پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,524 |
| تعداد مقالات | 70,432 |
| تعداد مشاهده مقاله | 123,975,875 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,102,081 |
بازشرقی‌گرایی و نوشرقی‌گرایی در هنر معاصر زنان خاورمیانه مطالعة نمایشگاه شکستن حجاب (2002) و نمایشگاه زنان روایت‌گر (2013) | ||
| زن در فرهنگ و هنر | ||
| مقاله 5، دوره 13، شماره 1، فروردین 1400، صفحه 91-113 اصل مقاله (905.19 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jwica.2021.320978.1573 | ||
| نویسندگان | ||
| محمدرضا مریدی1؛ سهیلا عبادی فر* 2 | ||
| 1عضو هیات علمی دانشکده علوم نظری و مطالعات عالی هنر، دانشگاه هنر | ||
| 2کارشناس ارشد پژوهش هنر دانشکدة هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز | ||
| چکیده | ||
| هنرمندان زنِ برخاسته از جوامع مسلمان و جغرافیای خاورمیانه با کلیشههای بصری از «زنبودن»، «مسلمانبودن» و «خاورمیانهایبودن» مواجه‌اند. نمایشگاهها و رویدادهای هنری از آثاری استقبال میکنند که به بازتولید کلیشههای بازشرقیسازی و نوشرقی‌گرایی تصویری میپردازند. پس از حادثة یازده سپتامبر 2001، تعداد نمایشگاههای هنری با محوریت زنان خاورمیانه افزایش یافت. این فرصتی برای زنان هنرمند بود تا مسائلشان را در کانون توجه رسانههای جهان قرار دهند؛ اما از سوی دیگر آنها با انتظارات و کلیشههای پنهانی مواجه شدند که رویدادهای هنری غرب تمایل دارند تجربههای هنری آنها را جهت دهند و با کلیشههای غرب همسو کنند. در مقالة حاضر با درپیشگرفتن رویکرد و روششناسی «مطالعات رویداد» به‌مرور برخی از رویدادهای مهم هنر خاورمیانه میپردازیم و بر دو نمایشگاه «شکستن حجاب» (2002، یونان) و «زنان روایت‌گر» (2013، امریکا) تمرکز خواهیم کرد که با هدف بازاندیشی در کلیشههای فرهنگی و رد مفهوم ناتوانی زنان خاورمیانه برپا شدند. نتایج پژوهش نشان داد آثار زنان هنرمند خاورمیانه در طیفی دو‌قطبی قرار میگیرند؛ تصویر زنان رنجور از جنگ و زیبایی پسراندهشدة سرزمینهای شرق و مظلومیتی ترحمبرانگیز از زنان تا تصویر زنان مقاوم و قدرتمند. در این دو سر طیف از زنان منفعل و قربانی تا آشوب‌گران و ستیزهجویان در برابر سنتها، آثار متنوعی قرار دارند که مضامین زیادی را دربرمیگیرند. هنرمندان زن در جست‌وجوی راهی هستند که هم محدودیتهای فرهنگ مردسالار را نقد کنند و هم بر انتظارات تقلیلگرایانه و اگزوتیک از هنر زنان غلبه یابند. این راه دشوار باید در برابر انتظارات بازار هنر و انتظارات سیاسی از نمایشگاههای هنری قرار گیرد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| خاورمیانه؛ زنان مسلمان؛ زنان هنرمند؛ مطالعات رویداد؛ نمایشگاه های هنری؛ هنرمندان عرب | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Orientalism and Neo-Orientalism in the Contemporary Art of Middle Eastern Women A Study of the Exhibitions of Breaking the Veils (2002) and She Who Tells a Story (2013) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mohammadreza Moridi1؛ Soheila Ebadifar2 | ||
| 1Assistant Professor, Department of Art Research, Tehran University of Arts, Tehran | ||
| 2Graduate Student, Faculty of Art and Architecture, Islamic Azad University of Tehran | ||
| چکیده [English] | ||
| Women artists from Muslim societies and Middle East are confronted with visual clichés of “being a woman”, “being a Muslim” and “Middle Easterner”. In art exhibitions and events, such artworks that reproduce the stereotypes of re-orientalism and Neo-Orientalism are welcomed. After the September 11 attacks, the number of art exhibitions dealing with Middle Eastern women increased. This was an opportunity for women artists to put their subjects in the spotlight of the public and the world media; on the other hand, women were confronted with some hidden expectations and stereotypes perpetuated by Western art events, so these events tended to direct artistic experiences towards the Western stereotypes. In this paper, using the methodological approach of “event studies”, we examine some of the most important art events for the Middle East; we also focus on two exhibitions “Breaking the Veils” (2002, Greece) and “She who tells a story” (2013, USA), which took place with the aim of rethinking stereotypes. The results showed that the works of the