سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات161
تعداد شماره‌ها6,532
تعداد مقالات70,501
تعداد مشاهده مقاله124,114,758
تعداد دریافت فایل اصل مقاله97,218,611
سامانی, سعیده, کاردان مقدم, حمید. (1400). ارزیابی پایداری مکانی آبخوان ورامین در سه بعد کمی، کیفی و محیط زیستی. , 11(2), 189-206. doi: 10.22059/jwim.2021.323848.872
سعیده سامانی; حمید کاردان مقدم. "ارزیابی پایداری مکانی آبخوان ورامین در سه بعد کمی، کیفی و محیط زیستی". , 11, 2, 1400, 189-206. doi: 10.22059/jwim.2021.323848.872
سامانی, سعیده, کاردان مقدم, حمید. (1400). 'ارزیابی پایداری مکانی آبخوان ورامین در سه بعد کمی، کیفی و محیط زیستی', , 11(2), pp. 189-206. doi: 10.22059/jwim.2021.323848.872
سامانی, سعیده, کاردان مقدم, حمید. ارزیابی پایداری مکانی آبخوان ورامین در سه بعد کمی، کیفی و محیط زیستی. , 1400; 11(2): 189-206. doi: 10.22059/jwim.2021.323848.872

ارزیابی پایداری مکانی آبخوان ورامین در سه بعد کمی، کیفی و محیط زیستی

مدیریت آب و آبیاری
مقاله 9، دوره 11، شماره 2، شهریور 1400، صفحه 189-206    اصل مقاله (1.25 M)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jwim.2021.323848.872
نویسندگان
سعیده سامانی* ؛ حمید کاردان مقدم
استادیار پژوهشی، پژوهشکده مطالعات و تحقیقات منابع آب، مؤسسه تحقیقات آب، تهران، ایران.
چکیده
به منظور حفظ و بقای منابع آب زیرزمینی، ارزیابی پایداری ‏آبخوان‌ها در برابر وقایع و تنش‏های مختلف اعم از انسانی و اقلیمی ضروری است. بدین منظور در این مقاله با استفاده از شاخص‏های پایداری منابع آب زیرزمینی در سه بعد کمی، کیفی و محیط زیستی ارزیابی پایداری مکانی در آبخوان ورامین مورد سنجش قرار گرفته است. این شاخص‏ها شامل شاخص تغییر در ذخیره آب زیرزمینی (شاخص هیدروژئولوژی کمی)، شاخص تغییر در کیفیت آب زیرزمینی و شاخص مشکلات کیفیت آب زیرزمینی (شاخص‏های هیدروژئولوژی کیفی)، شاخص آسیب‌پذیری آب‏های زیرزمینی و شاخص خشک‌سالی آب زیرزمینی (شاخص‏های محیط زیستی) هستند. پس از ارزیابی هر شاخص، پایداری کلی آبخوان با تلفیق شاخص‌ها با دو روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و آنتروپی انجام گرفته است. براین اساس نتایج نهایی ارزیابی پایداری آبخوان در دشت ورامین نشان می‌دهد که بخش شرقی آبخوان پایداری بالاتری نسبت به بخش غربی آبخوان دارد. پایداری پایین آبخوان در بخش‌های غربی بین عدد صفر تا 25 نمایانگر نیاز شدید پیاده‌سازی طرح‌های مدیریت احیای آبخوان است. وضعیت هیدروژئولوژیکی و هیدروژئوشیمی آبخوان نتایج به دست آمده از وضعیت پایداری آبخوان را تأیید می‌نماید. از لحاظ هیدروژئولوژیکی بخش شمالی و شرقی آبخوان ضخامت زیاد و قابلیت انتقال بالایی وجود دارد در حالی که در غرب دشت ضخامت به شدت کاهش پیدا می‌کند و آبرفت‌ها نیز دانه‌ریز با قابلیت انتقال پایین هستند. همچنین حضور رودخانه شور در بخش غربی آبخوان که مسیر عبور فاضلاب است باعث کاهش پایداری کیفی و افزایش آسیب‌پذیری آبخوان در بخش غربی آبخوان شده است.
کلیدواژه‌ها
احیای آبخوان؛ آنتروپی شانون؛ تحلیل سلسله مراتبی؛ شاخص‏ های پایداری
عنوان مقاله [English]
Evaluation of spatial stability of Varamin aquifer in three dimensions of quantity, quality and environment
نویسندگان [English]
Saeideh Samani؛ Hamid Kardan Moghaddam
Assistant Professor, Department of Water Resources Study and Research, Water Research Institute (WRI), Tehran, Iran.
