early Nineteenth-Century Paris. Journal of Modern History, 75(3), 523-556.
Wekerle, G. R., & Carolyn, W. (1998). Safe Cities, Guidelines for Planning, Design, and Management. Publisher: Van Nostrand Reinhold. | ||
|
Statistics Article View: 1,033 PDF Download: 609 |
||