female artists of Middle East can be classified in a bipolar spectrum: from the image of women suffering from war, the repressed beauty of the countries of the Orient, the deplorable oppression of women, to the image of resilient and strong women. At both ends of this spectrum, from the passive victim woman to the rebel and anti-tradition activist, are diverse works covering a wide range of topics. Women artists are looking for a way to both critique the limitations of patriarchal culture and overcome the reductionist and exotic expectations of women’s art. This difficult path must be taken against the expectations of the art market and the political expectations of art exhibitions. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Women Artists, Middle East, Arab Artists, Muslim Women, Art Exhibitions, Event Studies | ||
| مراجع | ||
|
[1] آبگرمیان، سحر (1397). «تطور هنر اسلامی در دوران معاصر تحلیل اجمالی چهار نمایشگاه هنرهای اسلامی معاصر»، پیکره، دورة7، پاییز و زمستان، ش 14. [2] پوراکی، اکرم (1379). «معرفی هنرمندان شاخص عرب»، پایاننامة کارشناسی ارشد، به راهنمایی مهرانگیز مظاهری، دانشگاه الزهرا. [3] پیشگاهی‌فرد، زهرا؛ زهدی گهرپور، محمد (1389). «بررسی جایگاه و نقش زنان خاورمیانه در مشارکت سیاسی»، فصل‌نامة زن و جامعه (جامعه‌شناسی زنان)، دورة اول، ش‌اول، ص25ـ44. [4] تنهایی، ابوالحسن؛ راودراد، اعظم؛ مریدی، محمدرضا (1389). «تحلیل گفتمان هنر خاورمیانه: بررسی شکلگیری قواعد هنری در جامعة نقاشی معاصر ایران»، فصل‌نامة جامعه‌شناسی هنر و ادبیات، س2، ش2، ص7ـ40. [5] راودراد، اعظم؛ هومن، نیلوفر (1397). «تحلیل نشانهشناختی بازنمایی تروریسم در سینمای هالیوود در قبل و بعد از 11 سپتامبر»، فصل‌نامة مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، دورة 7، ش‌اول، ص83ـ105. [6] سلامی، غلامرضا؛ نجمآبادی، افسانه (1384). نهضت نسوان شرق، تهران: شیرازه. [7] صفایی، حمیده (1395). «مسئلة هویت هنر منطقهای درآثار زنان هنرمند عرب معاصر»، پایاننامة کارشناسی ارشد، به راهنمایی منصور حسامی، دانشگاه الزهرا. [8] کدی، نیکی آر (1395). زنان در خاورمیانه، گذشته تا کنون، ترجمة هما مداح، تهران: شیرازه. [9] مریدی، محمدرضا؛ تقیزادگان، معصومه؛ عبداللهی، هادی (1392). «تحلیل گفتمانهای هنر در ژئوپولیتیک جهان اسلام»، فصل‌نامة مطالعات ملی، ش54، ص73ـ97. [10] Al-Abbas, Mohammed Baker.M. (2020). “Trans-Modern Narratives/Utopian Identities: Arab Women-Art in Gwangju Biennale”, International Journal of Liberal Arts and Social Science, 8(7), PP 123-144. [11] Aydemir, Cigdem (2015). “Image and Voice: Muslim Women in Contemporary Art”, College of the Arts, University of Sydney. [12] Durrant, Jacqui (2008). “Breaking the Veils: Women Artists from the Islamic World at the Shepparton Art Gallery”, Published in Art Monthly Australia, NO. #208, April, PP 33-35. [13] Heinich, N (2000). “What is an artistic event? a new approach to the sociological discourse”, In: Boekmancahier, jrg. 12, nr. 44, PP 159-168. [14] Kerboua, Salim (2016). From Orientalism to neo-Orientalism: Early and contemporary constructions of Islam and the Muslim world, Intellectual Discourse, Vol. 24: N. 1, PP. 7–34. [15] Lau, Lisa & Ana Cristina Mendes (2011). Re-Orientalism and South Asian Identity Politics: The Oriental Other Within, Routledge. [16] Lloyd, Fran (1999). Contemporary Arab Women's Art: Dialogues of the Present, I.B. Tauris. [17] Macnab, Erin (2011) .“Passages Between Cultures: Exhibition Rhetoric, Cultural Transmission and Contemporaneity in Two Exhibitions of Contemporary Middle Eastern Art”, Faculty of Arts and Social Sciences, Carleton University, Ottawa, Canada. [18] Naef, Silvia (2017). “Exhibiting and Writing on Art from the Middle East—Some Recent European and North American Exhibitions and their Catalogues”, RACAR (Canadian Art Review), Vol. 42, No. 1, PP 73-79. [19] Shabout Nada, Sarah Rogers, Anneka Lenssen (2018). Modern Art in the Arab World: Primary Documents, Duke University Press Books.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 857 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 672 |
||