چکیده [English]
To protect aquifers, it is necessary to assess their current and future stresses. For this purpose, in this paper, the indicators of groundwater resources sustainability in three dimensions of quantity, quality, and environment in the Varamin aquifer have been used to evaluate the spatial sustainability of different parts of this aquifer. In this study, a quantitative hydrogeological index; two qualitative hydrogeological indicators and two environmental indicators, and a total of 5 sustainability indicators have been used to study the spatial sustainability of the Varamin aquifer. The overall sustainability of the aquifer has been evaluated by AHP weight averaging and entropy methods from different dimensions of sustainability assessment indicators with the opinions of experts. The final results of the spatial sustainability assessment of the Varamin aquifer show that the eastern part of the aquifer is more stable than the western part of the aquifer. The low stability of the aquifer in the western parts between zero and 25 indicates the urgent need to implement aquifer sustainability management plans. The hydrogeological and hydrogeochemical status of the aquifer confirms the results obtained from the spatial sustainability of the aquifer. Hydrogeologically, the northern and eastern parts of the aquifer are very thick and have high transmissivity, while in the west the thickness decreases sharply and the alluvium is granular with low transmissivity. Also, the presence of the saline river in the western part of the aquifer, which is the passage of sewage, has reduced the quality stability and increased the vulnerability of the aquifer in the western part of the aquifer.
کلیدواژه‌ها [English]
AHP method, Aquifer recovery, Shannon entropy, Sustainability indicators
مراجع
  1. Aller, L., Lehr, J. H., Petty, R., & Bennett, T. (1987). DRASTIC: a standardized system to evaluate groundwater pollution potential using hydrogeologic settings. National Water Well Association, Worthington, Ohio, United States of America.
  2. Alley, W. M., Reilly, T. E., & Franke, O. L. (1999). Sustainability of ground-water resources: US Department of the Interior, US Geological Survey. Circular 1186, 79.
  3. Anbazhagan, S., & Jothibasu, A. (2016). Groundwater sustainability indicators in parts of Tiruppur and Coimbatore districts, Tamil Nadu. Journal of the Geological Society of India, 87(2), 161-168.
  4. Antonakos, A. K., & Lambrakis, N. J. (2007). Development and testing of three hybrid methods for the assessment of aquifer vulnerability to nitrates, based on the drastic model, an example from NE Korinthia, Greece. Journal of Hydrology, 333(2-4), 288-304.
  5. Bocanegra, E. M., Massone, H. E., Cionchi, J. L., & Martínez, D. E. (2008). Integrated management of the coastal aquifer in Mar del Plata, Argentina. In Proceedings 1rst SWIM-SWICA Joint Saltwater Intrusion Conference, 129-134.
  6. Brundtland, G. H., Khalid, M., Agnelli, S., & Al-Athel, S. (1987). Our common future. New York.
  7. Buchanan, J., Phillip, S. and Daniel, V., 1999. Project Ranking Using ELECTRE III, Department of Management Systems University of Waikato, Hamilton. New Zealand, Research Report Series.
  8. Bui, N. T., Kawamura, A., Amaguchi, H., Du BUI, D., & Truong, N. T. (2016). Environmental Sustainability Assessment of Groundwater Resources in Hanoi, Vietnam by a simple AHP Approach, 土木学会論文集 G (環境). 72(5), 137- 146.
  9. Bui, N. T., Kawamura, A., Amaguchi, H., Du Bui, D., Truong, N. T., & Nam, H. (2017). Economic Sustainability Assessment of Groundwater Resources: Case Study of Hanoi, Vietnam. Journal of Environmental Science, 6, 624-633.
  10. Bui, N. T., Kawamura, A., Amaguchi, H., Du Bui, D., Truong, N. T., & Nakagawa, K. (2018). Social sustainability assessment of groundwater resources: A case study of Hanoi, Vietnam. Ecological Indicators, 93, 1034-1042.
  11. Chaves, H. M. L., & Alipaz, S. (2007). An Integrated Indicator Based on Basin Hydrology, Environment, Life, and Policy: The Watershed Sustainability Index. Water Resources Management, 21(5), 883-895.
  12. Cullet, P. (2017). Water Regulation and Public Participation in the Indian Context. Public Participation and Water Resources Management. International Conference, Geneva, 20-29.
  13. Gleeson, T., Wada, Y., Bierkens, M. F., & van Beek, L. P. (2012). Water balance of global aquifers revealed by groundwater footprint. Nature, 488(7410), 197.
  14. Gordon Groundwater Consultancy (Gordon Report). (2011). Sustainable Groundwater Management: Preliminary Approach for Assessing the Sustainability of Groundwater, CCME Water Management Development Committee. 48.
  15. Hosseini, SM., Parizi, E., Ataie-Ashtiani, B., & Simmons, T. (2019). Assessment of sustainable groundwater resources management using integrated environmental index: Case studies across Iran. Science of the Total Environment, 676, 792–810.
  16. Jahromi, Z. (2019). Determination Sources of Nitrate Contamination in Varamin Plain Aquifer Using Isotopic Indicators and Simulation of Contaminant Transport. Ph.D. dissertation, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran. 165. (In Persian).
  17. Juwana, I., Perera, B., & Muttil, N. (2010). A water sustainability index for West Java-Part 2: refining the conceptual framework using Delphi technique. Water science and technology: a journal of the International Association on Water Pollution Research, 62(7), 1641-1652.
  18. Juwana, I., Perera, B.J.C., & Muttil, N. (2009). Conceptual framework for the development of West Java water sustainability index. 18th World IMACS/MODSIM Congress, Cairns.
  19. Kardan Moghadam, H., & Roozbahani, A. (2015). 'Evaluation of Bayesian networks model in monthly groundwater level prediction (Case study: Birjand aquifer)', Water and Irrigation Management, 5(2), 139-151. (In Persian).
  20. Kardan Moghaddam, H., Javadi, S., & Rahimzadeh, Z. (2020). 'Evaluation of Aquifer Vulnerability Assessment Methods for Alluvial and Coastal Aquifers, Case Study in Astaneh-Koochesfahan Aquifer, Guilan, Iran', Water and Irrigation Management, 10(2), 203-220. (In Persian).
  21. Korbel, K. L., & Hose, G. C. (2011). A tiered framework for assessing groundwater ecosystem health. Hydrobiologia, 661(1), 329-349.
  22. Lavapuro, M., Lipponen, A., Artimo, A., & Katko, T. S. (2008). Groundwater sustainability indicators: testing with Finnish data.
  23. Lawrence, P., Meigh, J., & Sullivan, C. (2003). The Water Poverty Index: an International Comparison Retrieved 25 June 2007.
  24. Mattas, C., Voudouris, K., & Panagopoulos, A. (2014). Integrated Groundwater Resources Management Using the DPSIR Approach in a GIS Environment Context: A Case Study from the Gallikos River Basin, North Greece. Water, 6(4), 1043-1068.
  25. Mays, L.W. (2007). Water resources sustainability. McGraw-Hill Education.
  26. Mendicino, G., Senatore, A., & Versace, P. (2008). A Groundwater Resource Index (GRI) for drought monitoring and forecasting in a Mediterranean climate. Journal of Hydrology, 357(3-4), 282-302.
  27. Nasiri, M., Kardan Moghaddam, H., & Hamidi, M. (2020). A hybrid approach with SWARA and COPRAS methods in ranking management strategies to control seawater intrusion in coastal aquifers. Water and Irrigation Management, 10(3), 365-379. (In Persian).
  28. Pernía Llera, J. M., & Corral, M. (2001). Análisis del Llenado de los acuíferos en función de diferentes periodos históricos de referencia. Hidrogeología y Recursos hidráulicos, 3-12.
  29. Preda, E., Klove, B., Kværner, J., Lundberg, A., Siergieiev, D., Boukalova, Z., & Ertürk, A. (2013). New indicators for assessing GDE vulnerability.
  30. Policy Research Initiative. (2007). Canadian Water Sustainability Index (CWSI) project report. Government of Canada.
  31. Saaty, T. L. (1980). The Analytical Hierarchy Process, Planning, Priority. Resource Allocation. RWS Publications, USA.
  32. Samani, S., Roozbahani, R., Kavoosi Heydari, A., Kardan Moghaddam, H. (2020). A Framework for Indicator-Based Water Sustainability Assessment, Journal of Water and Sustainable Development, 7(1), 49-60. (In Persian).
  33. Samani, S. (2020). Providing Sustainable Global Groundwater Resources Management Models to Improve the Sustainability Plan in Iran. Iran-Water Resources Research, 16(2), 271-291. (In Persian).
  34. Shannon, C. E. (1948). A mathematical theory of communication. Bulletin System Technol Jouranl, 27, 379-423.
  35. Steinman, A. (2007). Report to the Michigan Legislature on: Recommended Criteria and Indicators of Groundwater Sustainability for the State of Michigan. Presented on behalf of the Michigan Groundwater Conservation Advisory Council.
  36. Vrba, J., & Lipponen, A. (2007). Groundwater resources sustainability indicators. UNESCO, IAEA, IAH. IHP-VI, Series on Groundwater.
  37. WESA. (2013). Assessment Report Analysis of Groundwater Pilot Pro.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 490
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 310


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب